رهروان ولایت دست اندر کار بازنگری شدند

 اختلاف در فراكسيون رهروان فروكش كرده است. بحث تشكيل فراكسيون جديد خيلي زود پايان پذيرفت. رهرواني‌ها چند روزي است كه دست به كار بازسازي مجموعه خود شده‌اند و‌آن طور كه ديروز جواد هروي توضيح داد تاكنون 5 جلسه براي بازنگري در وضعيت خود تشكيل داده‌اند. رهروان در اين جلسات به اين نتيجه رسيده‌ است كه بايد طي يك ماه آينده هيات رييسه خود را ترميم كند و همين طور براي دادن نقش جدي‌تر به طيف‌هاي مختلف رهروان هم توافقاتي صورت بگيرد.

همه اينها در پي تحولات دو هفته اخير است كه طي آن فراكسيون اصولگرايان و نزديكان جبهه پايداري توانسته بودند تعدادي قابل توجه از رهرواني‌ها را با خود همراه كنند كه مهم‌ترين اين تحولات هم استيضاح و نهايتا بركناري رضا فرجي دانا بود. در همين رابطه رضا اسداللهي از اعضاي شوراي مركزي فراكسيون رهروان در يك گفت‌وگوي كوتاه توضيحاتي درباره تصميمات جديد فراكسيون متبوعش به «اعتماد» داده است.


روزهاي گذشته به نظر مي‌رسيد كه اختلاف‌نظري بين اعضاي رهروان به وجود آمده و حتي حرف از انشقاق براي مدتي جدي شد. فراكسيون با اين وضعيت چه كرد و چه تدبيري در پيش گرفت؟

فراكسيون رهروان طي روزهاي گذشته و بعد از اينكه بحث تشكيل فراكسون جديدي مطرح شد، چند جلسه برگزار كرد و اعضاي هيات رييسه دور هم جمع شدند تا هم وضعيت را بررسي كنند و هم ببينند مشكل كار در كجا بوده كه اخيرا يكدستي فراكسيون تا حدودي كاهش پيدا كرده است. در جلسه‌يي كه روز سه‌شنبه برگزار شد به هر حال دوستاني كه داعيه‌دار تشكيل فراكسيون جديد بودند مثل آقاي مطهري و آقاي نوري و آقاي سبحاني‌فر و ديگراني از اين طيف گفتند كه ما چنين قصدي نداريم و ضرورتي براي تشكيل اين فراكسيون نيست.

ولي به هر حال طي روزهاي اخير برخي ديگر از اعضاي فراكسيون رهروان از تشكيل يك مجموعه فراكسيوني جديد سخن مي‌گفتند. آيا اينها هم الان با مجموعه رهروان همراه شده‌اند؟

ببينيد تعداد اين افراد از ده نفر هم تجاوز نمي‌كند و نكته مهم اين است كه آنها بدون يك سري مهره‌هاي تاثيرگذار مثل ‌آقاي مطهري نخواهند توانست پروژه خود را جلو ببرند و از طرفي استقبال برخي از اعضاي جبهه پايداري از تشكيل فراكسيون رهروان هم نهايتا به نفع رهروان شد و اينها فهميدند كه انشعاب در رهروان بيش از آنكه به نفع خودشان باشد به نفع فراكسيون اصولگرايان و تندروهاي مجلس تمام خواهد شد. همين هم هست كه طي دو سه روز گذشته ديگر خبري از تشكيل فراكسيون جديد نيست.

سوال مهم اين است كه الان برنامه فراكسيون رهروان براي ادامه كار چيست؟ چون به هر حال در يكي دو ماه گذشته به نظر مي‌رسد كه موضع رهروان تضعيف شده و عملا برخي از اعضا در راستاي اهداف سياسي رقباي رهروان حركت كرده‌اند.

رهروان به هر حال كار خود را مي‌كند و جلساتش هم به صورت منظم برگزار مي‌شود. به هر حال در فراكسيون رهروان ما كثرت راي و ديدگاه سياسي داريم و بايد اين را بپذيريم. يعني اگر هم بازنگري در دستور كار فراكسيون باشد در راستاي پذيرش همين نگاه‌هاي متكثر و فضا دادن به آنها است. به هر حال فراكسيون رهروان خيلي قبل از اينكه دولت يازدهم روي كار بيايد نسبت به تندروي و افراطي‌گري احساس خطر كرد و به همين دليل هم اين فراكسيون تشكيل شد تا بتواند يك نگاه معتدلانه را در مجلس ايجاد و نمايندگي كند. حالا شايد در برخي جاها ساختار فراكسيون و اشتباهاتي كه وجود داشته باعث شده تا اين هدف محقق نشود، اما ما سعي داريم تا با بازخواني اين موارد بيشتر به يك مشي اعتدالي برسيم. قطعا هم در فراكسيون در آينده راهي باز خواهيم كرد كه طيف‌ها و تفكرات و گرايش‌هاي مختلف بتوانند در يك روند دموكراتيك بر تصميمات جمعي تاثير بگذارند.

با اين حساب آيا بايد منتظر كاهش برخي تنش‌ها بين دولت و مجلس باشيم يا خير؟

اين يك بحث ديگر است. اولا كه كل مجلس فراكسيون رهروان نيست و فراكسيون اصوگرايان هم هستند كه موضعي انتقادي نسبت به دولت دارند. آنها بيش از يك سوم مجلس را تشكيل مي‌دهند و قطعا تاثيرگذار خواهند بود. دوم اينكه فراكسيون يك حزب نيست كه بتوان اعضاي آن را ملزم به تمكين از راي جمعي كرد. به هرحال نمايندگان در حقوق خود آزادي عمل دارند و فراكسيون نمي‌تواند اين آزادي را سلب كند. نكته ديگر اين است كه الزاما هر برخوردي با دولت برخورد سياسي و جناحي نيست. برخي برخوردها و انتقادات فني هستند. كمااينكه خيلي از طرفداران دولت در مجلس و حتي بيرون نسبت به برخي تصميمات اجرايي انتقاد دارند.

در رهروان هم بحث اعتدال اين نيست كه لزوما هواداري از دولت باشد. ما مي‌خواهيم نقدها را منطقي كنيم، يعني نقدهاي ما نظارت ما يك نظارت سياسي نباشد. به هر حال دولت در برخي جاها مشكل دارد و هر اختلافي بين دولت و مجلس را نبايد به حساب مجلس گذاشت. جاهايي مقصر خود دولت است. اعتدال مد نظر رهروان به معناي وكيل‌الدوله بودن نيست، به معناي اين است كه به دلايل سياسي جلوي كار دولت گرفته نشود و سنگ‌اندازي صورت نگيرد. مثلا قاطبه رهروان بحث استيضاح وزير علوم را سياسي مي‌دانستند، اما در همين مجموعه نقدهاي فني و منطقي هم به برخي حوزه‌ها مثل صنعت يا مسكن هست كه اصلا رويكرد سياسي ندارد.