معمولا کجی رحم نیازی به درمان ندارد، مگر اینکه یک بیماری زمینه‌ای عامل آن باشد که در این صورت این بیماری مثلا فیبروئید یا آندومتریوز باید درمان شود. همچنین اگر این کجی باعث درد آزارنده‌ای شود، می‌تواند موقعیت رحم را با جراحی تصحیح کرد.
معاینه لگنی بخشی معمولا در هنگام مراجعه به متخصص زنان به علت بیماری‌های زنانه یا بارداری است و در جریان این معاینه ممکن بشنوید که کجی رحم دارید.
البته شما در این مورد تنها نیستید و تا ۳۰ درصد زنان کجی رحم دارند و داشتن آن معمولا مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما می‌تواند با برخی از بیماری‌ها ارتباط داشته باشد.
رحم یک اندام عضلانی به شکل گلابی وارونه است که درون لگن زن در فاصله میان مثانه و راست‌روده قرار دارد. رحم به طور کلی به سه بخش تقسیم می‌شود: ۱-ا قله رحم که در راس رحم بالاتر از محل ورود لوله‌ای رحمی است ۲- بدنه رحم در فاصله میان قله و گردن رحم قرار دارد ۳- گردن رحم که بخشی دوکی‌شکل است که به واژن ختم می‌شود.
هنگامی که از پهلو به سطح مقطع رحم نگاه کنیم، در اغلب زنان بخش بالایی رحم به جلو متمایل است و به اصطلاح به سمت شکم اشاره می‌کند (رحم آنته‌ورسه یا anteverted)
اما در درصد کمتری از زنان بخش بالایی رحم به عقب متمایل و به اصطلاح به سوی پشت اشاره دارد (رحم رتروورسه یا retroverted که همان زنانی هستند که اصطلاح کجی رحم را برایشان به کار می‌برند.
در اغلب موارد جهت‌گیری متفاوت قرارگیری رحم اهمیت بالینی ندارد و ناهنجاری شمرده نمی‌شود و تنها یک ویژگی شخصی است. بنابراین اگر اصطلاح کجی رحم را معمولا پس از معاینه لگنی بوسیله متخصص زنان (گاهی با تایید سونوگرافی) شنیدید نباید نگران شوید.
اما در مواردی ممکن است برخی از بیماری‌ها باعث کجی رحم شده باشند:
بافت جوشگاهی یا چسبندگی‌ها: اگر قبلا جراحی لگنی روی شما انجام شده باشد، ممکن است بافت جوشگاهی تشکیل شده باشد و رحم را به سمت عقب کشیده باشد.
اندومتریوز: آندومتریوز هنگامی رخ می‌دهد که بافتی مشابه بافت پوشش داخلی رحم در بیرون از رحم در اندام‌های مجاور رشد می‌کند. رشد این بافت که مانند پوشش داخلی رحم به طور ماهیانه خونریزی می‌کند، نیز ممکن است رحم را به اندام‌های دیگر بچسباند و آن را کج کند.
فیبروئیدهای رحمی تومورهایی هستند که روی رحم رشد می‌کنند و معمولا سرطانی نیستند. فیبروئیدها می‌توانند شکل و قرارگیری رحم را تغییر دهند.
بارداری: بارداری و زایمان در برخی از موارد باعث تمایل رحم به سمت جلو یا عقب می‌شود. علت این است که در جریان بارداری و زایمان رباط‌هایی که رحم را در جای خود نگه می‌دارند کشیده می‌شوند و کشش معمولشان را از دست می‌دهند. البته در اغلب موارد رحم پس از زایمان به موقعیت معمولش باز می‌گردد.
چند عارضه بالقوه در این مورد را باید ددر نظر داشته باشید، رحم‌های رتروورسه (متمایل به عقب) باعث می‌شوند معاینه لگنی مشکل‌تر یا آزارنده شود و همچنین ممکن است باعث شود آمیزش جنسی در برخی از وضعیت‌ها دردناک شود.
در گذشته گاهی ناباروری را هم به رحم متمایل به عقب نسبت می‌داند، اما امروزه می‌دانیم که این نظریه درست نیست. همچنین کجی رحم تاثیری بر ثابت ماندن آی‌یودی یا وسیله درون‌رحمی ندارد.
معمولا کجی رحم نیازی به درمان ندارد، مگر اینکه یک بیماری زمینه‌ای عامل آن باشد که در این صورت این بیماری مثلا فیبروئید یا آندومتریوز باید درمان شود. همچنین اگر این کجی باعث درد آزارنده‌ای شود، می‌تواند موقعیت رحم را با جراحی تصحیح کرد.
منبع: همشهری آنلاین
