یک‌سال پیش همین روزها بود که موضوع سوال از رئیس جمهور کلید خورد و نهایتا بعد از حاشیه‌سازی‌های دلواپسان در روز استیضاح عباس آخوندی و تحصنشان در جایگاه هیات رئیسه بالاخره توانستند آن را اجرایی کنند. البته توپخانه منتقدان چند روز قبل از این ماجرا با سخنرانی حسن روحانی که گفته بود« دولت از انتقاد استقبال می‌کند» شروع شده بود.
حکایتی شده حکایت منتقدان یا بهتر بگوییم مخالفانی که پایانی زودرس را برای دولت آرزو می‌کنند. یک روز از استعفا روحانی دم می‌زنند و روز دیگر طرح عدم کفایتش را علم می‌کنند.
به گزارش خبرآنلاین، این ماجرا مربوط به امروز و دیروز هم نیست از همان شش سال پیش که حسن روحانی به ساختمان خیابان پاستور پا گذاشت، هر روز بهانه‌ای برای در سیبل قرار دادن دولت پیدا می‌شد. رفته رفته با بیشتر شدن مشکلات مخالفان بر آتش مخالفتشان بیشتر دمیدند. البته هیچگاه گفته نشد سهم دولت در ایجاد مشکلات به نسبت دیگر نهادها و مانع‌تراشی‌های دیگران چقدر است و مهمتر اینکه چند درصدش بخاطر عملکرد دولت قبلی به ارث رسیده، اما آنطور که پیداست، طیف رقیب برای آنکه بتوانند در آینده بر قله کرسی‌های قدرت از بهارستان تا پاستور بنشینند نیاز به کم شدن رضایت عمومی از دولت و عملکرد آن دارند هرچند برخی اشتباهات و ضعفهای دولتی‌ها بهانه‌هایی به دست منتقدان داد تا توپخانه‌شان فعال‌تر از گذشته شود.
جنجال از سخنرانی تا سوال
یک‌سال پیش همین روزها بود که موضوع سوال از رئیس جمهور کلید خورد و نهایتا بعد از حاشیه‌سازی‌های دلواپسان در روز استیضاح عباس آخوندی و تحصنشان در جایگاه هیات رئیسه بالاخره توانستند آن را اجرایی کنند. البته توپخانه منتقدان چند روز قبل از این ماجرا با سخنرانی حسن روحانی که گفته بود« دولت از انتقاد استقبال می‌کند» شروع شده بود.
او در این سخنرانی می‌گوید: «معتقد است که همه باید نقد بشوند، هیچ استثنایی در کشور برای انتقاد کردن وجود ندارد و در کشور ما معصوم نداریم، ضمن اینکه پیامبر اسلام (ص)هم به مردم اجازه انتقاد می‌دادند و بالاتر از مقام پیامبر در تاریخ وجود ندارد».
بعد از این سخنرانی آیت‌الله شب‌زنده‌دار عضو شورای نگهبان در پاسخ به سخنان رئیس جمهور گفت: «معلوم می‌شود در حوزه درست درستان را نخوانده‌اید و آدم بی‌سواد این حرف‌ها را می‌زند.»
انتقادات نسبت به حسن روحانی هر روز به شکلی ظاهر شد تا اینکه از سوی مخالفان بحث استعفای رئیس جمهور رنگ و لعابی بیشتر از گذشته به خود گرفت تاجایی که با التهابات بازار ارز پیشنهاد استعفا از تریبون مجلس مطرح شد. مقصودی نماینده سبزوار در جلسه علنی ۲۰ فروردین ۹۷ با اشاره به نوسانات نرخ ارز می‌گوید: « والله هرکجای دنیا بود رئیس جمهور باید استعفا می داد؛ استعفا که نمی دهید؛ لااقل وزیر اقتصاد و رییس بانک مرکزی را برکنار کنید!»
مخالفت از بلندگوی نماز جمعه
اگر قرار باشد لیستی از طیف‌هایی که مقابل دولت صف کشیده‌اند را نام ببریم قطعا باید به برخی تریبون‌های نماز جمعه و البته برخی ائمه جمعه نیز اشاره کنیم. در این میان مشهد اولین قطب منتقد دولت محسوب می‌شود. موضوعی که دولتی‌ها هم درمیان صحبت‌هایشان به آن اشاره می‌کنند نمونه بارزش همین مسئله استعفای روحانی بود که محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور در واکنش به اینکه این موضوع از کجا نشات گرفته است می‌گوید: «کسانی که اینگونه اظهارنظر می‌کنند باید جای پایشان را در شروع حرکات اخیر در مشهد هم ببینید.»
ماجرای مخالفت‌ها در نمازهای جمعه تا حدی پیش رفت که در جریان اعتراضات مرداد ماه عملا آیت‌الله علم الهدی علیه دولت به فرخوان داد. او در خطبه‌های نماز جمعه ۱۲ مرداد ۹۷ گفت: «وقتی دولت و مجلس تماشاچی شدند، شما مردم باید به صحنه بیائید؛ نه آن‌جور که جاسوس‌های امریکایی با فراخوان می‌خواهند تا از این فرصت استفاده کرده و شما را در برابر نظام قرار دهند. این نظام بر خون بچه‌های شما بنیان شده است.»
صفارهرندی نیز در سخنرانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه تهران در ۷ دی ماه ۹۷ با کنایه به حسن روحانی می‌گوید:«متاسفانه امروز می‌بینیم آقایان می‌گویند قرار نبود مشکل اقتصادی با برجام حل شود و مسایل اقتصادی فعلی ربطی به برجام ندارد؛ این نوعی تو روی مردم ایستادن و به تمسخر گرفتن آنها است. شما گفتید اگر می‌خواهید چرخ زندگی با چرخ سانتریفیوژ بگردد بیایید و رای دهید حالا می‌گویید اینها به هم ربط نداشتند! آقایان امروز می‌گویید چرا کدخدای عالم را اینقدر قدرتمند جلوه می‌دهید و بزرگ نشان می‌دهید، این حرفی بود که شما زدید، مردم که این حرف را قبول نداشتند.»
سناریوی عدم کفایت
مخالفان که از مدت‌ها قبل سناریو کنار زدن دولت را دنبال می‌کردند حالا با رسیدن به روزهای آخر ۹۷ طرح عدم کفایت رئیس جمهور را کلید زده‌اند. مجتبی ذوالنوری نماینده مردم قم که از تحصن در مجلس تا آتش زدن برجام را در کارنامه سه سال نمایندگی‌اش دارد طراح این استیضاح است و آنطور که می‌گوید می‌خواهد آن را به سرانجام برساند. البته سوال مهمتر اینجاست که مخالفان با کنار زدن دولت روحانی می‌خواهند چه کسی را جایگزین آن کنند؟ این سوال وقتی در کنار زمزمه‌های سال قبل برای روی کار آمدن یک رئیس جمهور نظامی قرار می‌گیرد اما و اگرها را بیشتر می‌کند. البته ذوالنور معتقد است که تنها به نبودن روحانی فکر می‌کنند و درباره جایگزینی تصمیم نگرفته‌اند.
وقتی از او درباره تلاش برای ایجاد یک دولت نظامی سوال می‌شود می‌گوید: «غلط می‌کند کسی به دنبال دولت نظامی باشد و غلط زیادی می کنند کسانی که چنین حرفی را می زنند. چرند می گویند. عروس بلد نیست برقصد می گوید زمین کج است. من با چه کسی حرف زده ام که به دنبال دولت نظامی هستم؟ بنده طراح این استیضاح بودم. یک آدم عوضی در فضای مجازی گفته است از ذوالنور بپرسید پشت پرده های این طرح استیضاح و اتاق فکر آن چه کسانی هستند. چرا ذوالنور را انتخاب کرده‌اند. این فرد مشخص است که هم احمق است، هم بی اطلاع و هم بی تقوا. »
در هرصورت آنطور که هویدا است جریان مخالف دولت عزم جزم کرده‌اند تا حتی اگر نتوانند پروژه نیمه‌تمام گذاشتن دولت را اجرایی کنند حداقل از این نمد تخریب برای خود کلاهی در انتخابات ۱۴۰۰ دوخته باشند. اما این سوال را بی پاسخ می گذارند که آیا تضعیف دولت در وضعیت جنگ اقتصادی تمام عیار با آمریکا به مصالح و منافع ملی لطمه نمی زند و جامعه را با سختی های بیشتر مواجه نمی سازد؟
