عباس عبدی: کشور به امید خدا رها شده

تقبل الله

اینکه قبلا ایده بود یا نبود و الان ایده ای هست یا نه به کنار که در جای خود جای بررسی و بحث دارد ولی اینکه الان کل حکومت یکدست شده و بقول خودشان آدمهای دلسوز و متعهد و با اراده خدمت و کلی عناوین مشابه سرکار آمده اند و اوضاع اینگونه فشل است و ملت با تمام وجود خلآ مدیریت و بی صاحبی را احساس میکنند واقعا ناامید کننده هست که با وجود یکدستی قوا و اومدن آدمهای بهتر و توانمدتر و بااراده تر که میخواستن چندماهه اوضاع رو از اینرو به اونرو کنن چرا وضع بدتر میشه که بهتر نمیشه و این برمیگرده به اینکه کاربلدی میخاد نه شعار و توصیه. به عمل کار برآید به سخنرانی نه آقایان و عالیجنابان که شعرهاتان گوش فلک رو کر میکنه و فکر میکنید دارید شقل القمر میکنید و اصلاح نگاهی به نتیجه فکراتونو کاراتون نمیکنید.
بقول یکی که میگفت آدم اگر آدم کارخرابی هم میکنه بهتره یه نکاهی به شاهکارش بندازه بعد پاشه
برای همه متاسفم مخصوصا برای خودمون و بچه هامون که عمرمون تلف میشه به سعی و خطا و تجربه کردن مدیران انتصابی و سلیقه و تفکرات اونها که حداقل آدمهای جامعه هستن و چند صباحی با خستگی از زندگیی که برامون رقم زدن باید رخت سفر ببندیم و بمیریم که حتی توان رفتن از این مملکت رو هم نداریم
خدا سزای ظلمی که به مردموتون میکنید رو بده

نه جانم کشور را با عقل ناقص و محدودشان بستند ما امیدمان به خداست برای رهایی از شر مدیران بی کفایت

حرف حساب

عباس آقا
شما توانایی باغ گلی های آقای رییسی را دست کم گرفته ای هاااااااااا