روز گذشته هم کیهان در ستون یادداشت اصلی خود و هم فرهیختگان در تیتر و عکس یک خود، محسن رضایی را اولی غیر‌مستقیم و دومی مستقیم هدف قرار داده‌اند. کانال‌های تلگرامی نیز از سمت اصولگرایان علیه دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام به صف شده‌اند.
شرق نوشت: از وقتی محسن رضایی آرایش علیه رئیسی و سه نامزد جبهه انقلاب به خود گرفته است، حملات اصولگرایان هم به او تشدید شده است؛ آن‌هم در حالی که نخستین شایعه مربوط به رد‌صلاحیت‌ها که از سوی کانال‌های خبری برخی جریان‌های اصولگرایی، به طور مشخص جبهه پایداری، منتشر شد مربوط به محسن رضایی بود!
روز گذشته هم کیهان در ستون یادداشت اصلی خود و هم فرهیختگان در تیتر و عکس یک خود، محسن رضایی را اولی غیر‌مستقیم و دومی مستقیم هدف قرار داده‌اند. کانال‌های تلگرامی نیز از سمت اصولگرایان علیه دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام به صف شده‌اند.
یک کانال تلگرامی با هشتگ اختصاصی نوشته است: «محسن رضایی که این روز‌ها با جراحی زیبایی عزم رسیدن به پاستور را دارد، اخیرا در جلسه اصلی ستاد انتخاباتی خود گفته گزینه اصلی رأی‌آور ۱۴۰۰ هستم. محسن رضایی گفته که من می‌توانم در دور اول انتخابات با نقد رئیسی و تراشیدن بدنه رأی او، به دور دوم انتخابات بروم و در دور دوم با حملات مکرر به رئیسی، رئیس‌جمهور ایران شوم. شنیده‌ها نشان می‌دهد که تخریب روزهای گذشته آیت‌الله رئیسی توسط محسن رضایی به همین خاطر بوده که بعد از طلب پست معاون‌اولی از ایشان و پاسخ منفی آیت‌الله رئیسی، محسن رضایی با حمله به رئیسی سودای پیروزی در انتخابات را در سر می‌پروراند».
این کانال تلگرامی از صحبت‌های محسن رضایی با عنوان «توهمات ذهنی آقا‌محسن» نام برده و گفته که ناشی از مشاوره‌های غلط اطرافیان او بوده که بار‌ها مجموعه‌های نظارتی نسبت به فاصله‌گرفتن از آنان به رضایی هشدار داده بودند.
روزنامه کیهان هم در سرمقاله خود بدون ذکر نام محسن رضایی، وعده یارانه‌ای او را نقد کرده و غیرعملی دانسته است. این در حالی است که وعده‌های مشابه از سوی دیگر نامزدها، حتی اعضای جبهه انقلاب نیز دیده می‌شود. در مطلب کیهان آمده است: «کاندیدایی که قول افزایش ۱۰برابری یارانه نقدی را می‌دهد، باید بداند عملی‌شدن این وعده حداقل در سال ۱۴۰۰ و با وجود قانون بودجه امسال شدنی نیست؛ زیرا رئیس‌جمهور سیزدهم از ۱۲ مردادماه که سکان اجرائی کشور را بر عهده می‌گیرد بایستی تا پایان امسال تکالیف قانون بودجه ۱۴۰۰ را عمل نماید و در این بودجه اعتباری برای افزایش ۱۰برابری یارانه دیده نشده است. البته کاندیدای مذکور می‌تواند برای سال‌های بعد در این خصوص وعده دهد، اما بایستی منابع تهیه این یارانه را به‌درستی تبیین نماید. ضمن اینکه سؤال جدی بسیاری از کارشناسان این است که آیا نظام فعلی پرداخت یارانه اساسا اقدام صحیح و هدفمندی است یا اینکه باید این شیوه به کلی تغییر کند».
این در حالی است که هم‌زمان محسن رضایی هم در توییتر ایده ساخت یک میلیون مسکن رئیسی را از بابت اصالت آن مورد انتقاد قرار داده و بدون نام‌بردن از او نوشته است: «ساخت یک میلیون واحد مسکن، طرح خاص و ایده ویژه هیچ کاندیدایی نیست. این قانون مصوب مجلس محترم است و تمام دولت‌ها موظف به اجرای آن هستند».
او در ادامه به طرح نهضت مسکن ایرانیان که جزء برنامه‌های خودش است، اشاره کرده و نوشته است: علاوه بر یک میلیون واحد مسکن مصوب، سالانه یک میلیون واحد مسکن هم با احیای بافت فرسوده خواهیم ساخت. فرهیختگان هم محسن رضایی را صفحه اول عکس و تیتر یک کرده و به او عنوان کنایه‌آمیز «متخصص ساده‌انگاری» را داده است.
این روزنامه در گزارش مفصلی به نقد ایده‌ها و برنامه‌های دبیر مجمع تشخیص مصلحت پرداخته و نوشته است: «اولا؛ یکی از نقص‌هایی که در صحبت‌های محسن رضایی وجود دارد، کلی‌گویی و ارائه هدف و متغیر به‌جای برنامه است که اجرائی‌شدن اغلب آن‌ها می‌تواند پیامد‌های نامطلوبی برای اقتصاد ایران داشته باشد. وعده‌های وی در مورد تورم و مالیات از این جنس است. ثانیا؛ به نظر می‌رسد محسن رضایی در دام سیاست‌های عوام‌فریبانه افتاده و با ضرب و تقسیم‌ها و رسیدن به اعدادی جذاب، خواسته یا ناخواسته می‌خواهد حواس فقرا را جمع کند. مانند پرداخت یارانه ۴۵۰ هزار‌تومانی (که چه‌بسا غیرممکن است) و حقوق به زنان خانه‌دار. ثانیا؛ تناقضات موجود در صحبت‌های محسن رضایی به‌قدری واضح است که نیازی به توجیه ندارد. وی می‌خواهد ارزش پول ملی را حفظ کند و از آن طرف هر طرحی ارائه می‌دهد، بر پول‌پاشی (که منشأ تورم است) تأکید می‌کند؛ مانند طرح جبران زیان و بیمه سرمایه‌گذاران بورس».
یک فعال سیاسی اصولگرا هفته گذشته گفته بود محسن رضایی در سال‌های گذشته تلاش‌هایی را برای راه‌اندازی دولت برنامه‌محور انجام داده و می‌تواند در قامت یک رقیب در برابر رئیسی ظاهر شود. یک تحلیلگر اصلاح‌طلب نیز نوشته بود که به نظر تنها کسی که در مسئله رقابت با رئیسی جدی است، محسن رضایی است؛ مابقی را باید نامزد‌های الکی برای خالی‌نبودن عرصه به حساب آورد. البته اگر ناچار نشود مانند قالیباف در سال ۹۶ در لحظات آخر کنار بکشد! «شرق» نیز پیش از رد‌صلاحیت علی لاریجانی، پیش‌بینی شکل‌گیری یک سه‌ضعلی را بین لاریجانی، رئیسی و رضایی داده بود.
با ناکامی لاریجانی از ورود به انتخابات و موضع‌گیری‌های اخیر محسن رضایی، به نظر می‌رسد شاهد یک دوقطبی، این‌بار از درون جریان اصولگرایی خواهیم بود؛ جبهه موسوم به انقلاب در مقابل محسن رضایی. برای همین سایت اصولگرای جهان‌نیوز در واکنش به این گزارش روز گذشته نوشت: «حضور محسن رضایی در گفت‌وگوی ویژه خبری و حرف‌هایش به‌خصوص تعریضی که به سیدابراهیم رئیسی داشت، جریان اصلاحات را که به داشتن یک گزینه جدی مقابل رئیسی امیدوار نیست، به این فکر انداخت که از رضایی ساخته و در مقابل رئیسی قرار دهد!».
اما ادعای دوقطبی‌شدن که به‌جز «شرق» رسانه‌هایی مانند جهان صنعت و خبرآنلاین نیز درباره آن نوشته‌اند، ناظر بر سخنان مشخص و شفاف و موضع‌گیری‌های خود محسن رضایی است؛ مانند همان توییت قبلی‌اش درباره خرده‌گرفتن به ایده یک میلیون مسکن رئیسی. او بازی را در روزهای گذشته با این گفته‌ها آغاز کرد: «من با دوستان قوه قضائیه یک بحث جدی دارم؛ اخیرا آقای دادستان تهران به یک طریقی آمده نامزد‌های انتخاباتی را تهدید کرده است، من می‌گویم آقای دادستان آیا آقای رئیسی هم مدنظر شما است؟ توجه داشته باشید ما نباید کاری کنیم که ذهنیت نادرستی در جامعه ایجاد شود. مثلا اگر خطایی در ستاد آقای رئیسی بروز کند، می‌توانند با ایشان برخورد کنند؟».
در توییتی هم آورد: «در آزمون‌های تستی وقتی تشخیص گزینه درست سخت است، از روش حذف گزینه استفاده می‌شود. مردم ما با حذف گزینه‌هایی که «برای رئیس‌جمهورشدن نیامده‌اند» یا ممکن است این مسئولیت را «نیمه‌کاره رها کنند»، می‌توانند گزینه درست را پیدا کنند».
سایت خبرآنلاین در گزارشی پیش‌بینی کرده که دوقطبی بین رضایی و رئیسی می‌تواند به پاشنه‌آشیل رئیسی تبدیل شود و حتی اگر باعث شکست او نشود، با کشاندن انتخابات به دور دوم، پیروزی احتمالی رئیسی را به کامش تلخ کند؛ چرا‌که بسیاری بر این باورند که با حذف رقبای قدر رئیسی از سوی شورای نگهبان، او برنده بلامنازع انتخابات است و اگر در چنین وضعیتی انتخابات به دور دوم کشیده شود، خود می‌تواند به تنهایی برای رئیسی یک شکست باشد؛ شکست بابت پیروز‌نشدن در همان دور اول و پیروزی سخت.
