پژوهشگران موفق شدند تا ریه‌هایی که بیش از اندازه برای پیوند زدن آسیب دیده بودند، پس از پیوند زدن به خوک‌ها احیا کنند.آنها قصد داشتند بدانند که اگر ریه‌های آسیب دیده، به بدن زنده‌ای که اندام‌های آن می‌توانند مواد مغذی را به درستی انتقال دهند و مواد مضر را حذف کنند، پیوند زده شوند، عملکرد بهتری خواهند داشت یا خیر.
پژوهشگران "دانشگاه کلمبیا" در بررسی جدیدی توانستند ریه‌های آسیب‌دیده انسان را در بدن خوک‌ها احیا کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیوساینیست، پژوهشگران "دانشگاه کلمبیا" (Columbia University) آمریکا موفق شدند تا ریه‌هایی که بیش از اندازه برای پیوند زدن آسیب دیده بودند، پس از پیوند زدن به خوک‌ها احیا کنند. به گفته پژوهشگران، شاید این روش بتواند تعداد ریه‌هایی که برای پیوند زدن در دسترس قرار دارند، سه برابر کند.
پس از مرگ انسان، فاسد شدن ریه‌های او آغاز می‌شود؛ در نتیجه اگر قرار باشد که ریه‌ها پیوند زده شوند، این کار باید تا حد امکان زود صورت بگیرد. "جیمز فیلدز" (James Fildes)، پژوهشگر "دانشگاه منچستر" (University of Manchester) انگلستان گفت: ریه، اندام پیچیده‌ای است و یکی از اندام‌هایی به شمار می‌رود که حفظ کردن آن دشوار است.
بیشتر ریه‌های اهدا شده، تنها چند ساعت بیرون از بدن نگه داشته می‌شوند، اما بیشتر آنها آنقدر فاسد می‌شوند که برای پیوند زدن ایمن نیستند.
"گوردانا وونجاک- نواکویک" (Gordana Vunjak-Novakovic)، از پژوهشگران این پروژه گفت: پزشکان معمولا تلاش می‌کنند تا با ابزاری موسوم به "EVLP" به احیای ریه آسیب دیده بپردازند، اما همین تلاش‌ها هم می‌تواند با شکست مواجه شود.
نواکویک و همکارانش قصد داشتند بدانند که اگر ریه‌های آسیب دیده، به بدن زنده‌ای که اندام‌های آن می‌توانند مواد مغذی را به درستی انتقال دهند و مواد مضر را حذف کنند، پیوند زده شوند، عملکرد بهتری خواهند داشت یا خیر.
آنها برای این کار، از ریه‌هایی استفاده کردند که از بدن شش نفر خارج شده بودند. پژوهشگران این ریه‌ها را به مدت ۲۴ ساعت به سیستم گردش خون یک خوک متصل کردند. در این مدت، پمپاژ هوا در ریه، با کمک یک ونتیلاتور صورت گرفت. پژوهشگران از دارو‌های سرکوب کننده ایمنی هم استفاده کردند تا از رد شدن بافت پیوندی توسط سیستم ایمنی جلوگیری کنند.
پژوهش پیشین نواکوویک نشان داده بود که این روند درمان، عوارض بلند مدتی برای خوک‌ها ندارد. خوک‌ها در یکی از آزمایش‌ها توانستند در حالی که به EVLP متصل بودند، راه بروند و غذا بخورند. این ابزار، از ریه‌های پیوند زده شده به آنها محافظت می‌کرد.
همه ریه‌ها پیش از درمان، قسمت‌های سفید بسیاری داشتند که نشان می‌داد ریه در حال مرگ است و نمی‌تواند اکسیژن کافی را از خون بگیرد، اما پس از ۲۴ ساعت اتصال خوک‌ها به EVLP، به نظر می‌رسید که ریه‌ها احیا شده‌اند. نواکویک و همکارانش، آزمایش‌هایی را روی ریه‌ها انجام دادند و دریافتند که ساختار سلول‌ها، بافت‌ها و ظرفیت اکسیژن‌رسانی آنها بهبود یافته است. حتی ریه‌ای که تقریبا دو روز بیرون از بدن بود، با این روش احیا شد.
فیلدز گفت: این نتیجه جالبی بود. من انتظار داشتم که ریه به کلی آسیب ببیند، اما اصلا این طور نشد.
نواکوویک افزود: ریه‌ها صد در صد احیا نشدند، اما به این نتیجه نزدیک بودند.
اگرچه ریه‌ها برای پیوند زده شدن، به قدر کافی سالم به نظر می‌رسند، اما نواکوویک قصد دارد پیش از پیوند زدن آنها به انسان، آزمایش‌ها را روی ریه‌های بیشتری تکرار کند.
این پژوهش، در مجله "Nature Medicine" به چاپ رسید.
