فرارو- استیون کوک، کارشناس مسائل خاورمیانه در سایت شورای روابط خارجی نوشت: من مجموعه تیشرت جمع میکنم. در بین تیشرتهای مورد علاقه ام چند تیشرت هست که آنها را در گشتهایی که در خاورمیانه داشتم جمع آوری کرده ام. من تیشرت عبدالفتاح السیسی، تیشرت محمد مرسی و یک تیشرت با عکس هفت بنیانگذار امارات متحده عربی را دارم. من یک تیشرت " من مکه را دوست دارم" را در آخرین دیدارم از عربستان سعودی آورده ام.
همیشه تیشرت مورد علاقه من، تیشرتی با شکلک یک اسرائیلی و یک فلسطینی است که هر دو در حال ادرار کردن روی "فرآیند سازش" هستند. بعد از آن تیشرتی که سیستمهای تسلیحاتی را به تصور میکشید که آمریکا سخاوتمندانه برای اسرائیل تدارک دیده است و با حروف برجسته روی آن نوشته شده " آمریکا نگران نباش... اسرائیل پشت تو است! "
این طرح وقتی بار اول آن را در دروه کلینتون در شهرک قدیم قدس دیدم مرا اذیت کرد، اما اگر دوباره به آن برخورم ممکن است آن را بخرم. به نظر میرسد این تیشرت شرایط فعلی را بهتر از هر چیزی دیگری در مجموعه من ثبت میکند.
برخلاف پس زمینه انفعالی دولت ترامپ در واکنش به اقدامات ایران در خلیج فارس و سردرگمی عمومی در مورد سیاست آمریکا در قبال ایران، اسرائیلیها تنها کسانی هستند که "فشار حداکثری" در برابر ایران را به کار میگیرند.
وقتی مقامات آمریکایی دفعه بعد همتایان ایرانی خود را ملاقات کنند ممکن است اقداماتی که ارتش اسرائیل انجام داده است در این دیدار موثر بوده باشد.
در روزهای آگوست امسال که کند میگذشت در حالی که تمرکز رسانهها روی هنگ کنگ، جنگ تجاری با چین، تیراندازیهای گسترده در آمریکا، نشست گروه ۷ و اتش سوزی آمازون بود، اسرائیلیها به مواضع نیروهای حامی ایران حمله کردند. در طول یک هفته، ارتش اسرائیل یک پایگاه در سوریه را هدف قرار داد، یک انبار مهمات متعلق به حشد شعبی را تخریب کرد و علیه حزب الله در لبنان حمله پهپادی انجام داد.
سربازان اسرائیلی در نزدیک مرز سوریه
بیشتر بخوانید:
بعید است آمریکا در این اقدامات نظامی اسراییل علیه ایران نقش داشته باشد، اما این حملات منافع هردویشان را تامین میکند. برخی تحلیلگران معتقدند با توجه به انتخابات مجدد اسرائیل در ۱۷ سپتامبر و موقعیت متزلزل نخست وزیری نتانیاهو، این گونه عملیات اسرائیل تلاشی برای ارتقای شانس او برای ماندن در پست نخست وزیری است. ممکن است این استدلال درست باشد، اما شواهد ضعیفی برای این امر وجود دارد.
به احتمال زیاد اسرائیلیها متوجه شدند تلاشهای ایران برای تامین سلاحهای پیشرفته برای متحدین منطقهای خود، که میتواند به اسرائیل ضربه بزند، افزایش یافته است و میخواهند جلوی آن را بگیرند.
این کار همیشگی ارتش اسرائیل است؛ اما حالا با توجه به سنگ بزرگی که ترامپ برای نزدنِ ایران برداشته است، اسرائیل بیشتر احساس خطر میکند.
به طور واضح، ترس نتانیاهو از این است که ترامپ فرصت عکس گرفتن با رهبران ایران در یک هتل مجلل اروپایی را بقاپد و خود را برای یک مذاکره جدید و سخت گیرانهتر اتمی با ایران (که اسرائیل و حامیانش به دنبال آن هستند) به زحمت نیاندازد. این همان سناریو کره شمالی است- شوق زیاد، ولی بدون عمل. بنابر این اسرائیلیها عملیاتشان را هم در تعداد و هم در گستاخی برای اطمینان از بازدارندگی تشدید کرده اند.
تفسیر اقدامات اسرائیل اکثرا منفی بوده است. این تعجب آور نیست. اسرائیلیها در حال ریسک بزرگی هستند که میتواند به جنگی دیگر در لبنان منجر شود. آنها مطمئنا احتمال افزایش خشونت در نوار غزه را افزایش میدهند و به صورت بالقوه موقعیت آمریکا و آمریکاییها را در عراق به خطر میاندازند.
با همه اینها گفته میشود عملیات اسرائلی به نفع کسانی است که از مذاکره بین ایران و امریکا حمایت میکنند. با تمام احترامی که برای گزاره «نباید رابطه همبستگی را با رابطه علت و معلولی اشتباه گرفت» قائلم، اما به نظر میرسد حملات اسرائیل در لبنان، سوریه و عراق بر مقامات ایران اثر گذاشته است.
حسن نصرالله، رهبر حزب الله به اسرائیلیها هشدار داد که دولت آنها دست به اقدامات خشونت آمیزی زده است. حزب الله بعد از تعطیلات روز کارگر به اسرائیل حملاتی انجام داد. در حالی که متحدین ایران در حال آتش گشودن در درگیری در جنگ محدود علیه اسرائیل بودند افرادی در تهران در حال بازاندیشی در راهبردشان بودند.
اوایل تابستان و قبل از اینکه اسرائیل عملیاتش را آغاز کند ایرانیها درگیر حوادث کشتیها در خلیج فارس و پهپاد آمریکایی بودند و تعدادی نفتکش را توقیف کردند. حالا زمزمههایی در مورد احتمال دیدار با مقامات آمریکایی به گوش میرسد.
البته چند دلیل وجود دارد که چرا ایرانیها ممکن است انعطافی جدید نشان دهند. مشکلات اقتصادی ایران تحت تحریمها مهمترین آنهاست.
همچنین به نظر میرسد ترکیب تحریمها با گستاخی نظامی اسرائیل مسیر مذاکره ایران و آمریکا را تا حدی تسهیل کرده باشد. قبل از اینکه هرکسی برای ژنو یا وین طرح بریزد ممکن است اتفاقات زیادی رخ دهد. ممکن است نظر ایرانیها عوض شود. به نظر میرسد مسیر روابط ایران و آمریکا، مذاکرات مجدد است و اسرائیل در این راه موثر بوده است. شاید باید تیشرتی هم برای ثبت این نقش در نظر گرفت.