عباس صفاري گفت: تغيير دادن نامي که دارد در فرهنگ ما جا مي‌افتد به يک نام قديمي و منسوخ‌شده، کار پسنديده‌اي نيست و سردرگمي خواننده را به دنبال خواهد داشت.
گفت: در اخبار ادبي‌تان ديدم مترجمي به نام آقاي طالبيان در حال ترجمه‌ي معروف‌ترين مجموعه‌ي تنکاهاي ژاپني است. دست‌شان درد نکند. ترجمه‌ي شعر کار دشواري است و در مقايسه با متن‌هاي ديگر، فروش کم و سود اندکي براي ناشر و مترجم دارد. من براي هر مترجمي که دست به کار ترجمه‌ي شعر مي‌زند، احترام ويژه‌اي قائل‌ام.
او در ادامه عنوان كرد: اما نمي‌دانم چرا ايشان اصرار دارد که اين مجموعه را زير عنوان « واکا» انتشار دهد. «تنکا» يک واژه‌ي جاافتاده است که شهرت بين‌المللي دارد. ژاپني‌ها خودشان نيز از واژه‌ي «تنکا» استفاده مي‌کنند. مترجم محترم خودش نيز توضيح داده که قرن‌ها پيش شاعري واژه‌ي «واکا» را به «تنکا» تغيير داده است. در ايران نيز اين ژانر پيش از اين تحت عنوان «تنکا» معرفي شده است.
صفاري همچنين يادآور شد: نکته‌ي ديگر اين‌که مهم‌ترين و معروف‌ترين شاعران مجموعه‌اي که ايشان در حال ترجمه‌ي آن است، دو بانوي شاعر به نام‌هاي ليدي کوماچي و ايزومي شي کي بو هستند که هر دو شهرت جهاني دارند.
تعداد 120 «تنکا» از اشعار آن‌ها را پيش از اين بنده با عنوان «ماه و تنهايي عاشقان» به وسيله‌ي انتشارات آهنگ ديگر انتشار داده‌ام، با شرح مفصلي درباره‌ي «تنکا» و تفاوت آن با «هايکو». کتاب نام‌برده هنوز هم در بازار موجود است.
پيش‌تر مسيح طالبيان به ايسنا گفته بود، معروف‌ترين كتاب شعر ژاپن را با نام «اوگورا هياکونين ايششو» ترجمه مي‌كند و توضيحاتي درباره‌ي اين كتاب و نوع شعرهاي آن داده بود.
