فرارو- یکی از امتداد سیاست خارجی چهار سال گذشته می‌گوید و دیگری از رسیدگی به وضع نظام آموزش و پرورش. دیگری می‌خواهد رییس‌جمهورش زندگی‌ای در حد مردم عادی داشته باشد و آن‌یکی از گفتگوی تمدن‌ها حرف می‌زند. از رییس‌جمهور آینده چه می‌خواهیم؟
با فرارو همراه باشید تا بخشی از خواسته‌ها قشر متوسط جامعه ایران از رییس‌جمهور آینده ایران را بدانیم.
محسن، ۳۳ ساله، مهندس برق
از رئیس جمهور بعدی انتظار دارم زمینه‌های پیشرفت، توسعه، پژوهش و کار مهندسی را فراهم نماید. باید توجه داشت توسعه شرکتهای مهندسی و ارائه محصولات قابل رقابت، نیازمند خودباوری در کنار تعامل جهانی و ارتباطات علمی با مراکز تحقیقات پیشرفته می‌باشد. همچنین باید با حمایت و سرمایه گذاری در شرکتهای دانش بنیان، زمینه رشد و تعالی را برای توسعه فن آوری بومی را فراهم کرد.
از رئیس جمهور آینده انتظار دارم در شناساندن توانایی‌های علمی مهندسان کشور به جامعه بین المللی و ایجاد شرایط همکاری خارجی تلاش کند؛ و با جذب سرمایه گذاری خارجی با شرط انتقال فن آوری زمینه ساز پیشرفت سریع و مطمئن شرکتهای مهندسی و متخصصان ایرانی را فراهم نماید.
اعتماد، باور و ایمان به مهندسان و نیروهای جوان در کنارفضای امن زمینه ساز ارتقاء و صعود به قله‌های افتخار جهانی است. بنابراین از رئیس جمهور بعدی می‌خواهم به ما اعتماد و باور داشته باشد و فضای امن برای رشد، پیشرفت و توسعه را فراهم نماید.
حامده، ۲۷ ساله، پژوهش‌گر و مترجم
از رییس جمهور آینده‌ام انتظار دارم که در سطح روابط بین‌المللی، چهره‌ای صلح‌طلب از ایران به نمایش بگذارد. ما می‌خواهیم ایران عزیزمان از طریق فرهنگ و هنر دیرینه‌اش به جهانیان معرفی شود.
از رییس‌جمهور می‌خواهم ارج نهادن به اندیشمندان بزرگ‌مان، هنرمندان خلاق‌مان، ورزشکاران نام‌آورمان و همه‌ی زنان و مردانی که در راستای سربلندی ایران می‌کوشند را ترویج دهد. این راه همان راه گفتگوی تمدن‌ها است که قادر است پیام صلح و انسان‌دوستی با دنیا را منتشر کند.
ما در دنیای امروز که پر از خشونت و کینه‌ورزی است نیاز به رویکردی جدید داریم. رویکردی که مردم ایران را به تفاوت هر رنگ و زبان گرد هم بیاورد و برای تمام ایرانیان از هر قوم و مسلکی، فرصتی برای شکوفایی استعدادهای خویش فراهم سازد. با ارائه‌ی چهره‌ای صلح‌جو از ایران، گردشگری نیز رونق خواهد گرفت و به اشتغال‌زایی بیشتر منجر خواهد شد.
همچنین از رییس‌جمهور می‌خواهم که درباره بهبود نظام آموزش و پرورش کشور و بیرون آوردن آن از چارچوب‌های کهنه و ناکارآمد، تدبیری بیاندیشد. از رییس‌جمهور می‌خواهم دانشگاه را به بستری پویا برای رشد و بالندگی اندیشه، علم و دانش و آگاهی تبدیل کند.
مسلماً آینده‌ی این کشور در گرو شکوفایی امروز جوانان و نوجوانان است و برای رسیدن به آینده‌ای مطلوب و ایرانی پیشرفته نیازمند آموزش‌های نوین و تغیر در ساختار آموزشی و آموزش عالی کشورمان هستیم.
فرزانه، 32 ساله، معلم مقطع ابتدایی
به طبع در مواجهه ی این سوال هر شخصی که قرار می گیرد از جایگاه شغلی، موقعیت اجتماعی، خانوادگی، منفعت های شخصی، ودر آخر با حمایتخود از حقوق ملی صحبت خواهد کرد.
از دردهای اجتماعی ومسایل روز اجتماع می توان صحبت کرد مساله ی اول در نتیجه ی افکار بنده توقع من را پررنگ نمود عدم امید و ایمان در چهره ی مردم می بینم. عادی شدن قفر و نداشته هایمان.
از رییس محترم جمهور انتظار می رود اعتماد و امید و ایمان را در جامعه به وجود بیاورد در بین مردم ظرفیت شناسی کند که باعث کم کاری و نهایت بیکاری پتانسیل اجتماع که جوان ایرانی است را به وجود آورده است.
عدم اطلاع از نتیجه ی کارهای رییس جمهور نتیجه ی عدم اطلاع رسانی از حقوق شهروندی شده است وقتی از برنامه ی دولت چیزی ندانیم یعنی از حقوق خودمان چیزی نمی دانیم. انتظار از رییس محترم جمهور این است که با درایت و تدابیر که می اندیشد، اطلاع رسانی درست و کارآمد و بدون دروغ و ریا به شهروندان بدهد، نهایتا شور و اشتیاق در زندگی اقشار مختلف را بر آورده سازد. باوجود فساد های مالی در دولت و ربا در بانکداری اعتماد و نیازهای مالی مردم کم و کمتر شده است انتظار می رود باتوجه به ریشه اصلی و پیدا کردن راهکار از رییس محترم جمهور از جریان سازی های آینده جلوگیری به عمل آید.
در رابطه با بحث فرهنگ اجتماعی به نظر بنده فرهنگ آموزش اجتماعی و خانوادگی خانواده ها از خود فرهنگ دولت جلوتر و پیشرفته تر شده است دولت دولت زنده و فرهنگ ساز می خواهم، که متاسفانهتا به حال توجه خاص به متولیان فرهنگی ما نشده و رسیدگی نمی شود از ریاست محترم جمهور می خواهم که سازمان ها و بخش هایی که متولی فرهنگ هستند رابتوان از مدیران ارزشمند وبا دیا نت که باسیاست های نیاز جامعه مان آگاه هست متتخب شود.
با توجه به معیشت مردم وخط فقر وزیر فقر وزندگی اشرافی که در جامعه هست بهتر است رییس جمهور آینده از حرکت حلزونی وار استفاده نکند و با سرعت بخشیدن به این زاویه از معیشت مردم است که روزنه ی امید در جامعه خواهد بود را به وجود آورد حال از طریق یارانه یا توسعه ی کسب و کار یابه هر صورتی که به نفع مردم شود نه به نفع دولت، ان شاالله هر شخصی که می آید برای مردم با مردم و برای آبادانی ایران باشد که همگام با سیاست ها ی جامعه و پشتیبان مقام بزرگ رهبری باشد.
رحمان، ۳۱ ساله، مدیرعامل شرکت خصوصی
انتظار می‌رود در شرایط کنونی و با توجه اینکه ایران در طی دهه گذشته، در حوزه هایی همچون توسعه صنایع، به روزرسانی تکنولوژی، جذب توریست و شاخص هایی مثل امید به زندگی در بین جوانان، پیشرفت قابل توجهی نداشته است، رئیس جمهور آینده ایران را در مسیر توسعه پایدار قرار دهد.
ستوده، ۲۸ ساله، معلم زبان انگلیسی
روندی که در حوزه روابط خارجی، از بین بردن ایرانی هراسی در جهان در چهار سال گذشته شروع کرده اند، ادامه دهند. همچنین در راستای قانون گرایی و استحکام ضابطه ها، در تمام امور اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی قدم بردارند؛ و در خصوص عقلانیت و آزادی بیان وعده‌های خود را محقق سازند.
عماد، ۲۷ ساله، مهندس صنایع
من بزرگ‌ترین خواسته‌ام رسیدگی به مشاغل است. خصوصا در شرکت‌ها و مراکز خصوصی. در بیشتر این شرکت‌ها از کارمند کارِ زیاد می‌خواهند در قبالِ درآمد کم. خواسته من بازرسی از این شرکت‌هاست؛ اینکه چقدر حقوق می‌دهند، چقدر اضافه حقوق می‌دهند و هر شرکت چه مزایایی به کارکنانش می‌دهد.
از طرف دیگر حقوق مردم به عنوان یک شهروند به خوبی رعایت نمی‌شود. نزدیکی انتخابات همه به شهروندان و مردم احترام می‌گذارند، اما پس از خوابیدنِ تب‌وتاب سیاسی آن مردمی که هر تلاشی می‌شد تا نظرشان جلب شود، به فراموشی سپرده می‌شوند. من از رییس‌جمهور می‌خواهم که مردم را فراموش نکنند.
زهرا، ۴۵ ساله، مهاجر ایرانی در آلمان
انتظار دارم رییس‌جمهور آینده زندگی‌ای در حد اقشار متوسط جامعه و مردم داشته باشد. او برای محرومین دل بسوزاند و همین‌طور به نسل جوان توجه ویژه‌تری داشته باشد. دلم می‌خواهد آرمان‌های انقلاب حفظ شود.
رییس‌جمهور آینده باید صادق باشه، وقتی حرفی می‌زند بتوانیم به او اعتماد کنیم، از فردی که داخل ایران زندگی می‌کند تا من که در کشوری دیگر هستم.
انتظار دیگر من این هست که آن فردی که رییس‌جمهور می‌شود فساد اقتصادی را برای همیشه تمام کند و جلی اشرافی‌گری و زندگی تجملی را بگیرد.
وحید، ۳۲ ساله، کارمند دولت و ورزشکار
انتظار من حمایت از ورزش است؛ در همه حوزه‌ها. ضعف زیادی در پرداختن حرفه‌ای به ورزش وجود دارد. من سال‌هاست به‌خاطر علاقه‌ام ورزش حرفه‌ای را دنبال می‌کنم، اما می‌بینم که به دلیل کمبود امکانات، کمبود سرمایه و بی‌توجهی ورزش حرفه‌ای در کشور ما آن‌طور که باید رشد نمی‌کند. بسیاری از افراد پس از دوره‌ای تلاش در سطح متوسط باقی می‌مانند و نمی‌توانند مطرح شوند.
الهه، ۲۸ ساله، روان‌شناس
از رییس جمهور منتخب انتظار دارم امید و خودباوری را در میان اقشار مختلف تقویت کند. عزت نفس ایرانی بودن را در هر جای جهان حفظ کند و روح فرهنگ و تمدن ایرانی را با سیاسی گری آلوده نکند. دغدغه‌ی آزادی در فرهنگ و هنر و مطبوعات را داشته باشد و در برابر سیستم‌های سرکوبگر داخلی قاطع باشد. در راستای اقتصاد از نیروهای متخصص استفاده کند و دست اهالی قدرت را از اقتصاد کوتاه کند و فضا را برای تنفس بخش خصوصی بازتر کند.
فرزاد، ۳۷ ساله، معلم
وضع حقوق و معیشتی معلم‌ها باید بهتر باشد. من از رییس‌جمهور و هیات دولت او می‌خواهم توجه بیش‌تری به آنچه معلم‌ها دریافت می‌کنند و آنچه کارمندان ارگان‌های دیگر دریافت می‌کنند بیاندازند. آیا این حق معلم‌هاست؟ مدت‌ها دم از افزایش حقوق معلم‌ها زده شد و درنهایت سال گذشته ۱۵۰ هزار تومن به این حقوق افزوده شد که در کنار آن مالیات و بیمه هم افزایش پیدا کرد و عملا هیچ تغییری در وضع معلم‌ها ایجاد نکرد. من ده سال سابقه کار معلمی دارم و تن‌ها چیزی که به یاد دارم نارضایتی همیشگی معلم‌ها از حقوق‌های دریافتی‌اشان است.
امیر، ۳۲ ساله، دانشجوی کارشناسی ارشد امور مالی
انتظار من از رئیس‌جمهور آینده این است که رفع مشکلات اقتصادی را در اولویت خود قرار دهد. بهبود معیشت مردم به ویژه قشر‌های ضعیف، حمایت از تولید ملی و صنایع داخلی و توسعه آن ها، رفع ایرادات نظام پولی و بانکی کشور و در انت‌ها رفع مشکل اشتغال جوانان را به طور ویژه مورد توجه قرار دهد.
زینب، ۲۵ ساله، خانه‌دار
انتظار من رسیدگی به وضعیت اقتصادی است. تشکیل زندگی مشترک با شرایط فعلی کارِ دشواری است. یک زوجِ تازه ازدواج‌کرده مثل من، تا سال‌ها باید قسط وام‌های مربوط به ازدواجشان را بدهند. خواسته دیگرم پایین آمدن قیمت مسکن و قیمت اجاره مسکن است. بخش زیادی از درآمد اکثر زوج‌ها صرف مسکن و وام‌های مربط به مسکن می‌شود؛ یا برای خرید و یا برای اجاره. به نظرم ما باید از نظر اقتصادی راحت‌تر زندگی کنیم تا به جنبه‌های دیگر مثلا رشد خودمان هم برسیم.
از طرف دیگر من احساس می‌کنم بسیاری از هم سن و سال‌های من دچار افسردگی هستند. آنها نمی‌دانند چه می‌خواهند و چه باید بکنند و به اغلب آرزوهایشان نمی‌رسد. از رییس‌جمهور آینده می‌خواهم که فکری به حال نشاط و امید و سرزندگی و پویایی جوان‌ها بکند.
فاطمه، ۴۵ ساله، معلم بازنشسته
رسیدگی به نظام آموزشی برایش از همه‌چیز مهم‌تر است. باید در آموزش و پرورش بازنگری شود. با سیستم قدیمی آموزش و پرورش آموزش دانش‌آموزان دیگر امکان‌پذیر نیست. تکنولوژی امروز بر زندگی‌ها فرزندان ما خیلی مسلط است و بنابراین آموزش و پرورش قدیم دیگر نخواهد توانست پاسخگوی این نسلِ کنجکاو باشد و برایشان جذابیتی داشته باشد.
خواسته دیگر من این است عزت معلم‌ها حفظ شود؛ همان عزتی که سال‌ها پیش داشته‌اند. هم از نظر مسائل مالی و هم از نظر منزلتِ اجتماعی. قشر معلم در این سال‌ها تخریب شده است.
همچنین من از رییس‌جمهور می‌خواهم که ثباتی ایجاد کند که تک‌صدایی در سیستم‌های عمومی نباشد. تغییر صداوسیما از خواسته منِ معلمی است که هر روز با برنامه‌های این رسانه ملی سروکله می‌زنم و از آن به شدت ناراضی‌ام. در حالی که اگر صداوسیما خوب باشد، باعث بالابردن شعور اجتماعی مردم می‌شود.
