اداره جنگلبانی در توضیح این اتفاقات میگوید "میمونها به شپش و کک علاقه دارند، حشراتی که روی بدن سگها زندگی میکنند. میمونها تولهها را میگرفتند تا این حشرات را بخورند. بدیهی است که بعد از تمام شدن شپشها و ککها، تولهها روی درخت یا سقف خانهها میماندند و یا به خاطر نداشتن آب و غذا میمردند یا هنگام پایین آمدن از ارتفاع پرت میشدند."
روستای لاوول در ایالت ماهاراشترا در یک هفته گذشته موضوع صحبت ۴ گوشه دنیا بوده است. بر اساس گزارشهای مختلف، این روستا محل درگیری سگها و میمونها بود، و برخی از رسانهها نیز مدعی شدند که میمونها بیش از ۲۰۰ توله سگ را کشتهاند.
اما وقتی نیتین سلطان، خبرنگار بیبیسی مراتی به این روستا رفت، با واقعیت دیگری روبهرو شد.
روستای لاوول بیش از ۵ هزار نفر جمعیت دارد و مساحت آن نیز زیاد است. آب کافی باعث شده است که کشتزارهای نیشکر حاصلخیزی داشته باشد.
خبرنگاران بیبیسی بعد از ورود به روستا به محل شورا رفتند تا درباره وقایع اخیر پرسوجو کنند.
با این که رسانههای هند و دیگر کشورها تنها یک هفته است که به این موضوع پرداختهاند، مردم محلی میگویند که غائله از ماه سپتامبر شروع شده بود، وقتی که دو میمون وارد این روستا شدند.
یکی از اعضای شورا میگوید "میمونها معمولا وارد روستا نمیشوند. اگر هم بیایند معمولا کاری به کسی ندارند. این بار اما ورود میمونها با اتفاقات عجیبی همراه بود."
میمونها توله سگها را برمیداشتند و با خود بالای درخت یا ساختمانهای بلند میبردند. بعضی از این تولهها هم اتفاقی پایین میافتادند و میمردند. شایعه کشته شدن توله سگها توسط میمونها از اینجا شروع شد.
اما شایعات به اینجا ختم نشد. خبر پیچید که میمونها شخصی را دنبال کردهاند و او هم زمین خورده و مجروح شده است. آن فرد سیتارام نایبال بود، شخصی که بالای سقف رفته بود تا تولهها را پایین بیاورد و با بازگشت میمونها ترسیده بود و هنگام پایین پریدن از سقف پاشنه هر دو پایش شکسته بود.
خیلیها میگفتند که میمونها دنبال بچهها هم کردهاند و این شایعه باعث شد مردم در خانههای خود را قفل کنند و پای شورا نیز به مساله باز شد.
وحشت اهالی روستا باعث شد تا اعضای شورا با جنگلبانی تماس بگیرند، اما "پاسخی دریافت نشد". راداکیشان سوناوانی، رئیس کمیته حل اختلاف روستا، میگوید "هر بار که ما این مساله را گزارش میدادیم جنگلبانی تیمی را میفرستاد، ولی فقط نگاهی میکردند و میرفتند."
روستاییان نهایتا سراغ رسانهها رفتند، و انتشار اخبار باعث شد تا جنگلبانی روز ۱۹ دسامبر تیمی را برای گرفتن میمونها روانه روستا کند.
مسئول جنگلبانی منطقه به بیبیسی گفت "چون میمونها توله سگها را میگرفتند ما هم یک توله سگ را داخل قفس گذاشتیم و به این ترتیب میمونها را به دام انداختیم، و در ادامه به جنگل بازگرداندیم."
اما طرح این خبر در رسانهها پیامدهای دیگری نیز داشت. در گزارشهای اولیه صحبت از مرگ ۱۰ تا ۱۵ توله سگ بود، اما در ادامه چند برابر شد و نهایتا به بیش از ۲۰۰ توله سگ رسید.
با این حال، بعضی از روستاییان میگفتند عدد واقعی بین ۵۰ تا ۶۰ بود و برخی دیگر هم میگفتند بیشتر بود. کسانی هم بودند که میگفتند این اعداد اغراقآمیز است و تعداد واقعی بسیار کمتر از این بوده است.
جنگلبانی هم این اعداد را تایید نمیکند و میگوید "شاید سه یا چهار توله سگ مرده باشند."
لاکشمن بهاگات، یکی از روستاییان، میگوید "میمونها چند روز روی سقف خانه ما بودند و هشت تا ده توله سگ را هم روی سقف برده بودند. هر شب از روی سقف صدای سگ و میمون میآمد و بچهها ترسیده بودند. معلوم بود که تولهها از گشنگی به ناله افتادهاند، این شد که تصمیم گرفتیم برایشان شیر و نان بگذاریم."
این توله سگها زنده ماندند و امروز هم در اطراف خانه بهاگات زندگی میکنند.
شایعاتی هم درباره دلیل این اتفاق مطرح شد. یک شایعه همان بود که در دنیا پیچید؛ سگها بچه میمونی را کشته بودند و میمونها هم به تلافی توله سگها را قتل عام کرده بودند.
راویندرا شینده، عضو شورا، میگوید "بعضی از مردم روستا هم میگفتند یکی از میمونها به خاطر مردن بچهاش دیوانه شده است و حالا دارد توله سگها میدزدد و به جای بچهاش نگه میدارد."
اداره جنگلبانی در توضیح این اتفاقات میگوید "میمونها به شپش و کک علاقه دارند، حشراتی که روی بدن سگها زندگی میکنند. میمونها تولهها را میگرفتند تا این حشرات را بخورند. بدیهی است که بعد از تمام شدن شپشها و ککها، تولهها روی درخت یا سقف خانهها میماندند و یا به خاطر نداشتن آب و غذا میمردند یا هنگام پایین آمدن از ارتفاع پرت میشدند."
دکتر نایکواده، کارمند باغوحش آرانگاباد، نیز میگوید "شکی نیست که میمونها وقتی عصبانی میشوند میتوانند به بقیه آسیب بزنند. میتوانند از روی عصبانیت انتقام بگیرند. اما به نظرم حرفهایی که راجع به وقایع روستای لاوول شنیده میشود چیزی جز اغراق نیست."
منبع: بی بی سی