نتایج یک تحقیق تازه که در نشریه معتبر پزشکی بریتانیا (BMJ) منتشر شده، این نظریه را تقویت کرده است که مردان بیش از زنان کارهای 'احمقانه و خطرناک' میکنند.
به گزارش بی بی سی، این تحقیق با بررسی برندگان جایزه موسوم به "جایزه داروین" در بیست سال اخیر صورت گرفته است.
این جایزه به صورت طعنه آمیز به کسانی اختصاص داده می شود که با دست زدن به اقدامی احمقانه باعث مرگ یا عقیم شدن خود می شوند و با حذف ژن خود از ذخیره ژنتیکی بشر، بقای دراز مدت نوع انسان را تضمین می کنند.
گزارشی که بر مبنای این تحقیق شوخ‌طبعانه منتشر شده، نشان داده است در بیست سال گذشته از ۳۱۸ برنده جایزه داروین، ۲۸۲ برنده مرد و فقط ۳۶ برنده زن بوده‌اند به عبارت دیگر نزدیک به ۸۹ درصد جوایز داروین به مردان رسیده است.
نشریه معتبر پزشکی بریتانیا، معمولا هر سال در شماره کریسمس گزارش هایی این چنین که در قالب مقالات علمی اما با نگاهی طنزآلود تهیه شده اند، منتشر می کند.
در این گزارش جدید، محققان خود عنوان کرده‌اند که پژوهش آنها محدودیت‌هایی دارد از جمله اینکه ممکن است در انتخاب نامزدها و برندگان جایزه داروین نوعی جهت گیری وجود داشته باشد، از جمله اینکه زنان در بیشتر موارد یک مرد را نامزد جایزه میکنند.
علاوه بر این نقش الکل را نمی توان در رفتارهای احمقانه نادیده گرفت. روشن است که در مصرف الکل و رفتارهای اجتماعی متعاقب آن بین دو جنس تفاوت وجود دارد.
جایزه داروینکمیته داوران جایزه داروین برای انتخاب نامزدهای این جایزه بین حادثه و خطرپذیری احمقانه تفاوت قائل می شوند.
برای مثال؛ اگر کسی با اطمینان از اینکه اسلحه ای خالی است به سوی سر خود شلیک کند، اما اشتباه کرده باشد و خود را بکشد، این یک حادثه تلقی می شود، اما اگر کسی به سر خودش شلیک کند تا نشان دهد که اسلحه‌ای پر است، این فرد شایسته دریافت جایزه داروین است.
در واقع برندگان جایزه کسانی بوده اند که اصلا خطر را ارزیابی نکرده بودند یا ارزیابی آنها از واقعیت بسیار مخدوش بوده است.
بین "خطر کردن احمقانه" با مثلا خطر ورزشهای پربرخورد یا چتربازی تفاوت کیفی وجود دارد.
خطر کردن احمقانه در واقع خطرپذیری نامعقول و بی معنی است، خطری که تن دادن به آن فایده‌ای ندارد یا فایده آن آنقدر ناچیز است که می توان از آن صرف نظر کرد. نتیجه هم در اغلب موارد بسیار منفی و مضر و غیرقابل برگشت است.
برای تفاوتی که بین زنان و مردان در خطر کردن دیده می‌شود، معمولا عوامل فرهنگی و اقتصادی-اجتماعی به عنوان عوامل زمینه ساز مطرح شده اند، اما این تفاوت از سالهای اولیه زندگی دیده می شود از این رو این تفاوت را نمی توان صرفا بر اساس عوامل فرهنگی و اجتماعی توضیح داد.
پژوهشگران تحقیق تازه هم به این نتیجه رسیده‌اند که نظریه "حماقت مذکر" شایسته توجه بیشتری است.
یکی از محققان می گوید از نتیجه تحقیق و تفاوت چشمگیر زنان و مردان شگفت زده شده اما همکاران خانم او "چندان متعجب به نظر نمی‌رسیدند، که خود گویای همه چیز است."
موارد مشابه:کسانی که ازدواج میکنند، کسانی که پراید میخرند، کسانی که در کشورهای جهان سوم میاندیشندو............... الی ماشاءالله