صد سال از استقلال افغانستان می‌گذرد و جشن استقلال این کشوردر حالی برگزار میشود که حملات انتحاری و تروریستی در پایتخت و شهر‌های دیگر این کشور شدت گرفته است و طی این مدت مردم افغانستان بیش از آن که در صلح باشند در جنگ به سر برده‌اند.
درحال حاضر گفتگو‌های صلح با طالبان به مرحله حساس خود رسیده است، اما اینگونه برداشت میشود که حتی با نتیجه گرفتن گفتگو‌های صلح، جنگ هنوز دست از سر ملت افغانستان برنمی‌دارد. بخشی از مردم افغانستان مجبور به ترک وطن خود به سایر کشور‌ها از جمله ایران، نه از سر دلخوشی بلکه بخاطر حفظ جانشان می‌شوند.
هدیه صد سالگی استقلال افغانستان به شهروندانش، مهاجرت از دیاری به دیار دیگر به امید رسیدن به صلح و امنیت و آرامش است. «فرهاد رحیمی» یکی از همین مهاجرین است که در مشهد زندگی می‌کند. آشنایی او با هنر گرافیتی از ۱۳ سالگی آغاز شد و تنها نمایشگاه برگزار شده از آثار او در گالری اندیشه در منطقه گلشهر بود که با استقبال خوب مردم و بخش‌های خبری مواجه شد.
فرهاد تصمیم گرفت واژه صلح را روی یک دیوار از خیابان‌های مشهد گرافیتی بزند تا شاید با تنها رسانه‌ای که در دست دارد حرف را بگوش مردم برساند. او می‌گوید: جنگ را دوست ندارم و همیشه صلح دغدغه ام بوده است، مخالف تبعیض نژادی بین اقوام و ملیت‌ها در سطح جهان وجنگ و خونریزی است.
فرهاد می‌گوید از دیدن اینکه کودکی، از هر ملیت و نژادی، به خاطر جنگ داخلی یا مسائل سیاسی کشته میشود یا به خاطر کشته شدن خانواده‌اش اشک می‌ریزد بسیار ناراحت میشود و باور دارد جنگ یک اشتباه بزرگ است و معتقد است که "همه ما از یک پدر و مادر متولد شده ایم.
عکاس: اشکان پردل/ایسنا
این اندیشه زیبایی که دارد
نتیجه رنج و عذاب بسیاری است که دیده اند و شنیده اند و متحمل شده اند
بدرود