معاون وزیر خارجه آمریکا در سرزمین های اشغالی با بیان اینکه امکان غنی سازی محدود برای ایران وجود دارد، در انتقاد از رجز خوانی های نخست وزیر رژیم صهیونیستی گفت: من به یک نخست وزیر و یا یک رئیس جمهوری نمی گویم که سکوت اختیار کند و احترام زیادی هم برای نتانیاهو قائل هست،. اما اگر اقدامی مذاکرات و دیپلماسی را به خطر بیندازد مسئولیت آن برعهده کسی است که این کار را انجام می دهد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، وندی شرمن معاون وزیر خارجه آمریکا و مذاکره کننده ارشد هسته ای آمریکا که بعد از پایان مذاکرات با ایران راهی سرزمین های اشغالی شده است گفت: امکان غنی سازی محدود برای ایران وجود دارد اما این امر باید بخشی از روند مذاکرات باشد.
وی که در جمع خبرنگاران رژیم اسرائیل سخن می گفت افزود که قبل و بعد از هر دور از گفتگوها با مقامات رژیم اسرائیل به سختی کار می کند و هدف از این کار را اطمینان از صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران خواند.
شرمن در بخشی از اظهارات خود با اذعان به اختلاف نظر کشورش با رژیم صهیونیستی تصریح کرد که آمریکا بعضی وقت ها با رژیم اسرائیل موافق است و بعضی وقت ها مخالف اما مهم است که نقدها و نظرات آنها را دریافت کنیم.
این مقام آمریکایی بر اهمیت در جریان قرار گرفتن رژیم اسرائیل درباره روند مذاکرات هسته ای با ایران تاکید کرده و گفت: تصریح کرد مهم است که اسرائیلی ها بدانند گفتگوها چقدر پیشرفت داشته اند تا نظراتشان را اعلام کنند.
شرمن افزود: ما با ساده لوحی وارد مذاکرات با ایران نمی شویم و هنوز نمی دانیم آیا می توانیم این موضوع را به صورت دیپلماتیک حل کنیم یا خیر.
وی افزود مذاکرات با ایران بسیار سخت خواهد بود و قصد داریم تا 29 تیر با ایران به توافقی دربره برنامه هسته ایش دست یابیم.
وی با انتقاد ضمنی از رجز خوانی های نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره ایران تصریح کرد: من به یک نخست وزیر و یا یک رئیس جمهوری نمی گویم که سکوت اختیار کند و احترام زیادی هم برای نتانیاهو قائل هستم. اما اگر اقدامی مذاکرات و دیپلماسی را به خطر بیندازد مسئولیت آن برعهده کسی است که این کار را انجام می دهد.
شرمن همچنین با اذعان به متعهد بودن ایران به تعهدات خود در قبال توافق هسته ای گفت: باید منتظر بود و دید رئیس جمهور ایران تا چه میزان می‌تواند جلو برود و به کجا می‌رسد.
وی مدعی شد: ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران نیز باید به گونه ای پاسخ داده شود. تمام اعضای گروه 1+5 و همچنین ایران متعهد شدند که تا 20 جولای به یک توافق برسند، اما اگر زمان بیشتری لازم بود، از این زمان بهره خواهیم گرفت. در هر صورت هرگونه تمدید زمان مذاکرات باید با موافقت طرفین باشد تا هیچ‌کس وقت‌کشی نکند.
