چند سال پيش با چند گزارش تصويري، شوراي شهر تهران تكان خورد و تهران متوجه شد كه غير از موش‌ها و آشغال‌هايي كه در جوي‌ها و كنار خيابان مي‌بيند و بايد جمع‌آوري كند، انسان‌هايي نيز وجود دارند كه كنار همين آشغال‌ها، گرم مي‌شوند و همين جوي‌ها تختخوابشان شده، اما حالا انگار همه گشت‌هاي جمع‌آوري كارتن خواب‌ها با چند شيفت كاري هم جوابگوي تعداد قابل توجه اين كارتن خواب‌ها نيست. اين درحاليست كه موضوع متكديان، بچه‌هاي خيابان و چراغ‌هاي قرمز، بچه‌هاي اسفند و دود و درد، بچه‌هاي گل و بادكنك و سي دي، دختران فراري، دختران باردار و دختران بي‌سرپناه و در نهايت آشغال جمع‌كن‌هاي افغان و پاكستاني كه در عين پيدا كردن نان و نمك براي خودشان باري از دوش اين شهر برمي‌دارند، در هيچ گروهي براي ساماندهي اجتماعي اين شهر جاي ندارند.
