فرارو- سه هفته پیش موضوع تشکیل حزب از جانب میر حسین موسوی مطرح شد که واکنش های مثبت و منفی فراوانی را برانگیخت پس از گذشت مدت کوتاهی از گمانه زنی ها بر سر تشکیل حزب از جانب میر حسین موسوی، حسین مرعشی سخنگوی حزب کار گزاران طی گفت و گویی پیشنهاد تشکیل جبهه را مطرح کرد.
این پیشنهاد با استقبال فعالان سیاسی اصلاح طلب همراه بود، عزت الله سحابی پیشنهاد تشکیل حزب از جانب موسوی را به گونه ای مطرح کرد و ابراهیم یزدی نیز خواستار تشکیل حزب و جبهه واحد از جانب موسوی شد، این پیشنهاد ها و گمانه زنی ها ادامه داشت تا این که علیرضا بهشتی مشاور میر حسین موسوی خبر از تشکیل یک شبکه زنجیره ای اجتماعی توسط موسوی و هوادارانش داد و میر حسین موسوی نیز طی سخنرانی اعلام کرد به دنبال تشکیل جبهه سیاسی نیست بلکه خواستار تشکیل جبهه ای اجتماعی است چرا که جبهه سیاسی پاسخگوی نیاز های امروز جامعه ایران نخواهد بود.
تقی رحمانی فعال ملی مذهبی و کارشناس مسائل سیاسی در باره ی تشکیل جبهه اجتماعی توسط میرحسین موسوی به خبرنگار "فرارو" گفت: «موضوع مشخص این است که موسوی قصد ندارد جبهه سیاسی تشکیل دهد و به نظر من این کار درستی است چون که نیاز جامعه ما تشکیل جبهه سیاسی نیست، اگر صورت مسئله را خوب تعریف کنیم می بینیم که مسئله انتخابات چند چیز مهم را به ما نشان داد یکی از آنها نظارت استصوابی بود، دوم نداشتن رسانه ی مستقل بود، سوم حق تجمع بود به طور مثال ساعت 12 شب فرمانده نیروی انتظامی اعلام می کند که هر کس تجمع کند با او بر خورد خواهد شد این در حالیست که یک هفته پیش از آن تجمع آزاد بود، مسئله چهارم حق انتخاب شدن بود، این ها جزو خواسته های مدنی است.»
وی افزود: «اگر این نیازها پاسخ داده شوند در جامعه ما تحول کیفی ایجاد خواهد شد حال باید ببینیم که چه چیزهایی می تواند به این نیازها پاسخ دهد، آیا یک جبهه یا حزب سیاسی می تواند به این نیازها پاسخ دهد؟ یا نهادهای مدنی می توانند به این نیازها پاسخ دهند؟، حرکت های مدنی شکل مناسب خود را می طلبد. آقای بهشتی هم گفتند ما بدنبال ایجاد یک شبکه مدنی هستیم که به نظر من این حرف منطقی است.»
این تحلیلگر مسائل سیاسی در مورد مشکلات تشکیل جبهه سیاسی گفت: «تشکیل جبهه سیاسی چند مشکل اساسی دارد اول این که بعد از تشکیل شدن اختلاف سیاسی همچون رهبری طلبی هژمونیک و اختلافات عقیدتی در آن افزایش پیدا می کند چون وقتی که تلاش و مبارزه سیاسی طولانی می شود اختلافات هم افزایش پیدا می کند. دوم این که بعد از تشکیل جبهه سیاسی کی بیاید و کی نیاید مطرح می شود و هنوز به نظر می رسد در درون حاکمیت تمایل همکاری عام با همه اصلاح طلبان وجود ندارد، این مسئله خودش مشکل زاست سومین مسئله این است که جبهه مقدماتی دارد که در جامعه ما چندان این مقدمات فراهم نیست و فراهم کردن این مقدمات نیز زمان زیادی را می طلبد، نکته بعدی این است که جناح مقابل هم به راحتی به جبهه تن نخواهد داد به خصوص در مورد تبیین کلاسیک جبهه سیاسی به نظر نمی رسد جناح مخالف اصلاح طلبان به تشکیل آن تن بدهد.»
وی افزود: «شکل هایی از فعالیت جبهه ای به صورت ناگفته در میان اصلاح طلبان و جناح اصولگرا وجود دارد، در میان مجادله ها اصلاح طلبان سعی می کنند به صورت یک جبهه واحد عمل کنند، جبهه سیاسی نمی تواند کارکرد مدنی لازم را داشته باشد، و باید در نظر گرفت که در جامعه ایرانی جبهه را نهاد های مدنی حمایت می کنند و احزابی که در جبهه وارد می شوند به بحث هایی انتزاعی و سلیقه ای بر می گردند که جبهه را دچار مشکل می کند.»
رحمانی در مورد راه حل های موجود برای اصلاح طلبان گفت: «راه حل موجود این است که ما بیایم معیارها را مشخص کنیم، همان معیارهایی که موسوی و کروبی می گویند مثلا انتقاد به بی طرف نبودن شورای نگهبان و لغو نظارت استصوابی، آزادی برگزاری تجمعات و داشتن رسانه خصوصی و..، اگر دو سه مورد از این درخواسته ها تحقق پیدا کند خیلی از مسائل حل می شود.»
این فعال مدنی افزود: «کسانی که به موسوی رای داده اند افرادی سیاسی به مفهوم کار جبهه ای نیستند، افرادی که به موسوی رای دادند فقط در راستای انسجام برای رییس جمهور شدن ایشان رای دادند، با توجه به پایداری و روحیه ی اجرایی مهندس موسوی اگر ایشان دو سه مورد از مطالبات را مطرح کند و با اصلاح طلبان دیگر هماهنگ کند همه احزاب سیاسی به دنبال آن مطالبات می آیند، در اینجا نهاد مدنی که موسوی به دنبال تحقق آن است نیازمند به رهبر نیست بلکه هدایت کنند است و به گونه ای تعامل ایجاد خواهد کرد و این از تشکیل حزب و جبهه سیاسی می تواند موثرتر باشد چون جبهه سیاسی همان گونه که گفتم دچار مسائل حاشیه ای خواهد شد و حزب نیز نمی تواند بی طرفی خود را حفظ کند در صورتی که الان جبهه اصلاح طلبان داخل حاکمیت نیازمند هماهنگ کننده مدنی هستند، با توجه به اطرافیان نزدیک به موسوی این جبهه اجتماعی قابل دسترس تر است تا برداشتن یک سنگ بزرگ، چیز هایی که خیلی با شکوه و هستند اگر تدارک لازم نداشته باشد چون به دستاورد مشخصی نمی رسد نا امید کننده می شود به قول ضربالمثل ژاپنی که می گوید " کوچک زیباست" اگر چیز کوچک و جمع و جوری مهیا شود می تواند چیزهای بزرگ را هم به حرکت در آورد.»
رحمانی با بیان این که نیازهای جامعه در انتخابات مشخص تر شده است گفت: «نیازهای جامعه بعد از انتخابات ملموس تر شد و آزادی بیان و تجمع چیزی نیست که مقام حکومتی بتواند آن را از کسی سلب کند و یا این که امروز به آن مجوز بدهد و فردا به آن مجوز ندهد؛ این مسائل باید در جامعه نهادینه شود، اگر نیازهای جامعه پیگیری شود خیلی تاثیرات عمیق تری می گذارد، ما پس از گذشت صدسال به جای مبارزه با مستبد با استبداد مبارزه می کنیم این چیزی بود که ما در دوره های گذشته مانند انقلاب 57 زود فراموش کردیم در انقلاب مشروطیت و اصلاحات هم همین گونه بوده است ؛به عبارتی با نهادینه کردن یکسری نهادها در جامعه می توانیم فرازهای بزرگی را به وجود بیاوریم و این اگر مورد توافق قرار بگیرد اتفاق مهمی خواهد افتاد.»
وی افزود: «باید ببینیم نیاز جامعه چیست؟، اصلاح طلبی موسوی و کروبی چگونه است؟ در حال حاضر یک نهاد مدنی هماهنگ کننده که خواسته هایش هم مورد توافق قرار بگیرد، می توانند به جامعه ایرانی کمک کند، به نظر من خیلی از ایرانیان بر روی چند خواسته ای که بیان کردم مصر هستند حتی بخشی از جناح راست هم می تواند به این خواسته ها بپیوندد .در آن حالت موج ایجاد شده باعث می شود که به یک سری خواسته های مدنی دست پیدا کنیم، این دستاوردهای مدنی بسیار پر ارزش تر خواهد بود تا حرکت های سیاسی تند و سریع که به دستاورد مدنی ختم نمی شوند .دستاورد مدنی سماجت و پر حوصلگی، تداوم و استمرار می خواهد و ویژگی اقشار شهرنشین این است که زندگی سازمان بافته ای دارند و بیشتر به راهکارهای مسالمت جویانه و مستمر برای تحقق خواسته های خود پایبند هستند تا رفتارهایی که شکل انفجاری دارد.»
