رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی گفت: همیشه اسم صادرات که میآید شوکی در بازار ایجاد میشود که این شوک خود به خود تورم زاست. بدیهی است که اگر صادرات هم بی رویه باشد کمبود در بازار ایجاد میشود و قیمتها نیز افزایش مییابد.
پیازهای که زمانی روی دست کشاورزان یا در انبارها میماند و خریداری نداشت حالا این روزها بنا بر ضرب المثل معروف "داخل میوهها شده است" و گران! رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی معتقد است که باید نظارت درستی بر قیمتها داشته باشیم، تا بازار دچار افزایش قیمت ناگهانی نشود.
به گزارش ایسنا، در روزهای اخیر در میان کالاهای کشاورزی پیاز افزایش قیمت چشمگیری داشته است؛ به طوری که این محصول کشاورزی در مغازهها از کیلویی۲۰ تا ۳۰ هزار تومان قیمت خورده و گفته میشود حتی به بالای ۳۰هزار تومان هم در برخی مناطق رسیده است.
برخی کارشناسان علت افزایش قیمت پیاز را سردی هوا و دیر عمل آمدن محصولات، بارندگی و افزایش هزینههای کارگر و حمل عنوان میکنند و معتقدند که نباید انتظار داشت قیمت محصولات تره باری در زمستان و تابستان یکسان باشند و همیشه در زمستان به دلیل شرایط آب و هوایی این نوسانات قیمت پدیدار میشود.
برخی دیگر از کارشناسان، اما علت این افزایش قیمت ناگهانی پیاز را صادرات عنوان میکنند و معتقدند که بی برنامگی در صادرات منجر به این شده که یک روز بازار با کمبود یک محصولی مواجه شود و یک روز با مازاد.
آنها همچنین میگویند که صادرات روزانه ٢٠٠٠ تن پیاز به پاکستان منجر به این افزایش قیمت شده است.
تعدادی دیگر از کارشناسان، اما نظر دیگری دارند و معتقدند که حضور دلالان و واسطهها و بی نظمی در عرضه در کنار بی برنامگی در صادرات و تصمیمات خلق الساعه منجر به افزایش قیمت پیاز شده است. افزایش قیمتی که حالا اشک مشتریان را درآورده و سفره آنها را کوچک کرده است.
در این راستا سید رضا نورانی _ رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی - با اشاره به آمار تولید پیاز گفت: در سال زراعی ۹۹_۱۴۰۰، ۳ میلیون و ۴۰۷ هزار و ۷۴۰ تن پیاز با سطح زیر کشت ۶۷ هزار و ۸۲۴ هکتار تولید شده است که این رقم در سال ۱۴۰۰_ ۱۴۰۱ به ۳میلیون و ۹هزار و ۸۲۴ تن با سطح زیر کشت ۶۱هزار و ۷ هکتار رسیده است.
وی ادامه داد: یعنی به طور کل حدود ۳میلیون تن تولید پیاز در کشور داریم، بنابراین کمبودی وجود ندارد.
نورانی در پاسخ به اینکه گفته میشود صادرات روزانه ٢٠٠٠ تن پیاز به پاکستان منجر به افزایش قیمت شده است و آیا چنین موضوعی صحت دارد؟ گفت: پاکستان امسال دچار سیل شد و تمام محصولاتش از بین رفت، بنابراین نیاز به واردات داشتند و از نزدیکترین کشور همسایه یعنی ما خرید کردند. البته صادرات روزانه ٢٠٠٠ تن پیاز به پاکستان درست نیست و بایستی میزان صادرات را از مراجع مربوطه پیگیری کرد.
رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی تصریح کرد: همیشه اسم صادرات که میآید شوکی در بازار ایجاد میشود که این شوک خود به خود تورم زاست. بدیهی است که اگر صادرات هم بی رویه باشد کمبود در بازار ایجاد میشود و قیمتها نیز افزایش مییابد.
به گفته وی مقدار صادرات باید مشخص باشد که فشار به بازار داخلی وارد نشود. همچنین باید تشکلها در این موضوع دخیل میشدند تا هم بازار خارجی حفظ و در بازار داخلی نظمی به قیمتها داده میشد.
وی در بخش دیگری از صحبت هایش به بی نظمی در عرضه نیز اشاره کرد و گفت: قیمت پیاز قرمز در بناب که یکی در قطبهای تولید است حدودا کیلویی ۱۶تا ۱۷ هزار تومان و پیاز زرد نیز ۱۵تا ۱۶ هزار تومان است، ولی در سطح شهر ۲۶ هزار تومان است. این نشان دهنده یک بی نظمی است. سوال اینجاست چند درصد سود روی آن کشید شده؟ اگر قرار باشد ۱۰ هزار تومان بر روی هر کیلو پیاز سود ببرند که درست نیست.
وی در پاسخ به این سوال که آیا افزایش تعرفه صادراتی پیاز منجر به ساماندهی بازار داخل خواهد شد؟ گفت:این تعرفههای ۱۰۰ درصدی ممکن است مجددا باعث افزایش قیمت شود. مثلا اگر پیاز را کیلویی ۲۰ هزار تومان خریداری کنند با ۲۰هزار تومان تعرفه حدود ۴۰ هزار تومان میشود و ممکن است بازار مجددا تکان بخورد.
نورانی با بیان اینکه باید چشم اندازی در تولید و مصرف داشته باشیم، افزود: باید آمار داشته باشیم که چقدر تولید و مصرف داریم و مازاد چقدر است تا برای مقدار مازاد برنامه ریزی محدود کنیم.
وی در ادامه با بیان اینکه باید حتما به خودکفایی برسیم و نظارت درستی بر قیمتها داشته باشیم، تا بازار دچار افزایش قیمت ناگهانی نشود، گفت: این اقدامات باعث خواهد شد که نه مصرف کننده داخلی ناراضی باشد و نه مشتری خارجی و نه تولیدکننده.
رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی در پایان گفت: افزایش ناگهانی تعرفههای صادراتی باعث خواهد شد که صادرکننده و خریدار خارجی نیز دچار مشکل شوند. اینکه یک شبه تعرفه ۱۰۰ درصدی اعمال کنیم خواه ناخواه ترمز صادرات را کشیده ایم. بهتر است وقتی کتاب مقررات و قوانین صادراتی سال آینده را تنظیم میکنیم تمام اتفاقات پیش بینی شده باشد که صادرکننده وقتی کتاب را میبیند از آنها آگاهی داشته باشد و با این مشکلات و تصمیمات خلق الساعه وارد ممنوعیت نشود.