در صورتی که منافع حیاتی ایران در دولت‌های همسایه اش هدف گرفته شود یا تاسیسات هسته‌ای آن مورد تهاجم قرار بگیرد، آمریکا بزرگترین بازنده محسوب می‌شود، چرا که در ادامه در باتلاقی که ایران برایش ایجاد می‌کند، غرق می‌شود.
رای الیوم در مطلبی به قلم عمیرة أیسر نوشت: با وجود اظهارات تند مسئولان قبلی و فعلی آمریکا، در مورد ورود به مقابله نظامی با ایران در صورت افزایش غنی سازی توسط این کشور و نپذیرفتن شروط آمریکا در بازگشت به توافق هسته ای، به نظر می‌رسد این تهدیدات تنها در حد حرف باقی می‌ماند که طرف ایرانی هیچ اهمیتی به آن نمی‌دهد، چرا که می‌داند واشنگتن از ترس تکرار سناریوی عراق در سال ۲۰۰۳، هرگز وارد مقابله مستقیم با تهران نمی‌شود.
به گزارش انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: در واقع، جو بایدن می‌داند که ورود به هر مقابله نظامی با ایران، موجب شکست او در انتخابات ریاست جمهوری آینده شده و از محبوبیتش می‌کاهد، بویژه در صورتی که رسانه‌های آمریکا و جهان اخباری را در مورد تعداد کشته و زخمی شده‌ها در بین نیروهای آمریکایی در جریان درگیری با ایران را منتشر کند. این در حالی است که در صورت وقوع جنگ، ارتش ایران قطعا جبهه مقابله با ایالات متحده را گسترش داده و نیرو‌ها و پایگاه‌های نظامی وابسته به آن در دولت‌های منطقه را با استفاده از جنگنده‌ها و موشک‌های بالستیک خود هدف می‌گیرد.
براساس گزارش ها، ایران موشک‌هایی در اختیار دارد که برد آن‌ها از ۲۰۰۰ کیلومتر هم فراتر می‌رود، از جمله موشک خرمشهر که در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۷ از آن رونمایی شد، این موشک ۱۳ متر طول دارد و می‌تواند کلاهک با وزن ۱۸۰۰ کیلوگرم را با خود حمل کند.
همچنین با در نظر داشتن اینکه ایران یکی از دولت‌های مهم محور مقاومت است، همین مساله می‌تواند منجر به شعله ور شدن جنگ منطقه‌ای بزرگی شود که در نهایت به یک جنگ هسته‌ای بینجامد، چرا که هم پیمانان ایران، یعنی روسیه و چین هم وارد معرکه می‌شوند و روسیه ایران را یک دولت محوری در استراتژی خود برای مقابله با محور غربی امریکایی و سد محکمی در برابر طمع‌های آمریکا در جنوب قفقاز، اسیای میانه و حتی افغانستان می‌داند.
به این ترتیب، همکاری و ائتلاف استراتژیک با ایران، بخشی از طرح راهبردی روسیه برای به چالش کشیدن حاکمیت آمریکا در کنار تقویت جایگاه منطقه‌ای مسکو است.
در ادامه، جو بایدن هرگز به بمباران نظامی اهدافی در داخل ایران دست نمی‌زند، حتی اگر از طریق لابی صهیونیستی و رسانه‌های آن، تحت فشار باشد. ایران که تلاش می‌کند با واشنگتن بنابر اصل مقابله به مثل رفتار کند، به سرعت به ضرباتی محدود آمریکا به گروه‌های وابسته به خود در سوریه و عراق، پاسخ داد، همانطور که نیروهای [شیعه]اهداف متعددی از پایگاه‌های آمریکایی در عراق را مورد حمله قرار داده و بایدن را بر آن داشت تا به صراحت بگوید: به اقدامات ایران علیه منافع آمریکا پاسخ داده می‌شود.
فراموش نکنیم دولت‌هایی که تحت حمایت ایالات متحده هستند، از جمله امارات و عربستان نیز هدف حملاتی قرار گرفتند که البته در این باره ایالات متحده سکوت اختیار کرده و خواستار استفاده از راه حل‌های دیپلماتیک شد. از جمله این تحرکات، حمله حوثی‌ها به نفت کش‌ها در بندر الفجیره امارات و هدف گرفتن خطوط انتقال نفت در عمق عربستان با استفاده از پهپادهاست. در همین حین بود که الجزیره مقاله‌ای منتشر کرد تحت عنوان «تاریخ شکست‌های آمریکا در برابر ایران.. چرا آمریکا بین اعلان جنگ دارد؟»
به این ترتیب، آمریکا که سالهاست از راهبرد نظامی استفاده می‌کند، حال به دنبال تمرکز بر دو اقیانوس هند و آرام است و می‌خواهد به صورت تدریجی از خاورمیانه که همواره صحنه جنگ‌ها و کشمکش‌های طایفه ای، نژادی و مذهبی بوده خارج شود. این در حالی است که واشنگتن با حضور در خاورمیانه سعی داشت برتری اسرائیل بر تهران در زمینه‌های تکنولوژی و نظامی را حفظ کند، چرا که اسرائیل هم پیمان نزدیک آمریکا در منطقه محسوب می‌شود.
به طور کلی، در صورتی که منافع حیاتی ایران در دولت‌های همسایه اش هدف گرفته شود یا تاسیسات هسته‌ای آن مورد تهاجم قرار بگیرد، آمریکا بزرگترین بازنده محسوب می‌شود، چرا که در ادامه در باتلاقی که ایران برایش ایجاد می‌کند، غرق می‌شود.
