معرفی کتاب: تفکر اقتصادی پساکینزی تنها یکی از چندین مکتب اقتصادی هترودوکس(نامتعارف و خلاف جریان اصلی اقتصاد) است. بیشتر متفکرینی که با صفت هترودوکس از آنها یاد می‌شود، رویکردی در تقابل آشکار با تفکرات اقتصادی نئوکلاسیک دارند و از آن جمله می‌توان به مارکسیست ها، سرافیایی‌ها (که نئوریکاردین‌ها هم خوانده می‌شوند)، نئوساختارگرایان (در مسائل توسعه‌ای)، نهادگرایان، مکتب قاعده‌مندی فرانسه، انسانگرایان یا اقتصاددانان اجتماعی، رفتارگرایان، شومپیتری‌ها (که تکامل‌گرایان هم خوانده می‌شوند)، اقتصاددانان فمنیست و مکاتب دیگر اشاره کرد.
مقدمه‌ای بر تفکرات اقتصادی پساکینزی/ مارک لاوویی/ مهرداد ملایی/ قطع رقعی/ 208صفحه/ 11000 تومان / انتشارات دنیای اقتصاد
تفکرات اقتصادی پساکینزی، پادزهری موثر برای رویکرد «راه دیگری نیست» به شمار می‌روند؛ یعنی این اعتقاد مبنایی که تفکرات اقتصادی جریان اصلی و راه‌حل‌های بازار آزاد آن تنها راه درک و حل و فصل مشکلات اقتصادی هستند. همچنین تفکر اقتصادی پساکینزی، یک بنیان نظری قوی ارایه می‌دهد که می‌تواند مبنایی برای نقد نظریه جریان اصلی و سیاست‌های ریاضتی آن و همچنین حمایت از پیشنهاد سیاست‌های جایگزین و ساده‌تر باشد.
درحالیکه نظریه پساکینزی- همانند نظریه نئوکلاسیک- بنیان‌هایی در اقتصاد خرد دارد، بنیان نظری آن متفاوت و از بسیاری جهات واقع‌گرایانه‌تر است. بعلاوه سیاست‌های اقتصاد کلان آن که از دل این بنیان‌های اقتصاد خرد برمی‌آیند، تفاوت بارزی با سیاست‌هایی دارند که از نظریه نئوکلاسیک ریشه می‌گیرند.
بسیاری از صاحبنظران، اقتصاد پساکینزی را «علم پریشان» نامیده‌اند چرا که نظریه‌پردازان جریان اصلی این فرضیه را مطرح می‌کنند که جامعه برای رسیدن به نیروانای اقتصادی [5]، باید تن به سیاست-های ریاضتی بدهد و از رقابتی نامحدود سربلند بیرون آید. برعکس نظریه پساکینزی پیامی کاملا متفاوت دارد که شخصا معتقدم پیامی مثبت‌تر و هیجان‌انگیزتر است: اینکه عامل دستیابی به نتایج بهتر، همکاری و نه رقابت و مناقشه است. کمیابی در واقع یک سازه صرفا فکری است که می‌توان آن را نادیده گرفت
