به غیر از کشتی‌گیران ایرانی، در همین رقابت‌ها ایرانی‌هایی بودند و هستند که با پرچمی غیر از ایران، روی تشک رفتند. دو نفر از آنها تا به حال مقابل کشتی‌گیران ایرانی قرار گرفته‌اند و سومی هم ممکن است سرنوشتی مشابه در انتظارش باشد.
رقابت‌های کشتی فرنگی قهرمانی جهان در شرایطی این روز‌ها در بلگراد صربستان در حال پیگیری است که تیم ملی کشتی ایران با سرمربیگری محمد بنا دو روز کاملا متفاوت را سپری کرد. شاگردان بنا در روز اول یعنی روز شنبه نتایج قابل قبولی نگرفتند؛ ولی این رویه در روز دوم کاملا فرق کرد. چهار شاگرد او روی تشک رفتند که به غیر از پژمان پشتام، سه نفر دیگر خود را به جمع چهار نفر پایانی رساندند. با این حال، به غیر از کشتی‌گیران ایرانی، در همین رقابت‌ها ایرانی‌هایی بودند و هستند که با پرچمی غیر از ایران، روی تشک رفتند. دو نفر از آنها تا به حال مقابل کشتی‌گیران ایرانی قرار گرفته‌اند و سومی هم ممکن است سرنوشتی مشابه در انتظارش باشد.
علی ارسلان، عبدالحمید پاپی و صباح شریعتی، سه کشتی‌گیر ایرانی هستند که با پرچم‌های صربستان، آلمان و جمهوری آذربایجان در این دوره از رقابت‌ها کشتی گرفته یا قرار است بگیرند. درباره دو نفر از آنها، شرایط کاملا یکسان است؛ آنها از ایران مهاجرت کردند، چون محمد بنا اعتقادی به این دو نفر نداشت. به‌طور مشخص، علی ارسلان و حمید پاپی با ایراد‌گرفتن از چرخه انتخابی محمد بنا، قید ماندن در ایران را زدند و رفتند. در‌این‌بین، علی ارسلان آمار خوبی دارد. او در همین مسابقات قهرمانی جهان، نماینده ایران را شکست داد و به فینال هم رسید. پاپی برابر نماینده ایران شکست خورد و صباح شریعتی هم که باید امروز مسابقاتش را شروع کند.
ارسلان ستاره کشتی صربستان
آذر ۱۴۰۰ علی ارسلان دارنده مدال‌های برنز بزرگسالان آسیا و برنز جوانان جهان و چهار طلای آسیا در رده‌های نوجوانان و جوانان به عضویت تیم ملی صربستان درآمد. شایعه پناهندگی او به صربستان از سوی فدراسیون کشتی ایران رد شد و حتی این فدراسیون اعلام کرد ارسلان با وجود مسابقه‌دادن برای صربستان، باید هر پنج ماه یک بار به ایران بیاید تا خبر پناهندگی‌اش محقق نشود.
اما موضوع اصلی درباره ارسلان درباره تصمیم مهاجرت از ایران بود؛ در آن برهه شایعه شد این کشتی‌گیر به دلیل نگاه مغرضانه محمد بنا، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران، تصمیم به تغییر تابعیت گرفته است. ارسلان گفته بود بنا به سبک کشتی او اعتقادی ندارد و فرصت درخشیدن در ترکیب تیم ملی بزرگسالان ایران و در نهایت رفتن به رقابت‌های جهانی را به او نمی‌دهد. عنوان شده بود ارسلان با وجود درخشش در انتخابی‌ها و مدالی که در سال ۲۰۱۸ گرفته، مورد بی‌مهری محمد بنا قرار گرفته و نهایتا تصمیم به مهاجرت گرفته است. بنا، متهم شماره یک در پرونده مهاجرت علی ارسلان شد. همین موضوع بهانه‌ای دست منتقدان سرمربی داد تا به طور علنی با سیاست‌های او برای انتخاب کشتی‌گیران تیم ملی مخالفت کنند. کار به جایی رسید که بنا رسما وارد کارزار شد و در گفت‌وگویی با ایران ورزشی، به انتقاد‌ها با طعنه و کنایه‌زدن به علی ارسلان پاسخ داد: «از نظر من، مدالی مهم است که زیر پرچم ایران به دست بیاید. دوره قهرمانی تمام می‌شود، اما چیزی که می‌ماند مدالی است که برای ایران کسب شده است. این‌همه ورزشکار از ایران رفت که همه ستاره و نامدار، اما چه اتفاقی افتاد؟ کیمیا علیزاده رفت، سعید ملایی رفت یا مهدی زیدوند، صباح شریعتی و سامان طهماسبی. درست است که قهرمانی در کشور بسیار مهم است، اما چرا باید این‌همه جنجال راه بیفتد؟». صحبت‌های محمد بنا فضا را آشفته‌تر کرد؛ این بار نه‌تن‌ها علی ارسلان بلکه چهره‌های مطرح کشتی هم به سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی تاختند و او را مقصر مهاجرت یکی از استعداد‌های کشتی از ایران عنوان کردند. ارسلان در گفت‌وگوی مفصلی با تسنیم، دلیل رفتنش از ایران را نگاه مغرضانه توصیف کرد و گفت: «مسئله اصلا برد و باخت نیست؛ مسئله این است که محمد بنا کسی را که بخواهد با شش بار باخت هم کنار نمی‌رود و کسی را که نخواهد با شش بار برد هم نمی‌خواهد. ایراد هم از چرخه نیست؛ ایراد این دید مغرضانه نسبت به بعضی‌هاست؛ اینکه برخی با یک باخت کنار گذاشته می‌شوند. بنا گفته مدالی ارزش دارد که زیر پرچم ایران باشد. مردانگی هم به این است که بچه مردم را فراری ندهی. وجدان می‌گوید که بچه‌ها را با رفتار‌های مغرضانه از کشتی زده نکنی. حالا یکی مثل ارسلان شانس آورد و سرنوشت او را به صربستان برد، خیلی‌ها این شانس را نمی‌آورند و کشتی‌شان تمام می‌شود». ارسلان یکی، دو ماه بعد از تبعه‌شدنش، اولین مدال طلای خود را برای صربستان در جام نیکولای پتروف بلغارستان گرفت، اما اتفاق اصلی در فروردین‌ماه رقم خورد؛ جایی که علی ارسلان، صربستان را صاحب نشان برنز رقابت‌های اروپایی کرد؛ برنزی که البته می‌توانست تبدیل به مدال طلا هم شود، ولی غفلت در دومین مبارزه، مدال طلا را از چنگ این کشتی‌گیر ایرانی که با پرچم صربستان روی سکو رفته بود تا مدالش را بگیرد، درآورد. البته همان مدال برنز هم ارزش زیادی داشت؛ چون تنها مدال تیم صربستان در قهرمانی اروپا بود.
پاپی هم به خاطر محمد بنا رفت
اگرچه هنرنمایی علی ارسلان در روز نخست رقابت‌های قهرمانی جهان در رشته کشتی فرنگی رقم خورد، روز گذشته، یک ایرانی دیگر هم با پرچمی غیر از ایران، برابر تیم ملی قرار گرفت. این بار نوبت به حمید پاپی رسید تا با پرچم آلمان مقابل علیرضا نجاتی قرار بگیرد. او تا چند ثانیه مانده به پایان هم برنده بازی بود، ولی درخشش نجاتی در ثانیه‌های پایانی ورق را برگرداند و این بار اجازه نداد تا یک ایرانی با پرچمی غیر از ایران بتواند از سد کشتی‌گیر تیم ملی عبور کند. عبدالمحمد پاپی، فرنگی‌کار خوزستانی ایران که مدال نقره و برنز قهرمانی آسیا را در کارنامه داشت، سال ۱۳۹۶ ایران را ترک کرد و به آلمان رفت. او در این کشور شاگرد فرانک استابلر معروف، دارنده دو طلا و یک برنز جهان شد. پاپی هم دلیل رفتنش از ایران را چنین توضیح داد: «بزرگ‌ترین دلیلی که تصمیم گرفتم ایران را ترک کنم، پسرم بود. زمانی که پسرم به دنیا آمد، دیدم اگر خیلی زرنگ باشد و به اندازه من هم زحمت بکشد، آخرش می‌خواهد بشود یکی مثل من؛ منی که با آن‌همه تلاش و زحمت نتوانستم به جایی که می‌خواستم برسم. تازه اگر پسرم خوش‌شانس باشد، این اتفاق برایش می‌افتد. در ۱۶ سالگی در انتخابی تیم ملی بزرگسالان اول شدم، ولی اتفاقات متعددی باعث شد نتوانم به حقم برسم. اگر محمد بنا آن‌قدر که به برخی‌ها بها می‌داد، به من و خیلی از بچه‌های دیگر بها می‌داد، الان شرایط طور دیگری بود. در انتخابی تیم ملی برای مسابقات جهانی ۲۰۱۵ همه‌جوره آماده بودم، گفتم با برگزاری انتخابی حقم را می‌گیرم، ولی چه شد؟ حمید سوریان که قهرمان ارزشمندی است و من برایش احترام قائلم، روی تشک نیامد. بعد هم بردندش مسابقات جهانی. من محمد آقا را دوست دارم، ولی خوب بلد بود از نظر روحی و روانی یک نفر را بالا ببرد یا یک نفر را له کند. مثلا ما می‌رفتیم دور دریاچه بدویم هندزفری می‌گذاشتیم داد می‌زد سرمان که شما هندزفری برای چه می‌گذارید، ولی نورچشمی‌ها همین کار را می‌کردند اشکالی نداشت. یا یک بار با سوریان مرور فن می‌کردم، سوریان فن می‌زد تشویق می‌کرد، من فن زدم داد و بیداد که تو چرا فن می‌زنی! می‌دانید فقط می‌خواست ما آدمک باشیم. محمد بنا را دوست دارم، ولی نمی‌توانم او را ببخشم». او یکی دیگر از کشتی‌گیران ایرانی بود که روز گذشته در رقابت‌های قهرمانی جهان با پرچمی غیر از ایران به میدان رفت و دل خوشی از محمد بنا، سرمربی تیم ملی نداشت.
نوبت به صباح شریعتی می‌رسد؟
در بین کشتی‌گیران ایرانی که مهاجرت کرده یا تبعه کشور دیگری شده‌اند، داستان صباح شریعتی متفاوت‌تر است. او اختلافی با بنا به‌ظاهر نداشته، ولی به دلیل آنکه پشت خط تیم ملی ماند، ترجیح داد ایران را ترک کند و به جمهوی آذربایجان برود. آنجا برای جمهوری آذربایجان درخشید و مدال برنز بازی‌های المپیک ریو را هم برای این کشور به دست آورد. «رفتن کشتی‌گیران دو دلیل دارد: اول حق‌خوری است؛ به طوری که کشتی‌گیری یکی، دو سال بعد مجبور می‌شود کشور را ترک کند. دوم اینکه وقتی در یک وزن دو، سه کشتی‌گیر خوب هست، پشت یک نفر ماندن سوختن است». این‌ها بخشی از صحبت‌های صباح شریعتی با فارس است که بعد از خداحافظی از کشتی، دوباره برگشته و همچنان قرار است برای جمهوری آذربایجان مسابقه دهد. او می‌گوید: «بعد از این اتفاق چند سالی کشتی نگرفتم تا اینکه سال ۲۰۱۳ برگشتم؛ اما همیشه این ترس با من بود که نکند دوباره از صفر شروع کنم و همان اتفاقات گذشته تکرار شود؟ از کجا معلوم باز هم به‌راحتی من را خط نزنند؟ من مانند کشتی‌گیران مازندران و تهران نبودم که کسی پشت من باشد و حق من را بگیرد؛ به خاطر همین تصمیم گرفتم به جمهوری آذربایجان بروم. این رفتن به‌هیچ‌عنوان سیاسی نبود، بلکه بحث ورزشی است و من به صورت کاملا قانونی رفتم».
