یک گروه بین‌المللی از پژوهشگران حوزه روباتیک، فهرستی ارائه داده‌اند که قابل‌توجه‌ترین روبات‌های سال ۲۰۱۸ را نشان می‌دهد.
سال گذشته، شرکت‌های فناوری از روبات‌های جدید و جالبی رونمایی کردند که قابلیت‌های گوناگونی دارند و در حوزه‌های متفاوتی به کار می‌روند. یک گروه بین‌المللی از پژوهشگران، فهرستی از روبات‌های قابل‌توجهی فراهم کرده که در طول سال گذشته ارائه شده‌اند.
اطلس
نخستین روباتی که نامش در این فهرست دیده می‌شود، روبات «اطلس» (Atlas) محصول شرکت فناوری «بوستون داینامیکس» (Boston Dynamics) است. این شرکت سال‌هاست که در زمینه تولید روبات فعالیت دارد؛ اما سال گذشته با ارائه روبات اطلس توانست گامی به سوی اجرایی شدن سیستم‌های جدید بردارد و بر بسیاری از موانع پیش رو غلبه کند. اطلس، یک روبات شبه انسان است که قابلیت پشتک زدن دارد و به گفته سازندگان می‌توان از آن در عملیات گوناگون امداد و نجات استفاده کرد.
روبات جراح
دومین روبات، یک سیستم جراحی روباتیک موسوم به «داوینچی» (da Vinci) است که سال گذشته توسط ابرشرکت «اینتویتیو سرجیکال» (Intuitive Surgical) ارائه شد. ابداع این سیستم، گامی به سوی جراحی روباتیک با بهبود‌هایی در کنترل مچ و آرنج دست‌ها است و امکان کار کردن با سه ابزار را فراهم می‌کند. روبات داوینچی، به چهار بازو مجهز است و می‌تواند برای برش بافت مورد نظر به کار رود و با کمک دوربین سه‌بعدی خود، از درون بدن فیلمبرداری کند. سومین روبات، یک روبات نرم است که می‌توان آن را به سادگی هدایت کرد. به کار بردن این ایده در مورد یک روبات برای کاربرد متداول آن، توسط «الیوت هاوکز» (Eliot Hawkes)، استادیار مهندسی مکانیک دانشگاه استنفورد ارائه شد. طراحی روبات، مبتنی بر رشد بخش‌های زنده مانند نورون است. در این گزارش آمده است که به کار بردن الاستیک‌های سه‌بعدی مایع برای ساخت روبات‌ها، منجر به پیشرفت آنها می‌شود. انتظار می‌رود توانایی تغییر شکل این روبات‌ها، امکان ارائه طرح‌های تولیدی جدیدی را فراهم می‌کند که به روبات‌ها توانایی‌های جدیدی می‌بخشند. در این فهرست، نام تعدادی عمل‌گر مکانیکی به چشم می‌خورد که به جای استفاده از مواد سفت و خشک برای ساخت آنها، از طراحی‌های جدیدی استفاده شده است. پژوهشگران در ساخت این عمل‌گر‌های مکانیکی، از مواد رسانا و خودترمیمی استفاده کرده‌اند که توانایی حس کردن و کنترل ساده را فراهم می‌کنند.
روبات‌های نانو
روبات‌های بعدی این فهرست، روبات‌هایی در مقیاس نانو هستند که قابلیت خودترمیمی دارند و با استفاده از رشته‌های DNA ساخته شده‌اند. این روبات‌ها، بر مبنای مفاهیم اوریگامی ساخته شده‌اند و می‌توانند نانوذرات را منتقل کنند. پژوهشگران «دانشگاه فناوری دلفت» (TU Delft) در هلند، نوعی روبات پرنده ابداع کردند. این روبات موسوم به «دلفی نیمبل» (Delfly Nimble)، حدود ۲۸گرم وزن دارد و می‌تواند مانند یک مگس میوه پرواز کند. دلفی نیمبل، به دوربین و فرستنده ویدئویی مجهز است و به خاطر وزن کم خود، می‌تواند به راحتی در آسمان پرواز و فیلمبرداری از اهداف مورد نظر را انجام دهد.
روبات‌های پوشیدنی
براساس این گزارش، تولید روبات‌های پوشیدنی به شکل اسکلت نرم، در سال گذشته رو به افزایش بوده است. به کار بردن این روبات‌ها، به تدریج متداول می‌شود؛ برای مثال کارگران فرودگاه توکیو برای کاهش فشار عضلات خود از این روبات‌ها استفاده می‌کنند. بازو‌های روباتیک در طول سال گذشته، پیشرفت بسیاری داشته است. در سال گذشته، یک شرکت دانمارکی موسوم به «یونیورسال روباتیکز» (Universal Robotics)، مجموعه‌ای از این روبات‌ها را ارائه داد که با برنامه‌ریزی قابل آموزش هستند؛ و آخرین روبات این فهرست، سگ روباتیک شرکت «سونی» موسوم به «آلبو» (AIBO) است. تولید این روبات که حدود ۲۰ سال پیش در ژاپن در معرض نمایش عمومی قرار گرفت، پس از چند بار ساخت، متوقف شد؛ اما سال گذشته با توانایی بیشتر در برقراری رابطه با انسان‌ها بازگشت.
منبع: ایسنا
