دانشمندان کانادایی در مطالعه جدیدی که بر روی کودکان پسر چاق انجام داده اند متوجه شدند که چربی قهوهای انرژیسوز این افراد نسبت به کودکان معمولی کمتر فعال است.
فرارو- چاقی در کودکان یکی از مشکلات جدی خانوادهها است و اکنون دانشمندان میگویند که خانوادهها به ویژه این مشکل را باید در کودکان پسر خود بیشتر جدی بگیرند. محققان کانادایی میگویند تحقیقات جدید آنها نشان میدهد که چربی قهوهای انرژیسوز در کودکان پسر چاق نسبت به کودکان معمولی کمتر فعال است، اما همین یافته جدید میتواند به یافتن درمانهای جدید در این زمینه کمک زیادی بکند.
به گزارش فرارو، شیوع چاقی در کودکان در دهههای اخیر شیوع گستردهای داشته و آمرها نشان میدهد که این معضل متأسفانه روز به روز و در تمام نقاط جهان درحال گسترش است. اگرچه در سنین بزرگسالی همین امارها تأکید دارد که زنان بیشتر از مردان با چاقی دست و پنجه نرم میکنند، اما در دوران کودکی این پسران هستند که بیشتر از دختران به چاقی گرفتار میشوند. این موضوع اغلب خانوادههایی که فرزند پسر دارند را دچار نگرانی کرده و به همین دلیل قبل از ابتلا به این معضل فرزندان خود به حضور در برنامههای ورزشی تشویق میکنند. با این همه پیشگیری از چاقی فرزندان پسر در دوران کودکی نیاز به مطالعات علمی جدی و دقیقی دارد تا در نهایت راهی برای رهایی از این معضل فراهم کند.
مطالعهای در دانشگاه مک مستر نشان داد که بافت چربی قهوهای (BAT) در پسران چاق در مقایسه با پسران با شاخص توده بدنی طبیعی (BMI) کمتر فعال است. نویسنده ارشد این مطالعه، کاترین موریسون گفت که BAT که به عنوان «چربی قهوه ای» نیز شناخته میشود، به بدن کمک میکند تا چربیهای معمولی را بسوزاند و در اثر سرما فعال میشود، اما تیم تحقیقاتی او متوجه کاهش فعالیت BAT در پسران چاق در پاسخ به یک محرک سرما شد.
محققان مرکز تحقیقات متابولیسم، چاقی و دیابت McMaster برای این مطالعه اسکن MRI را برای اندازه گیری فعالیت BAT در ۲۶ پسر بین ۸ تا ۱۰ سال انجام دادند. آنها بافت BAT را در گردن قبل و بعد از یک ساعت قرار گرفتن در معرض محرک سرد، یعنی در دمای ۱۸ درجه سانتیگراد مورد مطالعه قرار دادند. این جامعه آماری که شامل ۱۳ پسر با شاخص توده بدنی نرمال و همین تعداد مبتلا به معضل چاقی بود، اولین مطالعه از نوع خود در میان کودکان محسوب میشود. موریسون، استاد بخش اطفال دانشگاه و متخصص اطفال در بیمارستان کودکان دانشگاه مک مستر، گفت: «دستاورد امیدبخش این مطالعه این است که اگر بتوانیم BAT و نحوه تقلید یا تحریک اثرات آن را بهتر درک کنیم، ممکن است درمانهای جدیدی برای درمان چاقی به ما ارائه دهد.»
وی افزود: «اگرچه تاکنون تلاشهای زیادی در جهت کمک به خانوادهها برای بهبود تغذیه، فعالیت بدنی و خواب کودکان صورت گرفته، اما واقعیت این است که ما درمانهای مناسب کمی برای کمک به کودکان و نوجوانان چاق داریم. داروهای جدیدی وجود دارد که در برخی از نوجوانان برای کاهش اشتها استفاده میشود، اما باز این موضوع همیشه کارآمد نیست؛ بنابراین بررسی فعالیت BAT امید به توسعه دسته جدیدی از داروهایی را که میزان انرژی سوزانده شده را افزایش میدهد، را افزایش میدهد.»
با این حال، موریسون تأکید میکند که هنوز مشخص نیست که آیا فقدان فعالیت BAT باعث چاقی میشود یا اینکه این وضعیت به سادگی توانایی چربی قهوهای برای سوزاندن انرژی را مختل میکند. او گفت که نوزادان تازه متولد شده مقادیر زیادی BAT دارند، اما در دوران کودکی به طور پیوسته کاهش مییابد، به طوری که در بزرگسالی بیشتر فقط در ناحیه گردن وجود دارد. با این همه، دلیل کاهش سطح چربی قهوهای در کودکان هنوز ناشناخته است. موریسون گفت که تیم او از اسکن MRI برای اندازهگیری فعالیت BAT استفاده کرد، زیرا برخلاف سیتی اسکن یا PET، پسران را در معرض تشعشعات یونیزان قرار نمیداد. این خطر ایمنی بالقوه تا کنون مانع از تحقیقات گستردهتر در خصوص چاقی کودکان شده است.
منبع: scitechdaily
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو