جدیدترین تصویر گرافیکی ناسا به نمایش هزار و 400 جسم خطرناکی که پتانسیل برخورد با زمین را دارند، پرداخته است.
به گزارش ایسنا، یک تصویر با نمایش نقشه تمام سیارکهای احتمالا خطرناک به ارائه نموداری از فعالیت شلوغ کیهانی پرداخته است.
این سیارک‌ها به آن دلیل خطرناک درنظر گرفته می شوند که نسبتا بزرگ بوده و اندازه آنها حداقل 140 متر است.
همچنین آنها مدارهایی را دنبال می‌کنند که در نزدیکی زمین(با فاصله 7.5 میلیون کیلومتر) تصور می‌شوند.
این در حالی است که ناسا مدعی است که صرف طبقه‌بندی در گروه سیارکهای خطرناک به معنی برخورد سیارک با زمین نیست. دانشمندان این سازمان مدعی هستند که هیچکدام از سیارک های به نمایش در آمده در این تصویر در 100 سال آینده برای زمین تهدیدی به حساب نمی‌آیند.
این دانشمندان در حال برنامه‌ریزی برای پیگیری این سیارک ها هستند تا بتوانند مدار آنها را اصلاح کرده و پیش بینی‌های دققیتری در مورد فاصله این سیارک ها در زمان عبور از کنار زمین و احتمال برخورد را ارائه کنند.
به عنوان بخشی از این تلاش، کار بر روی ساخت یک حسگر مادون قرمز موسوم به حسگر دوربین جسم نزدیک به زمین(NEOCam) بوده که می‌تواند قابلیتهای پیگیری سیارک را ارتقا بخشد.
این ماموریت فضایی همچنین به جست‌وجو برای مقاصد مطلوبتر برای اکتشافات آینده ماموریتهای رباتیک یا سرنشین‌دار کمک خواهد کرد.
سیارک ها نور مرئی را منعکس می‌کنند. در این حالت در زمان بررسی اجسام نزدیک زمین با تلسکوپ های نوری، داده‌های به دست آمده ممکن است گمراه کننده باشند.
بسته به میزان بازتابندگی جسم، یک سنگ فضایی کوچک با رنگ روشن می‌تواند خود را به شکل یک سنگ بزرگتر تیره نمایش دهد.
سیارک ها بیشتر تابش خود را در طول موج مادون قرمز در نزدیکی 10 میکرون می‌تابند که برای انسان به شکل حرارت قابل تصور است.
همچنین تابش نسبتا کمتری از ستارگان و کهکشانها در این طول موج وجود داشته که شناسایی اجسام کم نور متحرک را ساده‌تر می‌کند. یک تلسکوپ فضایی پس از پرتاب می‌تواند در موقعیتی حدود چهار برابر فاصله زمین و ماه قرار بگیرد.
دوربین NEOCam از این فاصله می‌تواند رفت و آمد اجسام نزدیک به زمین را بدون موانعی مانند پوشش ابر یا نور روز مشاهده کند.
تصویر تجمع سیارکهای اجسام نزدیک به زمین به رنگ آبی و سیارکهای احتمالا خطرناک به رنگ نارنجی
تفاوت بیم مدارهای سیارک نزدیک زمین (آبی) و سیارک خطرناک (نارنجی)
