bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۲۲۶۰۹۲
زنان هندی خشونت جنسی علیه خود را گزارش نمی‌کنند

این زنان حرف نمی‌زنند!

مرشیدآباد در مناطق روستایی بنگال غربی از بسیاری جهات یک ناحیۀ روستایی هند است: یک محل خاکی، و دورافتاده با روستاهای دو از همی که دسترسی اندکی به بهداشت و زیرساخت‌ها دارند.
تاریخ انتشار: ۱۴:۵۰ - ۱۷ اسفند ۱۳۹۳
مرشیدآباد در مناطق روستایی بنگال غربی از بسیاری جهات یک ناحیۀ روستایی هند است: یک محل خاکی، و دورافتاده با روستاهای دو از همی که دسترسی اندکی به بهداشت و زیرساخت‌ها دارند.
 
به گزارش فرادید به نقل از بی‌بی‌سی‌، سودیتی ناسکار، نویسنده، خود را به اینجا رسانده تا از زندگی روزمرۀ زنان این ناحیه بیشتر بداند و دریافته است که بسیاری از زنان تجاوز و خشونت جنسی علیه خود را گزارش نمی‌کنند.
 
او در اینجا چرایی این مسئله را توضیح می‌دهد که چرا با این که بنگال غربی رتبۀ سوم را از نظر جرائم در هند دارد، این زنان ساکت می‌مانند.
 این زنان حرف نمی‌زنند!

دختر باید شوهر کند 
ماجرایی در روستا شنیدم، از دختر نوجوانی که چهار سال پیش مورد تجاوز قرار گرفته بود. او وقتی که برای دستشویی در فضای باز رفته بود (امری که در روستاهای هند به علت نبود امکانات بهداشتی مرسوم است) مورد حمله قرار گرفت.
 
والدین او با وجود اینکه متجاوز را می‌شناختند، شکایتی طرح نکردند. بسیاری از روستایی‌ها به من گفتند که آن مرد متهم به یک تجاوز دیگر در روستا هم بوده است.
 
یکی از خویشاوندان قربانی گفت: "این دختر چند سال دیگر باید شوهر کند."
 
اگر مسئلۀ تجاوز به او علنی شود، یافتن شوهر مناسب برایش دشوار خواهد بود. بکارت یک شرط اساسی برای ازدواج در چنین جوامع روستایی‌ای است.

این زنان حرف نمی‌زنند! 

دختر و پدر و مادرش، که نمی‌خواهند اسمی از ایشان ببرم، آرامش خود را در ناشناس ماندن و همدردی اقوام و دوستان یافته‌اند.
 
حتی با وجود حمایت‌های اقوام و دوستان، آنها قادر نبوده‌اند که متجاوز را به محکمه بکشانند. ظاهراً، بردن متهم به پیشگاه عدالت، به معنی علنی شدن موضوع است.
 
رنج ناشی از این موضوع، ارزشش را ندارد. دختر که در حال حاضر در کالج مشغول به تحصیل است، می‌خواهد این ماجرا را پشت سر بگذارد و در سکوت به آرامش برسد.
 
ترس از "بدنام" شدن 
باندانا باگدی، که به یک فرقۀ "پست" (نظام اجتماعی هند کاستی یا فرقه‌ای است، و مردم این کشور برخی از این فرقه‌ها را پست می‌دانند) تعلق دارد و همسر زارعی بدون زمین است، می‌گوید که او نیز در همان روستا مورد آزار قرار گرفته است.
 
او می‌گوید: "من ممکن بود مورد تجاوز قرار بگیرم، اما فرار کردم."

این زنان حرف نمی‌زنند!
باندانا باگدی

وقتی که به همراه شوهر و برادرانش برای مواجهه با متهم رفتند، با مقاومت و روستایی‌ها مواجه شدند و بازگردانده شدند.
 
او می‌گوید: "آنها گفتند که من زن بدی هستم که دنبال یک مرد خوب افتاده‌ام." در جوامع روستایی سنتی‌ای، همچون اینجا، انداختن تقصیر به گردن قربانی امری معمول است.
 
مهاجم قویتر است
 در روستای دورافتادۀ کلای، گولچرا بیوای شصت ساله، احساس بی‌پناهی می‌کند. کوچکترین دختر او، آجیدا خاتونِ 19 ساله، یک روز عصر که از محلی خلوت عبور می‌کرد، مردی سعی کرد و او را به گوشه‌ای بکشاند. آجیدا فرار کرد و خود را نجات داد.
 
او می‌گوید: "رفتن نزد پلیس، مشکلات بسیاری برای یک پیرزن بی‌سواد و فقیر دارد." او می‌توانست به شورای روستا هم مراجعه کند، اما رفتن به آنجا دختر را "بدنام" می‌کرد.
 
خانم بیوا می‌گوید: "آبرو تنها چیزی است که ما داریم. بدون آبرو نمی‌توانیم در چنین روستاهایی زندگی کنیم."

این زنان حرف نمی‌زنند!
گولچرا بیوا
 
مقداری از تردیدهای او به این موضوع برمی‌گردد که مهاجم فردی است که وضعیت مالی خوبی دارد، و از این رو او خود را در برابرش ناتوان می‌داند. رفتن مردان به خاورمیانه برای انجام کارهای یدی، باعث شده جریانی از پول به اینجا سرازیر شود که مولفه‌های قدرت در این نواحی را تغییر داده است.
 
راجیب لوچان روی، وکیلی در این ناحیه که در چند پروندۀ تجاوز در کنار قربانیان بوده است، می‌گوید که "پول جدید" باعث گستاخی شده است.
 
او می‌گوید: "گرایشی پدید آمده که رفتار بد را با پول و قدرت توجیه کنند."
 
او می‌گوید انگار به عقب بازگشته‌ایم، به زمانی که "اربابان زمین‌دار ارادۀ خود را به زنان متعلق به طبقات ضعیفتر اقتصادی تحمیل می‌کردند."
 
اغلب، سر و ته چنین پرونده‌هایی در خفا به پول هم می‌آید و هرگز به در بایگانی پلیس ثبت نمی‌شوند.
 
آبروی روستا 
همانند آبروی فردی، آبروی روستا هم دلیلی برای گزارش نکردن تجاوزها است. روستاها در اینجا از طریق ازدواج و خویشاوندی‌ با هم مرتبطند.
 
اگر شکایتی طرح شود، اعتبار کل روستا ممکن است به خطر بیافتد.
 
این موضوع، فشاری از سوی جامعه ایجاد می‌کند تا روی ماجرا سرپوش گذاشته شود. اگر در مورد تجاوز سکوت شود، جنجالی علنی پدید نخواهد آمد و آرامش حفظ خواهد شد.

این زنان حرف نمی‌زنند!
 
آیا پلیس تحت فشار سیاسی است؟ 
پروندۀ همسر باپی داس، یک پروندۀ آزاردهنده است. پلیس این پرونده را به عنوان پرونده‌ای از یک رابطۀ جنسی مرضی الطرفین که به قتل ختم شده است، ثبت کرده است.
 
اما گزارش پزشکی قانونی با این ادعا تناقض داشت، و نشان می‌داد که این جنایت موردی از رابطۀ جنسی اجباری بوده است. باپی داس در حال حاضر شکایتی را در کمیسیون حقوق بشر در دهلی و کلکته طرح کرده و به دنبال اجرای عدالت است.
 
گروه حقوق بشر و شهروندی محلی‌ای که در طرح شکایت‌های به آقای داس در طرح شکایت‌ها کمک کرده است، معتقد است که پلیس تحت فشار سیاسی قرار دارد تا شمار پرونده‌های تجاوز کمتری را گزارش کند.

این زنان حرف نمی‌زنند!
زنان هند جایگاه خود را در کف سلسله مراتب اجتماعی می‌دانند
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۱۳ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۸
فرارو بیکاری از این گزارشها که به ما رطی نداره میزاری نه ربط به کشور ما داره نه نان آبی براما ونه اتفاق مهم سیاسی یه مشت گزارشات بی ربط میذاری هرچن میدونم نظرمو نشان نمیدی
asad
Germany
۱۰:۰۴ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۸
شوخی : مگر میشود زن حرف نزند
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۴۱ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۸
اره می شود...وقتی نمی تواند دردش را بر زبان بیاورد و اگر بگوید مورد تمسخر شما آقایون قرار می گیره
ناشناس
Canada
۰۸:۴۲ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۸
دردناكه
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۳:۴۴ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
گرایشی پدید آمده که رفتار بد را با پول و قدرت توجیه کنند."

چقدر ظلم وستم !!!!!!!!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۱:۱۲ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
زن ، روشن ترین افق پیروزی ، پرشکوه ترین اوج موفقیت است
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۱۸
آرش
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۰۴ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
هیس دختر ها فریاد نمی زنند.!!!
ناشناس
Germany
۱۶:۲۲ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
روز زن به همۀ زنان ستمدیده و دربند ، مبارز و زحمتکش دنیا مبارک باد ........
ناشناس
Seychelles
۱۹:۴۷ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
درود و سپاس هموطن گرامی
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۲۴ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
فکر میکنید در جاهای دیگر غیر از این است. مسلماً در جایی مثل ایران هم اگر پسری بفهمد دختری مورد تجاوز قرار گرفته آیا به خواستگاری او میرود؟
آیا شما آقا پسر مجرد ! با دختری که مورد تجاوز قرار گرفته ازدواج میکنید؟
رضا
Iran (Islamic Republic of)
۲۲:۰۰ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
مثبت دادم ولی یه چیزی بگم من با دختری که دوستش داشته باشم ازدواج می کنم حتی اگه بهش تجاوز شده باشه حتی اگه همه با انگشت نشونش بدن.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۵۵ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
افکار، ترس ها و تابوهاشون کاملا عین ما ایرانی هاست. ما هم دقیقا نسبت به خودمون همینطوریم.
فرارو کامنتمو نذاری حلالت نمی کنم به خدا
حاج محسن
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۱۲ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۸
حالا نظرت خیلی درسته !
اصرار به نشون دادن هم داری ! خوب اگه اینقدر برات مهمه میتونی جاهای مناسب تر دیگه ای رو انتخاب کنی واسه ابراز عقیده !!!؟
چرا اینجا توام با عجزو ناله ؟!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۵۵ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
افکار، ترس ها و تابوهاشون کاملا عین ما ایرانی هاست. ما هم دقیقا نسبت به خودمون همینطوریم.
فرارو کامنتمو نذاری حلالت نمی کنم به خدا
armin
Iran (Islamic Republic of)
۱۸:۱۴ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
چقدر درد این بندگان آشناست؟
انگار همین نزدیکی ها نیز نغمه های مشابهی شنیدم
جفری1
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۲۲ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
اینها برمیگردد به بی عرضه بودن مردانشان
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۳۰ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۸
و تمام درد ما زنان اين است كه شما مردها فكر مي كنيد اگر نباشيد، ما عرضه هيچ كاري رو نداريم.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۵۹ - ۱۳۹۳/۱۲/۱۷
واقعا این نگاه تاسف بار است، در جوامع اولیه زن سالاری بود چون بیشتر نواوری ها از جانب انها بود و قدرت فکر برتری نسبت به مردان داشتند مردها بیشتر کارهای فیزیکی مثل شکار را بر عهده می گرفتند ولی با شکل گیری تضاد بین جوامع انسانی و بوجود امدن پدیده جنگ، مردها قدرت را در دست گرفتند و زنها را در انحصار دراوردند و حرمسراها شکل گرفت. نوع نگاه مردها باید عوض گردد و چه بسا اگر زنسالاری حاکم شود جنگها هم کمتر گردد
مجله فرارو