برای نخستین بار احساس کردم شهرداری شهرمان فقط در اندیشه آسفالت و ترافیک و تراکم و این حرفها نیست، بلکه دارد به روح حاکم بر شهر فکر می‌کند، به بهبود مناسبات و روابط انسانی شهر و جامعه که جز با ارتقاء فرهنگ اصیل شهروندی حاصل نمی‌شود.
مرضیه برومند، کارگردان سینما و تلویزیون با اشاره به اهمیت روح حاکم بر مکان‌های شهری و مناسبات میان انسانها در آن، مدیریت فرهنگی را در ایجاد فضای مناسب برای رشد هنر لازم و ضروری دانست و گفت: برای تحقق این آرزوها هم چنان دنبال مادربزرگی مهربان می‌گردیم که ما را زیر چتر مهر و محبت خود بگیرد و در ساله نظم و قانون به ما بیاموزد که چگونه در کنار هم زندگی کنیم.
این هنرمند با اشاره به موفقیت‌های هنری خود در طول سالهای فعالیتش گفت: «در طول سالها فعالیت فرهنگی و هنری‌ام، که کم کم دارد چهل سال می‌شود، بارها از سوی همکاران و مسئولان فرهنگی وهنری مورد لطف و عنایت قرار گرفته‌ام، بارها تشویق وتقدیر شده‌ام و لوح و تندیس و تقدیرنامه دریافت کرده‌ام و طبیعتاً هر بار خوشحال شده‌ام و خستگی‌ام در رفته است، به هر حال بشر به تایید و تشویق نیاز داد و هر کی هم جز این بگوید کم لطفی کرده است. اما از میان همه دریافت دو لوح تقدیر بیشتر از همه شادمانم کرده و به قول معروف زیر دندانم بیشتر مزه کرده، یکی لوح تقدیری که در جشن هفته کتاب در سال 86 برای ساخت سریال کتابفروشی هدهد دریافت کردم و آن یکی لوح تقدیری است که در آخرین روزهای سال 87 و در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم شهر برای مجموعه کارهایم توسط آقای قالیباف به من اهدا شد.»
برومند در ادامه به تاثیر این تقدیر بر روند فعالیتهای هنری خود اشاره کرد و گفت: «دریافت این لوح و نوشته‌های زیبای آن سبب شد کارهای گذشته‌ام را مرور کنم و نکته جالب اینجاست که برای نخستین بار دریافتم که بدون آنکه خودم آگاه باشم در اکثر فیلم‌ها و سریال‌هایم مکان اصلی وقوع داستان مکانی عمومی بوده و این مکان و روح حاکم بر آن در روند داستان و ارتباط بین شخصیت‌ها نقش اساسی داشته است».
کارگردان پربیننده‌ترین مجموعه‌های تلویزیونی کودکان، به نقش مکان در کارهای هنری خود پرداخت و گفت: «من جدا معتقدم که هر مکانی دارای روحی است که به محض ورود با آدم ارتباط برقرار می‌کند و رویش تاثیر می‌گذارد، البته روح یک مکان تنها در عناصر فیزیکی و کاربردی آن متجلی نمی‌شود، بلکه آن چیزی که روح یک مکان را می‌سازد، نحوه مناسبات میان آدمهایی است که با آن مکان سروکار دارند و چگونگی مناسبات آدمها با یکدیگر و هم چنین با مکان مورد نظر ارتباط مستقیم با مدیریت فرهنگی آن دارد. اگر محفل خونه مادربزرگه در فضایی غیر از خونه مادربزرگه با خانواده مرغ و خروس روبرو می‌شد به طور قطع اتفاقات ناخوشایندی بین آنها پیش می‌آمد اما ویژگی‌های آرام بخش خونه مادربزرگه و حضور مهربان و آگاه او چنان نقش بازی می‌کند که مرغ و خروس و جوجه با گربه با سگ دوست می‌شوند و اختلاف‌ها را کنار می‌گذارند».
برومند در پایان، به نیاز مردمان شهر به زندگی در کنار یکدیگر در سایه مهر و محبت اشاره کرد و افزود: «البته این قصه خیلی آرمانگرایانه و کودکانه است اما ما آدم‌بزرگ‌ها هنوز هم در آرزوی تحقق آرزوهای کودکیمان هستیم و برای تحقق این آرزوها هم چنان دنبال مادربزگی مهربان می‌گردیم که ما را زیر چتر مهر و محبت خود بگیرد و در سایه نظم و قانون به ما بیاموزد که چگونه در کنار هم زندگی کنیم بی‌آنکه یکدیگر را بیازایم به ما بیاموزد که یکدیگر را نه در شعار بلکه در عمل دوست بداریم. آنشب افتتاحیه جشنواره فیلم شهر برای نخستین بار احساس کردم شهرداری شهرمان فقط در اندیشه آسفالت و ترافیک و تراکم و این حرفها نیست، بلکه دارد به روح حاکم بر شهر فکر می‌کند، به بهبود مناسبات و روابط انسانی شهر و جامعه که جز با ارتقاء فرهنگ اصیل شهروندی حاصل نمی‌شود».
