با اینکه از قاره آسیا هم نمایندگانی از عربستان و مغولستان توانستند در IOC یک کرسی برای خودشان دست و پا کنند، اما ورزش ایران بدون حرکت، ایده و خلاقیت تلاشی برای کسب کرسی نکرد و بار دیگر دست خالی ماند.
موضوع موفق‌نشدن ورزش ایران در کسب کرسی‌های کلیدی در یک دهه اخیر بار‌ها مطرح شده، اما هنوز راهکاری برای آن اندیشیده نشده است. با اینکه اخیرا کمیسیونی هم برای موفقیت در این بخش در وزارت ورزش تشکیل شده و علی‌نژاد هم به عنوان معاون وزیر سرپرستی آن را بر عهده گرفته، هنوز تغییری در روند قبلی دیده نمی‌شود. اخیرا هم یک فرصت دیگر ورزش ایران از دست رفت و جای خالی ایران در یکی از صندلی‌های کمیته بین‌المللی المپیک شانزده ساله شد.
انفعال عجیب کمیته المپیک در انتخابات IOC
صدوسی‌وششمین نشست سالیانه کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) عصر روز جمعه به صورت ویدیوکنفرانس برگزار شد. در این نشست اعضای حاضر دو نایب‌رئیس و دو عضو هیأت اجرایی را انتخاب کرده و البته پنج نفر دیگر به عضویت کمیته بین‌المللی المپیک درآمدند و اصطلاحا «IOC member» شدند. با اینکه از قاره آسیا هم نمایندگانی از عربستان و مغولستان توانستند در IOC یک کرسی برای خودشان دست و پا کنند، اما ورزش ایران بدون حرکت، ایده و خلاقیت تلاشی برای کسب کرسی نکرد و بار دیگر دست خالی ماند. کمیته ملی المپیک هیچ توضیحی در این‌باره نداده است؛ در حالی که قطعا صالحی امیری می‌توانست خودش یا یک فرد موجه از ورزش ایران را برای عضویت در IOC معرفی کند. رئیس کمیته ملی المپیک ایران در سال‌های اخیر چند دیدار با توماس باخ، رئیس و دیگر مدیران کمیته بین‌المللی المپیک داشته و این امکان برای رایزنی بین او و مسئولان بلندپایه IOC وجود داشته است.
ایران حتی ضعیف‌تر از بوتان و افغانستان
وقتی نگاهی به ٢١ کشور آسیایی که در کمیته بین‌المللی نمایندگانی به عنوان «IOC member» دارند و می‌توانند در تصمیمات کلیدی ورزش جهان تأثیرگذار باشند، می‌اندازیم، جای تعجب است که ایران چطور به عنوان یکی از قدرت‌های برتر ورزش قاره آسیا نتوانسته چنین جایگاهی را برای خودش دست و پا کند. در میان ٢١ کشوری که در IOC نماینده دارند، نام کشور‌هایی همچون بوتان، افغانستان و مغولستان هم دیده می‌شود؛ اما از نام ایران خبری نیست.
دوری شانزده ساله از IOC بعد از هاشمی‌طبا
آخرین‌بار مصطفی هاشمی‌طبا ١٦ سال قبل، در زمان حضورش در کمیته ملی المپیک، توانسته بود به عنوان نماینده ایران در کمیته بین‌المللی المپیک یک کرسی به دست آورد. این جایگاه هم در آن دوره به دلیل اختلاف میان رئیس کمیته ملی المپیک و رئیس سازمان تربیت بدنی به راحتی از دست رفت و دیگر هیچ وقت ایران نتوانست آن را پس بگیرد. هاشمی‌طبا حالا هم خیلی به پس گرفتن این کرسی امیدوار نیست و می‌گوید: «خیلی فعال نبوده‌ایم و IOC نیز به ایران حساس است. الان خیلی بعید است بتوانیم این کرسی را بگیریم. ما در جلساتی که کمیته بین‌المللی المپیک نماینده داشت؛ مثل شورای المپیک آسیا یا انوک بسیار فعال بودیم. در جلسات خصوصی صحبت می‌کردیم. اکثر اعضای IOC مرا با اسم کوچک صدا می‌زدند، چون با من آشنا بودند. زمانی که در انتخابات شرکت کردم، سپ بلاتر، رئیس سابق فیفا و یک نماینده از آمریکا هم بودند، اما من از همه آن‌ها بیشتر رأی آوردم.»
