(تصاویر) جنگ‌جهانی‌اول؛ ماشین‌های کشتار(1)

تاریخ انتشار: ۱۷:۱۶ - ۰۶ دی ۱۳۹۳

فرارو- جنگ جهانی اول بزرگترین نبردی بود که تا زمان خود سلاح های مرگبار جدید توانست در آن تا این اندازه انسان را کشته و زخمی کند.

به گزارش سرویس عکس و تاریخ فرارو، جنگ جهانی اول، نخستین نبردی بود که در آن طرفین درگیر با استفاده از سلاح های جدید بیش از 10 میلیون نفر را به کام مرگ فرستادند و بیش از 17 میلیون را زخمی کردند که همچنان یکی از خسارت‌بارترین جنگ های تاریخ به شمار می رود.

با این حال بسیاری از مورخین معتقدند تلفات این نبرد عالم گیر می توانست خیلی بیش از این آمار باشد و آنچه باعث شد کشته ها از این رقم بالاتر نرود عدم دسترسی قدرت‌های درگیر به سلاح‌های مدرنی بود که در جنگ جهانی دوم به کار رفت.

در این جنگ برای نخستین بار بسیاری سلاح های جنگی مدرن مانند تانک و نفربر زرهی در شکل ابتدائی خود به کار رفت و مقدمه ای برای ساخت ماشین های کشتار در جنگ جهانی دوم شد.

از جنگ افزارهایی که در این مدت برای نخستین بار به کار گرفته شد به موارد دیگری چون پوشش خلبان مجهز به گرمکن برقی مخصوص پرواز در ارتفاعات بالا ویژه ارتش آلمان،‌ ماسک‌های پیشرفته ضد حملات شیمیایی،‌ تانک برقی- بنزینی سنگین مخصوص ارتش آلمان،‌ خمپاره‌انداز هوشمند بریتانیا با توانایی شلیک به محض مشاهده هواپیما، مسلسل‌های متحرک با قابلیت نصب روی موتورسیکلت، دوربین‌های پیشرفته با قابلیت تامین انرژی از طریق نفت و بنزین برای گرفتن عکس، محصولات الکترونیکی تولید شده در کارخانه لینکولن آمریکا مخصوص دید در شب، سیستم‌های ضدگلوله، کابل‌های مسی ضدگلوله و ضدقطع شدن مخصوص دستگاه تلفن، ماسک‌های ضدگاز و آمبولانس‌های ضدگلوله و مجهز به ایستگاه‌های رادیویی را می توان نام برد. در ادامه مرور آلبوم جنگ جهانی اول نگاهی می‌اندازیم به عکس‌های ادوات نظامی طرفین در جنگ جهانی اول.

(تصاویر) جنگ‌جهانی‌اول؛ ماشین‌های کشتار(1)

جنگ افزار امریکایی ها برای ردیابی صوتی و استراق سمع هوایی موسوم به "صدایاب"؛ این سیستم چند شیپور بزرگ داشت که روی یک ارابه نصب شده بود و از این طریق امکان حمل آن در مراکز مختلف فراهم می‌شد. سر شیپورهای بزرگ رو به آسمان بود و آن‌ها گیرنده صوتی بسیار قوی داشتند که کوچکترین صدا در دورترین نقاط را هم شناسایی می‌کردند و فرمانده مربوطه که با هدفون در کنار دستگاه نشسته بود این صداها را تشخیص می‌داد. این دستگاه همچنین نشان می‌داد که هواپیمای دشمن از چه جهتی در حرکت است و در چه مکانی قرار دارد. توسعه همین فناوری موجب شد تا در دهه 1940 برای نخستین بار سیستمی به اسم "رادار" اختراع شود.

قطار زرهی اتریش در ایستگاه "گالیسیا".سال 1915

انتقال سلاح و مهمات بوسیله یک قطار زرهی در "کاپلینو" بلژیک. سال 1918

یک تیم مهندسان ارتباطات ارتش آلمان با استفاده از دوچرخه ژنراتوری که به یک ایستگاه رادیویی متصل است را به کار می اندازند؛ ارتش آلمان برای آنکه بتواند سیگنال‌های اطلاعاتی خود را به مناطق مختلف نبرد برساند،این ایستگاه را راه اندازی کرد. «آلبرت پراون» که در زمان آغاز جنگ جهانی 20 سال داشت این ایستگاه‌های مخابراتی را ساخت و به همین خاطر فرمانده مرکز ارتباطات جنگ شد. این ایستگاه‌های رادیویی انرژی خود را از نفت تامین می‌کردند و آلمانها برای آنکه بتوانند شبانه‌روزی به این فناوری دسترسی داشته باشند، پدال‌هایی شبیه دوچرخه برای آن در نظر گرفتند که سربازان با پا زدن روی آن نیروی لازم را به‌وجود می‌آوردند. سال 1917

پیش روی قوای متفقین با خمپاره و تانک به سمت جبهه فرانسه. سال 1917

سرباز امریکایی سوار بر موتورسیکلت "هارلی دیویدسن"؛ بیش از 20 هزار موتورسیکلت هارلی دیویدسن در جنگ جهانی اول به کار گرفته شد. سال 1918

نفربر زرهی بریتانیا در حال حرکت در امتداد جبهه فرانسه. اوت 1918

سرباز آلمانی توپ SK L/45 یا "لانچر مکس"را برای پرتاب به سوی جبهه دشمن آماده می‌کنند. سال 1918

پیاده نظام آلمانی با ماسک ضد شیمیایی جایی در جبهه غرب

تجهیزات شناسایی بریتانیا استتار شده با پوسته‌ای شبیه درخت

کار کردن با "هلیوگراف" توسط سربازان عثمانی نزدیکی شهر "عزا"؛ هلیوگراف در اصل یک سیستم تلگراف بی‌سیم بود که با نور خورشید کار می‌کرد. سیگنال‌های این دستگاه با اشعه‌های نور خورشید ایجاد و از طریق آیینه می‌شد و اساس کار آن بر مبنای کدهای مورس بود. این دستگاه یک کلید شاتر داشت که هر زمان آن را فشار می‌دادند فرآیند انتقال سیگنال‌ها قطع و وصل می‌شد.

ماشین امدادرسانی صلیب سرخ در جنگ جهانی اول. سال 1915

سربازان امریکایی با ماسک ضد شیمیایی؛ پشت سر سربازان دستگاهی وجود دارد که احتمال می رود هنگام حمله شیمیایی به سربازان هشدار می داده است.

دستگاه ساخته آلمان ها برای حفر خندق و سنگر. سال 1918

تجهیزات ارتباط بی سیم در جبهه آلمان ها موسوم به" Field Telephones"که اولین نسل از فناوری تلفن همراه به شمار می رود. این تلفن برای استفاده نظامی ساخته و نیروی لازم آن از طریق باتری‌ها قوی تامین می‌شد. هر تلفن یک دستگاه مبدل برق داشت و یک باتری مرکزی با نام CB نیروی لازم برای چند دستگاه تلفن را تامین می‌کرد. برای این دستگاه که در آن روز بسیار پیچیده به نظر می‌رسد یک ژنراتور کوچک، زنگ مخصوص دریافت و ارسال پیام، کابل طولانی و گیرنده فرستنده صوتی در نظر گرفته شد و این فناوری بعد از جنگ تا دهه 1960 هم مورد استفاده قرار می‌گرفت.