شکر در سبد غذایی اکثر ما وجود دارد. صبحانه را با چای یا قهوه شیرین شروع می‌کنیم و در طول روز نیز از مواد غذایی شیرین استفاده می‌کنیم.
به گزارش وری ول مایند، مغز از تمام ارگان‌های بدن انرژی بیشتری مصرف می‌کند. سوخت رایج مغز گلوکز (قند) است. به همین علت زمانی که گرسنه هستیم یا دچار اُفت قند خون می‌شویم تمرکز و فکر کردن برایمان سخت می‌شود. به نوعی مغز ما انرژی لازم برای کار کردن را ندارد. به همین علت میل به خوردن مواد شیرین پیدا می‌کنیم. درحالی شیرینی که یکی از محصولات مواد قندی است برای مغز ضرر هم دارد.
گاهی حتی حوس یک مزه‌ای را می‌کنیم که اصلا شیرین نیست؛ ولی بدن ما به آن نیاز دارد. اگر کمی دقیق‌تر باشیم شاید دریابیم که آن غذا، قند پنهان دارد. یعنی قندی که مزه شیرینی در زبان ایجاد نمی‌کند، ولی مواد قندی را به بدن می‌رساند، مانند قند شیر (لاکتوز). در ادامه درباره اثرات منفی استفاده بیش از حد قند، شما را همراهی می‌کنیم.
به زیاده‌روی در استفاده از هر چیزی اعتیاد گفته می‌شود. اعتیاد در هر بُعدی، چه روانی و چه مادی به ما آسیب می‌رساند. اعتیاد به شکر از این فائده مستثنا نیست و آسیب مستقیم آن بر مغز است. این آسیب به صورت کاهش عملکرد مغز نمایان می‌شود. به نوعی موجب خواب رفتن سلول‌های مغزی و در مواردی از کار انداختن آن‌ها می‌شود. در برخی از مقالات استفاده بیش از حد از شکر را دلیلی برای آلزایمر دانستند. قند موجب می‌شود سطح هوشیاری و بازیابی اطلاعات، در مغز کاهش یابد.
جالب است بدانید که نمک و چربی زیاد در سبذ غذایی ما همین اثر منفی را بر مغز ما می‌گذارد. بهتر است از خوردن مواد غذایی، با ارزش غذایی کم (مواد غذایی که اغلب ه علت خوش طعم بودن از شکر، نمک و چربی بیش از حد تشکیل شدند) دوری کنید.
قند بر خلق و خوی اثر می‌گذارد و توانایی پردازش هیجانات در نوجوانان را کاهش می‌دهد. کسانی که قند بیشتری در زندگی روزمره خود استفاده می‌کنند، در معرض ابتلا به دیابت هستند که منجر به افسردگی و اضطراب در آن‌ها می‌شود.
قند موجود در غذا‌ها فقط مغز ما را خسته و افسرده نمی‌کند؛ بلکه سطح یادگیری، سرعت واکنش و ذخیره سازی را به مقدار زیادی کاهش می‌دهد. در واقع ظرفیت مغز با ازدیاد قند تحلیل می‌رود.
