دیرینه شناسان در یک کشف جالب توجه موفق به شناسایی فسیل دایناسوری شدند که به احتمال زیاد در اثر برخورد شهاب سنگ مرگباری که موجب اتقراض دایناسورها شد، کشته شده است.
فرارو- دانشمندان ادعا می‌کنند که فسیل یک دایناسور را یافته اند که در روز برخورد سیارک مرگباری که موجب انقراض این جاندارن بزرگ در ۶۶ میلیون سال پیش شد، کشته شده است.
به گزارش فرارو، این اکتشاف مربوط به پیدا شدن پای یک دایناسور تسلوسوروس کاملاً حفظ شده، با پوست فلس دار است که آثاری از جراحات ناشی از برخورد یک سیارک را بر بدن دارد و به همین دلیل دیرینه شناسان مدعی هستند که این برخورد باید به همان رویداد انقراض دسته جمعی دایناسورها مربوط باشد.
باور عمومی بر این است که وقتی سیارک ۷.۵ مایلی، تقریباً به اندازه کوه اورست، به خلیج مکزیک برخورد کرد، تمام دایناسور‌های غیر پرنده روی زمین از بین رفتند. شبکه بریتانیایی بی‌بی‌سی قصد دارد در آینده مستندی را منتشر کند که به فسیل‌هایی که در سایت تانیس در داکوتای شمالی پیدا شده است، بپردازد. در میان این فسیل ها، این پای Thescelosaurus که موضوع مطالعه جدید است و پوست یک triceratops، نیز وجود دارد که می‌تواند بیش جدیدی در خصوص رویداد انتقراض دسته جمعی دایناسورها ایجاد کند.
ذرات ریز سنگ های مذاب شده در فسیل های منطقه تانیس
این سایت از لحاظ دارا بودن فسیل‌هایی است که به خوبی حفظ شده‌اند، از جمله ماهی، لاک‌پشت، و حتی جنین یک پتروسور پرنده که در یک تخم قرار گرفته است، در جهان بی نظیر است. به گزارش بی بی سی، دانشمندان بر این باورند که ذرات ریز شیشه مانند سنگ مذاب که در آبشش فسیل‌های ماهی یافت شده در این مکان مشاهده شده، در اثر برخورد انفجاری یک سیارک به بیرون پرتاب شده اند. رابرت دی پالما، دانشجوی فارغ التحصیل از دانشگاه منچستر بریتانیا، که رهبری حفاری در سایت تانیس را بر عهده دارد، به بی بی سی گفت: «ما جزئیات زیادی در مورد این سایت داریم که لحظه به لحظه به ما می‌گوید چه اتفاقی در این سرزمین پر جنب و جوش در میلیون‌ها سال قبل، افتاده است. چیزی که تقریباً شبیه به تماشای یک فیلم است.»
موقعیت مکانی منطقه تانیس و فاصله آن با محل برخورد سیارک
پروفسور فیل منینگ، استاد راهنمای دکترای دپالما در منچستر، نیز به رادیو بی بی سی گفت که «این کشف کاملاً شگفت انگیز بود و چیزی که من در تمام دوران حرفه‌ای خود هرگز حتی رویای آن را ندیده بودم.» وی افزود: «تفکیک زمانی که ما می‌توانیم در این سایت به دست آوریم، به شکل غیر قابل تصوری آنقدر دقیق است که همه چیز را برای ما آشکار می‌سازد.» این مستند که دیوید آتنبرو تهیه کنندگی ان را بر عهده دارد، طی سه سال فیلمبرداری شده و قرار است در ۱۵ آوریل (۲۶ فروردین ماه) اکران شود.
دیوید آتنبرو تهیه کننده و گوینده مشهور فیلم های مستند در حال بررسی فسیل پای تازه کشف شده
یافته‌های تانیس و کار دی پالما در سال‌های اخیر بسیار بحث‌برانگیز بوده است. نیویورکر اولین بار در سال ۲۰۱۹ و قبل از ارائه یافته‌ها در یک مجله دانشگاهی، در مورد این سایت مطالبی را منتشر کرد و از همان زمان بود که هم نام این منطقه و هم کاووش‌های دی پالما بر سر زبان‌ها افتاد. در حالی که دیرینه‌شناسان معمولاً حقوق اکتشافی خود و نگهداری فسیل‌ها را به مؤسسات واگذار می‌کنند، دی پالما، که تا آن زمان دستاورد‌های علمی قابل توجهی نداشت، بر بند‌های قراردادی اصرار ورزید که به او نظارت بر نمونه‌های کشف شده جدید را می‌دهد. به گفته نیویورکر، او تلاش زیادی دارد تا خود را در متن اکتشافات تانیس جای دهد و تمام فسیل‌های بدست آمده را بررسی کند.
پس از انتشار این مقاله نیویورکر، در پاسخ کیت وانگ، ویراستار علمی ساینتیفیک امریکن، در توییتی در سال ۲۰۱۹ گفت که یافته‌های این سایت «با شک و تردید زیادی از سوی جامعه دیرینه‌شناسی مواجه شده است». از آن زمان، مقالات متعددی از سوی تیم حفاری در تانیس منتشر شد و بی بی سی نیز بخشی از سرمایه گذاری در این مطالعات را برعهده گرفت. بی بی سی همچنین گفت که از مشاوران خارجی برای تایید نمونه‌ها دعوت کرده است.
پروفسور پل بارت از موزه تاریخ طبیعی لندن که فسیل تازه کشف شده پای دایناسور را بررسی کرده است، می‌گوید: «مشخصاً این پای یک تسلوساروس است که احتمالاً در اثر یک رخداد، سریعاً مرده است.» بارت که با شبکه بی بی سی گفتگو می‌کرد، افزود: «این دایناسور از گروهی است که ما هیچ سابقه قبلی از ظاهر پوست آن‌ها نداشتیم. اکنون ما به طور قاطع شواهدی در اختیار داریم که نشان می‌دهد که پوست این حیوانات بسیار شبیه به مارمولک بوده است. همچنین آن‌ها مانند همنوعان گوشتخوار خود خیلی چاق نبودند.»
با این حال، پروفسور استیو بروسات، مشاور خارجی مستند از دانشگاه ادینبورگ، به بی‌بی‌سی گفت که در حال حاضر نسبت به یافته‌های دایناسورها تردید دارد و مایل است این فرضیه‌ها در معرض بررسی دقیق قرار گیرد. او گفت: «آن ماهی‌هایی که آثاری از بلور‌های آذرین در آبشش دارند، شاهدی انکار ناپذیر برای برخورد یک سیارک هستند، اما در مورد برخی از ادعا‌های دیگر می‌توانم بگویم که آن‌ها شواهد غیرواقعی زیادی دارند که هنوز به برای بررسی به کارشناسان ارائه نشده است.» وی افزود که این احتمال وجود دارد که برخی از حیوانات قبل از برخورد سیارک مرده باشند، اما در اثر برخورد به اصطلاح نبش قبر شده و سپس دوباره دفن شوند. با این همه، پروفسور بروسات تأکید می‌کند که کیفیت فسیل‌ها فعلا بر بحث‌های همچون زمان اتفاق افتادن این رویداد غلبه دارد.
منبع: bbc
نوشته: مصطفی جرفی-فرارو
