«دروغگو‌های کوچک زیبا؛ گناه نخستین»؛ اسرار ترسناک دختر‌های دبیرستانی

فرارو- اگر به دنبال یک درام دبیرستانی شلوغ و پر رمز و راز باشید که داستانی گیرا و چرخش‌هایی غافلگیرکننده داشته باشد، «دروغگو‌های کوچک زیبا؛ گناه نخستین» انتخاب خوبی است. البته خیلی از کلیشه‌های معمول درام‌های دبیرستانی در این سریال هم وجود دارند و قرار نیست شاهکاری مثل «چیز‌های عجیب» را شاهد باشیم، اما داستان و روابط شخصیت‌ها در این سریال به اندازۀ کافی جذاب هستند که مخاطب را با خودشان همراه کنند.

 

به گزارش فرارو؛ این سریال به یک معنا دنباله‌ای برای سریال «دروغگو‌های کوچک زیبا» است که بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ پخش شد. اما قصۀ این سریال کاملا مجزاست و برای دیدنش نیازی به تماشای سریال قبلی نیست. شخصیت‌های اصلی سریال پنج دختر دبیرستانی با روحیات و شخصیت‌های متفاوت هستند که همگی یادداشت‌های مرموزی را از یک شخصیت ناشناس ملقب به A دریافت می‌کنند.

دختر‌ها فکر می‌کنند که این نامه‌ها را یکی از هم‌شاگردی‌هایشان به اسم کارن برایشان می‌فرستد؛ کارن دختر زیبا و مغروری است که بدش نمی‌آید سر به سر بقیه بگذارد. به همین خاطر این پنج نفر علیه کارن با هم متحد می‌شوند. اما کم‌کم وقتی داستان جلوتر می‌رود آن‌ها می‌فهمند که احتمالا شخصیت A مربوط به یک اتفاق وحشتناک است که در گذشته برای مادر‌ان آن‌ها رخ داده است؛ اتفاقی که ما آن را هم به طور جداگانه و از طریق فلاش‌بک‌ها مشاهده می‌کنیم.

 

«گناه نخستین» نسبت به سریال قبلی «دروغگو‌های کوچک زیبا» حال و هوای ترسناک‌تری دارد. حضور دائمی یک شخصیت بدقوارۀ نقابدار که آمادۀ سلاخی کردن آدم‌هاست و مرتب از پشت پنجره‌ها و در چارچوب در‌ها دیده می‌شود، فضای سریال را به سمت یک اسلشر ترسناک برده که اتفاقا بد هم از کار درنیامده. یکی از شخصیت‌های سریال یعنی تابی هم که عاشق فیلم و سریال است دائما وضع خودشان را با وضع فیلم‌ها ترسناک مختلف مقایسه می‌کند که این علاوه بر ایجاد یک جور فضای کمدی، برای کسانی که خودشان اهل فیلم باشند می‌تواند جذاب باشد.

شخصیت‌پردازی‌های سریال یکی از نقاط قوت آن است؛ تنها چیزی که این پنج دختر را کنار هم جمع کرده، نفرت مشترکی است که از کارن دارند و به غیر از این هر کدامشان روحیات و علائق مخصوص خودش را دارد که باعث می‌شود حضورشان در کنار هم ترکیب جالب و مفرحی را شکل بدهد. هر مشکل و مانعی که سر راه آن‌ها پیش می‌آید، ماجرا را به یک بازی شطرنج شبیه می‌کند که هر کس با استراتژی مخصوص خودش می‌خواهد آن را حل و فصل کند. اینکه در هر مورد بالاخره کدام استراتژی می‌تواند درست و راهگشا از کار دربیاید خودش یکی از جاذبه‌های این سریال است. وقتی هم که اوضاع بیش از اندازه پیچیده و سخت می‌شود، تردید‌ها و سوء‌ظن‌ها نسبت به یکدیگر در بین آن‌ها شکل می‌گیرد که این باعث ایجاد تعلیق و هیجان در مسیر داستان می‌شود.

 

در مجموع سریال «دروغگو‌های کوچک زیبا؛ گناه نخستین» چیز انقلابی و خیلی خلاقانه‌ای برای ارائه کردن ندارد، اما فیلمنامۀ پرکشش، کارگردانی خوب و بازی‌های قابل قبولش آن را به اثر جذابی تبدیل کرده‌اند که تماشایش لذتبخش و سرگرم‌کننده است.