روستای داژگان از جمله روستا‌های شهرستان بویین میاندشت استان اصفهان است که برای دیدنش باید به شهر افوس رفت. مردم روستای داژگان قبل از انقلاب از این روستا یا مهاجرت کردند و یا ناچار به ترک روستا شدند.
سنگ قبر‌های روستای متروک داژگان خبر می‌دهند این روستا ارامنه زیادی داشته که خودخواسته از روستا مهاجرت کرده و حالا بخش کمی از بنا‌های خشتی آن باقی مانده است.
به گزارش مهر، روستای داژگان از جمله روستا‌های شهرستان بویین میاندشت استان اصفهان است که برای دیدنش باید به شهر افوس رفت. مردم روستای داژگان قبل از انقلاب از این روستا یا مهاجرت کردند و یا ناچار به ترک روستا شدند.
آن‌ها زمین‌های کشاورزی خود را فروختند. هنوز هم خریداران روی این زمین‌ها کار می‌کنند، چون مرغوب‌ترین زمین‌ها در این محدوده برای کشاورزی در اختیار ارامنه بوده و هست.
اکنون از بنا‌های خشتی روستا جز تلی از خاک باقی نمانده و تقریباً ۹۰ درصد روستا تخریب شده است حالا بخش‌های کوچکی از دیواره‌های آن باقی است. با این وجود هیچ مطالعه تاریخی درباره آن انجام نشده درحالی که می‌تواند حداقل به عنوان روستای ارمنی نشین این شهرستان معرفی و به جاذبه‌ها بویین میاندشت اضافه شود.
با این وجود افراد کمی به یاد دارند که بقایای به جا مانده از روستا چه کاربری داشته است. از طرفی در کنار این روستا، قبرستان بزرگی واقع شده که شامل سنگ‌های حجاری شده بزرگ است. سنگ‌های قبری که روی آن‌ها به زبان ارمنی نوشته شده و تاریخی در حدود سال‌های قبل از ۱۸۹۰ و در بازه تا سال ۱۹۰۰ را نشان می‌دهد.
هنوز می‌توان روی سنگ قبر‌های تاریخی آن نقش مرد و زنی خوشحال را دید که در همه قبور تکرار شده اند شاید زنی اینجا آرامیده که برایش طلب مغفرت کرده اند یا مردی. حتی کودکانی خوشحال که تصاویری نمادین از یک کودک روی سنگ‌ها حجاری شده است.
این روستای تاریخی اگرچه مانند خیلی از روستا‌ها متروک شده است، اما هنوز هم می‌تواند به عنوان یک جاذبه گردشگری شناخته شود، چون هم قدمت داشته و هم خاطرات زیادی که مردم از آن در ذهن دارند. ضمن اینکه قبرستان قدیمی آن نیز به جاذبه‌هایش افزوده است.
