آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: تمام اقسام سیزده‌گانه مغالطه‌ها و برخی از مغالطه‌های مرموز غیر مکشوف، همه این‌ها به وسیله اغوائات شیاطین است؛ این شعور مرموز که مغالطه است، از ناحیه شیاطین در اذهان عده‌ای القا می‌شود، آن وقت این شخص خیال می‌کند که این شبهه از ناحیه خود اوست.
به گزارش شفقنا، حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس تفسیر خود در مسجد اعظم قم، که به آیات ابتدایی سوره مبارکه «جن» اختصاص داشت، اظهار داشت: سوره مبارکه «جن»، ضمن اینکه همان معارف سه‌گانه دین یعنی توحید و وحی و نبوت را بیان می‌کند، بخشی از اسرار خلقت را نیز تبیین می‌کند.
وی ادامه داد: در جریان خلقت، ذات أقدس الهی فرمود: فرشته، انسان و جن را خلق کردیم، اما فرشته را مشمول تکلیف نمی‌داند که دلیل آن یا عصمت آنهاست یا جهات دیگری است که آن‌ها از این حیث در ردیف انسان و جن قرار نمی‌گیرند. آن که مکلّف و مسئول است، جن و انس است که فرمود: ﴿وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنسَ إِلاّ لِیعْبُدُونِ﴾.
این مرجع تقلید شیعیان اذعان داشت: در بین این انواع سه‌گانه، ارتباط جن به فرشته‌ها اگر بیش از ارتباط جن با انسان‌ها نباشد، کمتر نیست. ارتباط جن با فرشته‌ها برای یادگیری است، اما ارتباط جن با انسان‌ها برای گمراه کردن است. چیزی به یاد انسان نمی‌دهند، یا ﴿یوَسْوِسُ فی صُدُورِ النَّاسِ﴾ هستند یا ﴿إِنَّ الشَّیاطینَ لَیوحُونَ إِلى أَوْلِیائِهِمْ لِیجادِلُوکُم﴾.
آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: تمام اقسام سیزده‌گانه مغالطه‌ها و برخی از مغالطه‌های مرموز غیر مکشوف، همه این‌ها به وسیله اغوائات شیاطین است؛ این شعور مرموز که مغالطه است، از ناحیه شیاطین در اذهان عده‌ای القا می‌شود، آن وقت این شخص خیال می‌کند که این شبهه از ناحیه خود اوست. این شخص این شبهه را با اشکال، نقد و نصیحت فرق نمی‌گذارد، و آن را از هوشیاری خود تلقی می‌کند، در حالی که دیگری این شبهه سمّی را در ذهن او القا کرد.
وی تصریح داشت: هر جا سخن از نقد به دین است، نقد به قرآن است، نقد به عترت (علیهم السلام) است، این از سنخ ﴿إِنَّ الشَّیاطینَ﴾ است؛ یک وقت نقد به فلان عالم است، نقد به فلان مؤلف دانشگاهی یا حوزوی است، این‌ها یک نقد‌های عادی است، اما اگر ـ. خدای ناکرده ـ. نقد به دین باشد از همان سنخ است که ﴿إِنَّ الشَّیاطینَ لَیوحُونَ إِلى أَوْلِیائِهِمْ لِیجادِلُوکُم﴾. آن وقت این شخص شیطان‌زده که جزء «شیاطین الانس» است، خیال می‌کند که متفکری است که اشکال عمیق دینی کرده است. غافل از اینکه آن که القاء کننده است، شیطان است و آنچه القاء شده است، شبهه تاریک و ظلمانی هوس‌مدارانه است و مغالطه را به همراه دارد.
وی راه نجات از القائات شیطانی و مغالطه را اخلاص در تحصیل بیان کرد و اظهار داشت: اگر کسی بخواهد از اقسام سیزده‌گانه مغالطه و مانند آن نجات پیدا کند این «مخلصاً» باید درس بخواند. اینکه می‌گویند وقتی درس می‌خوانید و مطالعه می‌کنید، «بسم الله» بگویید یا فلان آیه را بخوانید، برای همین است از این‌گونه شبهات نجات پیدا کنید.
