فرارو- یک تحلیلگر مسائل بین‌الملل گفت: «واقعیت این است که بخش اعظم دستاورد‌های روسیه در سوریه به واسطه همکاری و همیاری ایران بدست آمده است. علاوه بر این روس‌ها به خوبی می‌دانند که عمق نفوذ استراتژیک ایران در سطح منطقه به چه اندازه است و خروج ایران از سوریه ماجرایی نیست که با اعمال فشار روس‌ها رخ دهد. علاوه بر این روس‌ها می‌دانند که انجام چنین عملی منجر به این می شود که آنها بخش قابل توجهی از نفوذشان در منطقه از بین برود.»
شعیب بهمن تحلیلگر مسائل روسیه طی گفتگو با فرارو عنوان کرد: «در ماجرا‌های اخیر، معادلات بسیار پیچیده شده است. زیرا بازیگران متعددی در آن حضور دارند که منافع متعارض و حتی متضاد با یکدیگر دارند. همین مسئله موجب شده که فرایند زمان بر و پیچیده شود. ضمن اینکه این مولفه موجب شده راه حل‌هایی که مطرح می‌شود هم نهایتا منجر به این شود که برخی کشور‌ها به منافع خود دست پیدا نکنند یا حتی متضرر شوند. در شرایطی فعلی به نظر می‌رسد که روسیه با توجه به نقشی که در بحران سوریه ایفا کرده در کانون توجهات برای حل این مسئله قرار گرفته است. به خصوص که مسئله سوریه با فشار‌های آمریکا و متحدانش برای محدود کردن جمهوری اسلامی به هم آمیخته است.»
او ادامه داد: «بر این اساس دیپلماسی گسترده‌ای میان امریکا، اسرائیل و حتی عربستان با روسیه در جریان است که بتوانند روس‌ها را متقاعد کنند که به نوعی در مواضع و رویکرد هم سو با ایران تغییراتی ایجاد کند. در همین راستا تاکتیک‌ها و استراتژی‌های مختلفی را در دستور کار قرار داده‌اند تا بتوانند به نوعی میان روسیه و ایران ایجاد شکاف کنند تا بتوانند از این طریق بتوانند منافع خود در سوریه را پیش ببرند.»
وی در خصوص اینکه چقدر احتمال دارد که آمریکا و اسرائیل موفق عمل کنند، گفت: «پیشنهاد‌های آمریکایی‌ها که به واسطه‌گری اسرائیلی‌ها مطرح می‌شود، مبتنی بر این است که روس‌ها ایران را مجبور به ترک از سوریه کنند و از طرف دیگر آمریکایی‌ها نیز تحریم‌هایی که علیه مسکو بعد از ماجرای اوکراین وضع کرده بودند را لغو کنند و در داخل سوریه هم به ادامه حضور بشار اسد کاری نداشته باشند. به همین دلیل هم بود که دیدیم طی روز‌های اخیر مقامات کاخ سفید بار‌ها اعلام کردند که مسئله آنها در سوریه بشار اسد نیست و تنها موضوعی که مدنظر خود دارند، ماجرای ایران است؛ بنابراین تمرکز آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها معطوف بر این است که یا ایران را در سوریه محدود کنند یا به طورکلی حضور نیرو‌های ایرانی در سوریه را منتفی کنند.»
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل افزود: «اما از سوی دیگر واقعیت این است که بخش اعظم دستاورد‌های روسیه در سوریه به واسطه همکاری و همیاری ایران بدست آمده است. علاوه بر این روس‌ها به خوبی می‌دانند که عمق نفوذ استراتژیک ایران در سطح منطقه به چه اندازه است و خروج ایران از سوریه ماجرایی نیست که با اعمال فشار روس‌ها رخ دهد. علاوه بر این روس‌ها می‌دانند که انجام چنین عملی منجر به این خواهد شد که بخش قابل توجهی از نفوذشان در منطقه از بین برود.»
او تصریح کرد: «زیرا رسما حضور روسیه در سوریه به واسطه رایزنی‌های ایرانی صورت گرفته است؛ بنابراین احتمال اینکه روس‌ها چنین معامله‌ای را بپذیرند بسیار کم است. ضمن اینکه روس‌ها به خوبی می‌دانند که لغو تمام تحریم‌های آمریکا علیه آنها صرفا در اختیار دونالد ترامپ نیست بلکه در اختیار کنگره آمریکا است و با توجه به مخالفت‌هایی که از سوی دو حزب در خصوص روسیه مطرح می‌شود بسیار بعید است که تحریم‌ها لغو شود. علاوه بر این نباید فراموش کرد بسیاری از نهاد‌های امنیتی و نظامی قدرتمند امریکا کاملا ضد روسیه هستند و این دقیقا نشان میدهد که ترامپ نمی‌تواند خواسته‌های روسی‌ها را برآورده کند. علاوه بر این لغو تحریم‌ها می‌تواند رابطه میان اروپا و امریکا را نسبت به الان به مراتب بدتر کند؛ بنابراین ترامپ در یک تنگنایی قرار گرفته است که امکان پیروزی در آن بسیار کم است.»
بهمن اظهار کرد: «در این میان روس‌ها به خوبی این مسائل را درک می‌کنند و بعید است که تن به چنین معامله‌ای بدهند و تلاش می‌کنند همکاری با ایران را در سوریه ادامه دهند. البته یک نکته‌ای هم عرض کنم که آنها این را هم در نظر دارند که افزایش درگیری میان ایران و اسرائیل و جبهه مقاومت، می‌تواند بسیاری از دستاورد‌هایی که روسیه طی سال‌های اخیر در سوریه به دست آورده است را از بین ببرد. به همین دلیل آنها خواهان عدم وقوع درگیری میان آنها است؛ لذا ممکن است که این خواسته را دنبال کنند تا درگیری میان ایران و اسرائیل و جبهه مقاومت رخ ندهد.»
این تحلیلگر مسائل روسیه در پاسخ به این سوال که با توجه به حمله اسرائیل به مواضع ایران در سوریه که به عقیده بسیاری با هماهنگی روسیه انجام شده بود و یا ماجرای افزایش سقف تولید نفت که اخیرا اتفاق افتاد چرا باید به روسیه اعتماد کرد که نهایتا ایران را قربانی نکند، اظهار کرد: «هرکدام از این مسائل متفاوت هستند. به عنوان مثال در ماجرا حملات هوایی به مواضع ایران، همانطور که عرض کردم، روسیه در تلاش است که هیچگونه درگیری میان نیرو‌های ایرانی و جبهه مقاومت با اسرائیل رخ ندهد و اساسا هم خودشان را وارد چنین درگیری‌هایی نمی‌کنند؛ بنابراین در این ماجرا باید به این نکات توجه داشت و به صرف ادعای مقامات اسرائیلی نمی‌تواند این اتفاق را از چسم روسیه دید.»
وی افزود: «در ماجرای افزایش سقف تولید نفت اوپک هم به عقیده من تا حدود زیادی تبلیغات رسانه‌ای که در ایران شکل گرفت، تبلیغات درست و واقع بینانه‌ای نبود. زیرا اولا سطح میزان افزایش تولید نفت روسیه، در حدی نیست که بتواند جای ایران را پر کند. ضمن اینکه روس‌ها از زمان پیوستن‌شان به طرح تثبیت تولید نفت، اعلام کرده بودند که به محض افزایش قیمت نفت، آنها تولیدات خود را افزایش خواهند داد؛ بنابراین اتفاقات اخیر تغییر رویکرد ناگهانی از سوی روسیه در قبال ایران نبود. علاوه بر این نباید فراموش کرد که مقاصد صادرات نفت ایران با مقاصد روسیه کاملا متفاوت است؛ بنابراین روس‌ها نمی‌توانند جای ایران را پر کنند. به خصوص که در دوران تحریم‌ها هم دیده بودیم که کشور‌های عربی مثل عربستان و امارات بودند که توانستند مقاصد نفتی ایران را از آن خود و جای ایران را پر کنند.»
این تحلیلگر مسائل روسیه تاکید کرد: «بنابراین تبلیغات رسانه‌ای در ایران خیلی نزدیک به واقعیت نبود. به هرحال انچه که ما شاهد هستیم این است که روسیه و ایران در یک پرونده ویژه امنیتی و نظامی در سوریه با یکدیگر همکاری دارند و اگر در آینده دو طرف نتوانند روابط خود را به سایر ابعاد و حوزه‌ها گسترش دهند، قطعا با مشکل مواجه خواهند شد. اما اگر بتوانند این ارتباط را به حوزه‌های دیگر بکشانند، رابطه مستحکم‌تری خواهند داشت. اما نباید در شرایط فعلی انتظار بیش از حدی از روسیه داشت و در همان حد رابطه باید باشد.»
بهمن در پایان گفت: «من تصور می‌کند که همکاری ایران و روسیه در سوریه ادامه پیدا خواهد کرد و روسیه همچنان به دنبال این خواهد بود که درگیری میان ایران و اسرائیل و جبهه مقاومت ایجاد نشود؛ لذا بر همین مبنا سیاست‌ها خودشان را پیش خواهند برد و سعی می‌کنند در صورت بروز درگیری میان طرفین ماجرا، بی طرفی خود را حفظ کنند. درباره ماجرای روسیه و آمریکا هم به عقیده من دیدار میان پوتین و ترامپ بیش از یک دیدار تشریفاتی نخواهد بود هیچ دستاوردی به همراه نخواهد داشت. زیرا اختلافات ژئوپولتیک میان آنها انقدر زیاد است که با یک دیدار حل نمی‌شود و علاوه بر نگاه ضد روسی شدیدی در نهاد‌های مهم آمریکا وجود دارد و این موجب شده است که تا حدود زیادی تکلیف روسیه مشخص شود.»
