فرارو- سروش خطابي عكاس ايكنا، به مناسبت روز پدر و تولد اميرالمومنين(ع) به آسايشگاه سالمندان قدس رفته و چهره پدراني فراموش شده را به تصوير كشيده است. آدم‌هايي در پناه درختان سبز يا گوشه اتاق‌هاي آسايشگاه، گاهي خندان و گاه ناراحت، كه هر چند از خاطر ما رفته اند، اما دستها و نگاهاش گواهي مي‌دهند كه هنوز پدر هستند.
چرا وقتی بحث کار و حمالی پیش می آید فمنیستهای ایرانی غیب شون می زنه اگر فمنستها خواهان برابری هستند باید تو حمالی و کار کردن و خرج کردن برای خانه هم خواهان برابری باشند. چرا وقتی به نفعشان است فمنست می شوند و وقتی به ضررشان است دیگر انگیزه های فمنستی ندارند؟
حسین خان بنظر من آسایشگاه سالمندان هم لازمه برای اونایی که کسی رو ندارند که بتونن در کنارش زندگی کنن ولی " آسایشگاه واقعی" نه جایی که اونا رو بریزن توش و بدون حفظ عزت و احترام بزرگیشون یه نونی بدارن جلوشون بخورن و با غصه روزهای باقیمانده رو بشمارن.
درآن آیینه ی پیرشکسته
نگاهش پرزحسرت روح خسته
خودم را دیدم وفردای خودرا
غمی از حسرتش بردل نشسته
زدل آهی کشید ازدرددنیا
ازآن دلگیر جا ی تنگ وبسته
مگر این غیر فرداهای من بود.؟
به او گفتم بگوید از گذشته
ولی جز آه او چیزی ندیدم
دردل را به روی غیر بسته
سکوتش سخت سنگین بودوگویا
به عکس قاب کهنه خیره گشته
چروک دست وپیشانیش میگفت
امید از زنده بودن هم گسسته
خداوندا چگونه زیست باید؟
که درپایان نباشم دل شکسته
عبور ما چه سان باشد از این راه؟
رها از بند غم باشیم ورسته
چرا خيلى از ماها خيلى چيزا رو فراموش كرديم ؟
چرا اينطورى شديم ؟
ناشناس
۱۹:۳۷ - ۱۳۹۳/۰۲/۲۲
آدما چیزی رو فراموش نمی کنن خودشونو می زنن به فراموشی
"یا هو"سعادت.........
پدر دستشو گذاشت روشونه پسرش و پرسید تو قویتری یا من؟ پسر گفت: من!!
پدر با دل شکستگی پرسید: تو قویتری یا من؟
گفت:من!!
پدر به یاد زحمتهایی که کشیده بود دستشو از شونه پسرش برداشت و پرسید: تو قویتری یا من؟
پسر گفت: شما!!
پدر گفت: چرا نظرت عوض شد؟
گفت: وقتی دستت رو شونم بود اینگار دنیا"پشتمه"
سلامتی پدرها و شادی روح پدرای آسمانی"صلوات"
از قضا اینهایی که در تصاویر دیدیم بسیار خوب و سرحالند و بنظر میرسد در آن محیط آرامش دارند. قابل توجه کسانی که با بردن والدین به آسایشگاه سالمندان مخالفند و ترجیح میدهند پدر و مادر پیر و ناتوان خود را در کنار خانواده پر سر و صدای بی ملاحظه و زیر سرکوفت داماد و عروس نگه دارند که سرشان بالا بماند..!
ناشناس
۱۷:۲۸ - ۱۳۹۳/۰۲/۲۲
الان تو امریکا به اینا میگن وضعشو خوبه؟
یک فرزند
۲۱:۰۹ - ۱۳۹۳/۰۲/۲۲
با اینکه دلشون خونه دارن لبخند میزنن شاید به عکاسی که یادی از اونها کرده یا شایدم میخوان عکسی قشنگ از خودشون بجا بذارن.
قدر پدر مادرهامون رو بدونیم.
بانظر آقای کریمی 16:42کاملا موافقم بهتر است واقعیت های تلخ زمان را درک کنیمواسیر تعارفات شعاری نشویم وبه جای شعار دادن محیط آسایشگاههای سالمندان را شاد ومرتب کنیم.پدر بزرگی تعریف میگرد روزی نوه کوچولویم از من پرسید پدر بزرگ فلنکو چطور می بندند.پرسیدم چرا این را میپرسی گفت آخه عمو وعمه ها با بابا صحبت که میکردند میگفتند که اگه بابا فلنگو ببنده به نان ونوایی میرسیم ها
یک بیمعرفت
۲۱:۱۲ - ۱۳۹۳/۰۲/۲۲
داشتن فرزند بی عاطفه دلیل بر خوب بودن آسایشگاه نیست.
پ مثل پناه پ مثل پدر .همانکه نبودنش مرگ غرورمان را رقم زده و جای خالیش اندوه بار بر سرمان هوار میکشد!کاش پدر مان بودش ! تا بجای خیرات هدیه می خریدیم و بجای روزت مبارک پدر ، نمیگفتیم : روحت شاد پدر !!پدر روحت شاد
پدرم...