دختر امیر دادبین در یادداشتی نوشت: بخشندگی و سادهزیستی وی (پدر) انتخابی درونی است و ارتباطی با کم لطفی مسئولین در حق وی ندارد که او در تمام این سالهای بیماری از عزت و احترام و همراهی مسئولین ارتش بهرهای بسیار داشته و دارد.
دختر امیر دادبین در خصوص فیلمی که طی روزهای گذشته از پدرش در شبکههای اجتماعی منتشر شد، در یادداشتی نوشت:
«سالها پیش وقتی پدرم در کما بود به منزل ما زنگ میزدند و تسلیت میگفتند و ما هاج و واج مانده بودیم که چه شده است؟!
در فلان شبکه ماهوارهای مرگ پدر را اعلام کرده بودند و آنچه ما در مورد زنده بودن ایشان میگفتیم دروغ محسوب میشد!
رسانهها با ما چه میکنند؟
هر آنچه که بخواهند!
چگونه؟
با نشان دادن قسمتی از واقعیت و چاشنی اندکی ابهام و تحلیلی ظاهرا واقعبینانه که با بریدهای از واقعیت که نشان دادهاند؛ میتواند هماهنگی داشته باشد.
من مطلب زیر را مینویسم اگرچه میدانم که نوشته من قدرت مقابله با اهداف رسانهها را ندارد.
مینویسم برای قلبهایی که جریحهدار شد و چشمهایی که تر شدند و دوستدارانی که نگران شدند.
مادیات هیچ وقت جزو ارزشهای پدر نبوده، ولی این به این معنی نیست که از امکانات و رفاه متناسب و معمول با شان خود محروم بوده و یا قرار است محروم شود.
بخشندگی و سادهزیستی وی انتخابی درونی است و ارتباطی با کم لطفی مسئولین در حق وی ندارد که او در تمام این سالهای بیماری از عزت و احترام و همراهی مسئولین ارتش بهرهای بسیار داشته و دارد.
فیلمی که از امیر دادبین در بنگاه معاملات ملکی پخش شد؛ در راستای تصمیم شخصی امیر بود که حتی به همسر و فرزندانش هم نگفته بودند.
پدر همیشه میگوید خانهای که در آن ساکنیم (منزل سازمانی) برای من و مادرتان بزرگ است، شما خانهتان را در اختیار یک نیازمند قرار دهید و بیایید منزل ما باهم زندگی کنیم.
شاید مشکل از من است که به اندازه او بخشنده نیستم و زندگی را، چون او راحت نمیگیرم.
بین بخشندگی و نیازمندی تفاوت بسیار است. بین آنچه اتفاق میافتد و آنچه رسانه نشان میدهد، فاصله بسیار است. میان ماه من با ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است.»