در روزهای اخیر خبر کشته‌شدن یک حیوان عجیب در یکی از روستاهای شهرستان میمه و شاهین‌شهر در بیشتر فضاها و سایت‌های مجازی منتشر شد که تاکنون واکنش‌های زیادی را به دنبال داشته است.
در روزهای اخیر خبر کشته‌شدن یک حیوان عجیب در یکی از روستاهای شهرستان میمه و شاهین‌شهر در بیشتر فضاها و سایت‌های مجازی منتشر شد که تاکنون واکنش‌های زیادی را به دنبال داشته است.
حمید ظهرابی مدیرکل محیط زیست استان اصفهان در گفت‌و‌گو با ایسنا، درباره حیوانی که به تازگی توسط دو نفر از اهالی روستای جهادآباد در شهرستان میمه و شاهین‌شهر کشته شده است، گفت: این حیوان بزمجه بیابانی نام دارد که خزنده‌ای بی‌آزاری است و به انسان کاری ندارد و از پرندگان و تخم آنها، چرندگان، حشرات و ... تغذیه می‌کند.
وی با بیان اینکه تصاویر منتشر شده در سایت‌ها، با بزرگنمایی از تصویر این حیوان بوده است، ادامه داد: اندازه این حیوان (بزمجه بیابانی) حدود 130 سانتیمتر بوده که حدود پنج کیلوگرم نیز وزن داشته است.
مدیرکل محیط زیست استان اصفهان با بیان اینکه دو نفر از اهالی روستای جهادآباد این حیوان را در مکانی حبس و سپس خفه کردند، تصریح کرد: در حال حاضر این دو نفر شناسایی شده و قرار است با آنان برخورد قضایی صورت گیرد.
ظهرابی گفت: انسان‌ها نباید هر حیوانی را که می‌بینند، به آن حمله کنند و آن را بکشند، متاسفانه انسان‌ها تا یک حیوانی را می‌بینند فکر می‌کنند باید جمجمه آن را له کرد که این موضوع امری اشتباه است. وقتی فردی حیات‌وحشی را از بین می‌برد، وظیفه محیط‌زیست است که پیگیری قضایی انجام دهد.
وی خاطر نشان کرد: این حیوان، موجود عجیب و غریبی نیست و همیشه در مناطق بیابانی مشاهده می‌شود و تنها جثه بزرگی داشته است، البته آگاماها و خزندگان دیگری نیز در مناطق بیابانی وجود دارد که بسیار مشاهده می‌شوند.
مدیرکل محیط زیست استان اصفهان با بیان اینکه این موجودات در بیشتر مناطق بیابانی و نیمه‌بیابانی کشور وجود دارند، اظهارکرد: گویا این بزمجه بیابانی در مخروبه‌ای در روستای جهادآباد زندگی می‌کرد و به مناطق مسکونی و مکان‌هایی که انسان‌ها در آن زندگی می‌کنند، وارد نمی‌شود.
ظهرابی با بیان اینکه بسیار بعید است که این حیوان دوباره در این منطقه دیده شود، ادامه‌داد: این حیوان بسیار کم جمعیت است و دلیل کم جمعیت شدن این حیوان نیز تخریب زیستگاه‌های آن است.
وی خاطرنشان کرد: مردم باید به محض دیدن موجود و حیوان عجیب در اطراف محل زندگی خود بلافاصله این موضوع را به محیط زیست اطلاع دهند تا مدیریت این حیوانات توسط اداره محیط زیست انجام گیرد.
روستای جهادآباد در هشت کیلومتری غرب شهرستان شاهین‌شهر و در حاشیه پناهگاه حیات‌وحش قمیشلو واقع شده است.
اولا که خواهشا انقدر جو الکی ندید...
آقا قبول.... اونا روستایی بودن ولی من و شما که شهری هستیم بیاین قسم بخوریم که اگه همین موجود رو توی حیاط خونمون می دیدیم با مهربانی باهاش رفتار می کردیم و به مرگش راضی نبودیم؟؟؟؟به قول دوستمون اگه اسم این کار وحشی گری هست پس ما شهری ها تا حالا توی خونه هامون اندازه ی هزار تا سوسک و مارمولک کشتیم ..اسم کار ما چی هست؟؟این بز مجه که دیگه اگه ما ببینیمش و هیچ منفعتی هم نداره خدا می دونه که چجوری می کشیمش...نگید هم زنگ می زدیم به آتش نشانی...چون اگه این کار رو هم بکنیم از ترسمون هست نه دلسوزی واسه این بز مجه...چرا که اگه واسه دلسوزیمون بود واسه سوسک و مارمولک هم به آتش نشانی زنگ می زدیم و با دمپایی و حشره کش و وسایل دیگه به جونشون نمی افتادیم...راستی یه سوال؟؟می گم تکلیف این گوسفندا و گاوها و شتر ها و مرغ و خروس هایی که روزانه هزار هزار می کشیم و میل می کنیم چیست؟؟اسم اون کار با بزمجه میشه شکنجه و عمل حیوانی!!! اون وقت اسم سر بریدن های گاو و گوسفندان میشه چی؟؟؟وسلام
این بزمجه شاید ظاهر ترسناکی داره ولی اون سگ بی آزار چه گناهی داره که چندتا بچه با سنگ و چوب به جونش میفتن !؟
به نظرم این یک ناآگاهی عمومی درباره محیط زیست و حیواناته که راه حلش رو در آموزش و پرورش باید جستجو کرد
سازمان محیط زیست درکنار امضای تفاهم نامه با فدراسیون فوتبال با آموزش و پروش هم همکاری کنه..
بیچاره نگون بخت ؛ هیچ چیزی از دست این آدم ( جانور دو پا ) آسایش نداره
همدیگر رو که می کشن هیچ دست از سر حیوانات هم بر نمی دارن
آخه اون بیچاره چه بکار شما داشت !!!
فرهنگ در این مملکت حلقه گمشده ای است.. روزی که بتوانیم اکثریت این مردم رو آگاه و با فرهنگ کنیم، اونوقت جهل و تعصب و فریب دادن افراد ساده لوح از این مملکت رخت می بندد.
همونطور که گفته بودم عکس بسیار از نزدیک گرفته شده . به همین خاطر جانور بسیار بزرگ دیده میشه . گوشه بالا سمت راست عکس اول اندازه طناب ثابت میکنه حرف بنده رو.
این حیوونه بیچاره چیکار کنه هیکل و هیبت ناخوشایندی داره چیکار کنه شبیه گربه ملوس نیست و باید به این سرنوشت دچار شه. البته این بخت برگشته ها فقط در این مدل کشورها به این سرنوشت دچار می شن.
آقا قبول.... اونا روستایی بودن ولی من و شما که شهری هستیم بیاین قسم بخوریم که اگه همین موجود رو توی حیاط خونمون می دیدیم با مهربانی باهاش رفتار می کردیم و به مرگش راضی نبودیم؟؟؟؟به قول دوستمون اگه اسم این کار وحشی گری هست پس ما شهری ها تا حالا توی خونه هامون اندازه ی هزار تا سوسک و مارمولک کشتیم ..اسم کار ما چی هست؟؟این بز مجه که دیگه اگه ما ببینیمش و هیچ منفعتی هم نداره خدا می دونه که چجوری می کشیمش...نگید هم زنگ می زدیم به آتش نشانی...چون اگه این کار رو هم بکنیم از ترسمون هست نه دلسوزی واسه این بز مجه...چرا که اگه واسه دلسوزیمون بود واسه سوسک و مارمولک هم به آتش نشانی زنگ می زدیم و با دمپایی و حشره کش و وسایل دیگه به جونشون نمی افتادیم...راستی یه سوال؟؟می گم تکلیف این گوسفندا و گاوها و شتر ها و مرغ و خروس هایی که روزانه هزار هزار می کشیم و میل می کنیم چیست؟؟اسم اون کار با بزمجه میشه شکنجه و عمل حیوانی!!! اون وقت اسم سر بریدن های گاو و گوسفندان میشه چی؟؟؟وسلام
به نظرم این یک ناآگاهی عمومی درباره محیط زیست و حیواناته که راه حلش رو در آموزش و پرورش باید جستجو کرد
سازمان محیط زیست درکنار امضای تفاهم نامه با فدراسیون فوتبال با آموزش و پروش هم همکاری کنه..