مسئله مهمی که بعد از حذف استقلال از رقابت‌های جام‌حذفی مطرح می‌شود،احساساتی‌بودن فرهاد مجیدی به‌عنوان سرمربی یکی از تیم‌های بزرگ ایران است.
۲۴ ساعت بعد از حذف پرسپولیس از گردونه جام حذفی، استقلال هم در ورزشگاه آزادی و در ضربات پنالتی، رقابت را به نساجی مازندران واگذار کرد تا این تیم هم در مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذفی از گردونه بازی‌ها کنار برود.
استقلال که بهترین فرصت را برای ثبت دبل در بردن لیگ‌های این فصل داخلی داشت، حالا فقط باید تمرکزش را روی بازی‌های لیگ بگذارد به این امید که طلسم قریب به ۱۰ سال قهرمان‌نشدنش را بشکند. این تیم فعلا در رقابت‌های لیگ با شش امتیاز اختلاف نسبت به پرسپولیس در صدر جدول ایستاده ولی در شش بازی باقی‌مانده کار به‌نسبت سختی دارد. شکست برابر نساجی در ضربات پنالتی، در حالی برای فرهاد مجیدی و استقلال رقم خورد که آنها برای سومین بار در این فصل از گشودن دروازه نساجی ناکام ماندند. در دو بازی قبلی استقلال با این تیم در لیگ برتر، نتیجه‌ای بهتر از مساوی بدون گل رقم نخورد. در دیدار جام حذفی هم همین نتیجه تکرار شد ولی نهایتا ساکت الهامی، سرمربی نساجی بود که دست پر از زمین مسابقه خارج شد و تیمش را در ضربات پنالتی برنده کرد.
شکست استقلال باعث شد تا فرهاد مجیدی در کنفرانس خبری بعد از بازی از کوره در رفته و به داور مسابقه حمله کند. او از این ناراحت بود که داور گل آرمان رمضانی را مردود اعلام کرده است. فرهاد که اعتقاد داشت مهاجم تیمش خطا نکرده، در کنفرانس خبری از این گفت که اگر رمضانی خطا کرده باشد، دیگر مربیگری نمی‌کند. مجیدی همچنین کنایه‌ای هم به یکی از کارشناسان داوری تلویزیون زد و گفت: «از کمیته داوران یک خواهش دارم که لیستی به ما بدهند! چون از هفته پیش تمرینات ویژه‌ای را انجام دادیم، برنامه‌های زیادی را برای بازی‌های ۱۰نفره، ۹نفره و هشت‌نفره تمرین کردیم، اما دیگر پیش‌بینی نمی‌کردیم بازیکن ما گل سالم بزند و داور نگیرد. الان هم کارشناسانی که با فدراسیون فوتبال کار می‌کنند، می‌گویند تصمیم داور درست بوده است! برای من جالب است، داوری که در دهه ۸۰ و زمانی که خودم فوتبال بازی می‌کردم، شیتیل گرفته بود، بازی را درآورد و محروم شد، الان ارتقای مقام پیدا کرده است و در تلویزیون نظر کارشناسی می‌دهد و نمی‌دانم با چه رویی داوری‌ها را کارشناسی می‌کند. باید از موقعیت‌ها استفاده می‌کردیم و نکردیم و مسئولیت شکست هم با من است، اما اگر گل آرمان رمضانی خطا باشد، دیگر مربیگری نمی‌کنم. داور چطور این گل را خطا گرفت و دو دقیقه بعد از آن هم پنالتی را نگرفت؟!». صحنه مورد اشاره فرهاد مجیدی از بحث‌برانگیزترین صحنه‌های دیدار با نساجی بود که ابتدا به ساکن با نظریات مختلفی همراه بود؛ تعدادی از کارشناسان داوری صحنه را خطا تشخیص داده و عده‌ای هم گل را صحیح توصیف کردند. بااین‌حال با ویدئوهای بیشتری که روز گذشته از آن صحنه جنجالی منتشر شد، مشخص شد که مهاجم استقلال به طور آشکار روی مدافع رقیب خطا کرده و بعد ضربه سر را می‌زند. این موضوع بحث نیست، بلکه مسئله احساساتی‌بودن فرهاد مجیدی به‌عنوان سرمربی یکی از تیم‌های بزرگ ایران است. مجیدی پیش از این چندین بار احساساتی شده و در واکنش به صحنه‌های داوری، گفته اگر حق با خودش نباشد مربیگری را کنار می‌گذارد.
درست است که او تحت فشار چنین جملاتی را بیان می‌کند ولی برای یک سرمربی حرفه‌ای، احساساتی‌شدن و احساساتی‌عمل‌کردن شاید چندان روی خوشی نداشته باشد. او باید بیش از هر زمان دیگری به این دوگانگی پایان دهد و یکی را انتخاب کند: یا مردی احساسی باشد یا مربی‌ای منطقی.
