گروهی از دانشمندان وابسته به دانشگاه پکن، به این نتیجه رسیده‌اند که اسکلت‌های متعدد دفن شده در بالای سازه به احتمال زیاد متعلق به برده‌هایی است که مقبره را ساخته‌اند و سپس برای حفظ راز مکان مقبره چنگیز خان آنها نیز به خاک سپرده شدند.
باستان شناسان بر این باورند که پس از مدت‌ها تحقیق و پژوهش، بالاخره موفق شدند مقبره چنگیز خان مغول را از زیر خاک بیرون آورند.
به گزارش گجت نیوز، کارگران ساختمانی که در نزدیکی رودخانه اونون در استان خنتی مغولستان در حال جاده‌سازی بودند، به‌طور ناگهانی توده‌ای را کشف کردند که حاوی بقایای بسیاری از سنگ‌های کوچک است که احتمال دارد استخوان باستانی انسان باشد. کارشناسان پزشکی قانونی و باستان شناسان به این مکان فراخوانده شدند و طی بررسی‌های صورت گرفته توسط آنها مشخص شد این توده مقبره سلطنتی مغولستان متعلق به قرن سیزدهم است و دانشمندان معتقدند ممکن است متعلق به چنگیز خان باشد.
چنگیز خان مغول که نام اصلی او تموچین بوده، در واقع خان قبایل مغول و یک سردار جنگی در زمان خود بوده است. او توانست قبایل مغول را متحد کرده و سپس با فتح بخش‌های وسیعی از آسیا همچون چین، روسیه و اروپای شرقی، امپراتوری مغول را پایه‌گذاری کند.
در زمان زندگی چنگیز خان مغول، بیشتر به دلیل باورهای مذهبی یا خرافی مکان دفع فرمانروایان مخفی می‌ماند و آنها در مکان‌هایی دور افتاده به خاک سپرده می‌شدند. این اعتقاد مغول‌ها از این موضوع سرچشمه می‌گرفت که آنها بر این باور بودند جنازه فرمانروا نیروی خدایی خود را حتی پس از مرگ نیز از دست نخواهد داد و به همین دلیل باید جسد فرمانروایان در مکانی به خاک سپرده شود که قابل دسترس همگان نباشد.
بر پایه این اعتقادات و یک‌سری افسانه‌های قدیمی، باستان‌شناسان بر این باورند که چنگیز خان از نزدیکانش خواست که پس از مرگ او را بدون هیچ علامت و نشانه مشخصی از محل دفنش به خاک بسپارند. طبق این افسانه، پس از آن بردگانی که آرامگاه را ساخته بودند و سربازانی که آنها را همراهی می‌کردند همگی برای پنهان ماندن مکان مقبره چنگیز خان مغول به قتل رسیدند. بنابراین، تنها شمار کمی از نزدیکان باقی ماندند که از محل دقیق مقبره مطلع بودند.
احتمال داده می‌شود که نزدیکان چنگیز خان نیز راز محل دفن او را با خود به گور بردند. نامعلوم بودن محل مقبره چنگیز خان مغول دقیقا به همین موضوع برمی‌گردد. اما به‌تازگی با این کشف جدید به نظر می‌رسد محل دفن او بالاخره یافت شده است. گروهی از دانشمندان وابسته به دانشگاه پکن، به این نتیجه رسیده‌اند که اسکلت‌های متعدد دفن شده در بالای سازه به احتمال زیاد متعلق به برده‌هایی است که مقبره را ساخته‌اند و سپس برای حفظ راز مکان مقبره چنگیز خان آنها نیز به خاک سپرده شدند.
بقایای دوازده اسب نیز در این مکان یافت شد که احتمالا بر اساس رسم و رسوم برای همراهی خان بزرگ در سفر مرگ قربانی شده‌اند. در مجموع ۶۸ اسکلت با هم پیدا شد که شامل باقی مانده‌های اسکلت یک مرد بلند قد و شانزده اسکلت مربوط به زن‌ها بود. در این میان صدها اثر هنری، طلا و نقره و هزاران سکه نیز در مقبره چنگیز خان مغول شناسایی شد.
فرض بر این است که این زنان همسران و کنیزهای خان بوده‌اند که برای همراهی با چنگیز در زندگی پس از مرگ او قربانی شدند. تعداد گنجینه‌های دفن شده، اسکلت حیوانات و انسان‌ها بلافاصله باستان شناسان را به این فکر واداشت که این مکان مطمئناً مکان دفن یک جنگ سالار واقعاً قدرتمند مغول است.
پس از انجام مجموعه‌ای گسترده از آزمایش‌ها و تجزیه و تحلیل‌ها، آنها توانستند تأیید کنند که استخوان‌های باقی مانده متعلق به مردی بین ۶۰ تا ۷۵ ساله است و مربوط به سال‌های ۱۲۱۵ و ۱۲۳۵ پس از میلاد مسیح می‌شود. به نظر می‌رسد که قدمت، تاریخ، مکان و مجلل این مکان تأیید می‌کند که مقبره واقعاً متعلق به چنگیز خان است!
اهمیت تاریخی غیرقابل انکار چنگیز خان این کشف جدید را به یکی از مهم‌ترین کشفیات در تاریخ باستان شناسی تبدیل کرده است. چنگیز امپراتور بزرگی بود که در طول زندگی خود بیش از ۳۱ میلیون کیلومتر مربع زمین را فتح کرد. میراث او علاوه بر فتوحات، اشکال مختلفی به خود گرفته است و هنوز هم می‌توان آن را امروز یافت و او را به یکی از تأثیرگذارترین مردان تاریخ بشریت تبدیل کرد.
او همچنین شرق و غرب را از طریق ایجاد جاده ابریشم، یک مسیر تجاری که قرن‌ها به شبکه اصلی تجارت و انتقال فرهنگی در اوراسیا تبدیل شد و باقی ماند، به هم متصل کرد و تعاملات سیاسی و اقتصادی از راه دور بین تمدن‌ها باز کرد. چنگیز خان دارای تعداد باورنکردنی از نوادگان است؛ زیرا برخی از مطالعات ژنتیکی نشان داده‌اند که او می‌تواند جد مستقیم یک انسان از هر ۲۰۰ نفری باشد که امروزه زنده هستند. تنها در مغولستان، حدود ۲۰۰۰۰۰ نفر از ۲ میلیون نفر این کشور می‌توانند از نوادگان چنگیز خان باشند!
