چرا نقد عملکرد دولت اعتدال از سوی اصلاح‌طلبان به معنای عبور از روحانی نیست؟
به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: «نسبت اصلاح‌طلبان و دولت حسن روحانی!» این عبارتی است که در سه سال گذشته همواره محل بحث بوده است. چه رابطه‌ای میان اصلاح‌طلبان و دولت روحانی برقرار شده و آیا این بهترین مدلی است که می‌توان بین یک جریان و یک دولت برقرار کرد؟ نقد قدرت در تار و پود اصلاحات تنیده شده است. حتی اگر مانند محسن میردامادی بگوییم هیچ اصلاح‌طلبی کارنامه‌ای بهتر از روحانی کسب نمی‌کرد، نقد دولت روحانی امری ممنوع نیست. اصلاح‌طلبان نیز با این که مثل محمدرضا عارف معتقدند برای انتخابات ریاست‌جمهوری آینده بنای رقیب‌تراشی برای روحانی ندارند اما دغدغه‌ها و نقدهای خود را در محافل مختلف مطرح می‌کنند و از کانال‌هایی که در اختیار دارند، به گوش دولت می‌رسانند. همچنین برای آن که بدنه اجتماعی جریان اصلاحات به درستی واقف شود، اصلاح‌طلبی در ذات خود چک‌سفید امضا دادن به هیچکس را برنمی‌تابد و گاهی نقدها را به صورت رسانه‌ای و رسمی مطرح می‌کنند.
اصلاح‌طلبان مشکلات و مصایب دولت روحانی را درک می‌کنند و با تخریب‌هایی که او امروز تجربه می‌کند، بیگانه نیستند، چه آن که خود تجربه دولتی را دارند که هر ٩ روز یک بحران را سپری می‌کرد. به همین دلیل نیز اشکالات کار دولت را به یک شیوه و محسنات آن را به شیوه‌ای دیگر بیان می‌کنند. مساله امروز اصلاح‌طلبی در کشور جابه‌جایی و پست گرفتن چند چهره نیست. بلکه آنها به منافع ملی فکر می‌کنند. با همین تحلیل نیز در سال ٩٢ عارف از انتخابات کنار کشید و بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان پشت سر روحانی بسیج شدند. حالا نیز با همان تحلیل به استقبال انتخابات ریاست‌جمهوری می‌روند و عبور از روحانی را شعار انحرافی و جنگ روانی جریان رقیب می‌دانند.»
