نوزاد معلولی که سال ۱۹۹۳ در تایلند در گوشه خیابان رها شده بود حالا تبدیل به ورزشکاری در رشته اسکیت و البته بازیگری در هالیوود شده است.
«کانیا سِسِر» دختر ورزشکار معلول زندگی عجیبی را تجربه کرده که قسمت‌های زیادی از آن می‌تواند الگویی مناسب برای سایر معلولان در نقاط مختلف دنیا باشد.
به گزارش تسنیم، ساعت ۵ صبح روز ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۳ در شهر «پاک چونگ» در کشور تایلند، صدای گریه یک نوزاد در کنار یک مدرسه بودایی باعث جلب توجه یک زن محلی شد. این زن نور چراغ قوه را به داخل چمن‌های اطراف مدرسه انداخت و مشاهده کرد که یک نوزاد درون یک پتوی صورتی رنگ پیچیده شده و در حال گریه کردن است. زن با دیدن نوزاد می‌گوید: «اوه، وای، او پا ندارد».
او بلافاصله پلیس را در جریان می‌گذارد و آن‌ها نیز نوزاد را به بیمارستان می‌برند تا از او مراقب و نگهداری شود. کانیا سِسِر چند سال در بیمارستان بود و پرستاران بیمارستان به نوبت از او مراقب می‌کردند و البته به دنبال پیدا کردن خانواده‌اش بودند. این جستجو نتیجه‌ای نداشت، اما در طرف مقابل «کانیا سِسِر» یک خانواده برای خود در آمریکا پیدا کرد و در سال ۱۹۹۸ وارد خانواده‌ای در ایالات متحده به عنوان فرزندخوانده شد.
ماجرای فرزندخواندگی «کانیا سِسِر» نیز بسیار عجیب بود. پس از انتشار تصویری از او روی یک مجله، یک زن آمریکایی تصویر «کانیا سِسِر» را دید و گفت که این کودک بخشی از خانواده‌اش خواهد شد؛ آن هم در حالی که خودش دو فرزند سالم داشت. بدین ترتیب «سِسِر» با عبور از اقیانوس وارد دنیایی تازه شد.
ورود به یک کشور جدید برای دختری ۵ ساله آسان نبود. او با خود می‌گفت: «چرا این افرادی که با آن‌ها هستم، پرستار نیستند؟ چرا آن‌ها به زبان دیگری صحبت می‌کنند؟» همه سؤالات در حالی در ذهن «کانیا سِسِر» نقش بسته بود که دو پا نداشت و از ناحیه دست راست نیز دچار معلولیت بود، چیزی از زبان خانواده جدیدش نمی‌دانست و آن‌ها نیز درکی از او نداشتند.
این دختر تایلندی تا ۹ سالگی قادر به صحبت به زبان انگلیسی نبود و درک این زبان برایش دشوار بود. همین مسئله کار حضورش در مدرسه را نیز سخت کرده بود. همه اینها، اما باعث شد او به دنبال استقلال خودش برود و در این مسیر قرار بگیرد. سِسِر در این باره گفته است: «به خودم یاد دادم که روی دستانم راه بروم. من هرگز احساس نمی‌کردم که متفاوت هستم و فقط به خودم می‌گفتم باشد، این چیزی است که من هستم و باید به دنبالش بروم».
سِسِر که با انگشتان بهم چسبیده در یک دست و وجود یک انگشت اضافه در دست دیگرش به دنیا آمده بود، در همان سال‌های نخست اقامتش در آمریکا چندین عمل جراحی روی دستانش انجام داد و البته در همان سال‌ها به سمت چندین رشته ورزشی همچون بسکتبال، تنیس و راگبی رفت، اما در نهایت رشته اسکیت‌برد را انتخاب کرد و توانست مدال‌های طلا در چالش ملی معلولیت نوجوانان و همچنین مدال‌های برنز در مسابقات قهرمانی آمریکا را بدست بیاورد.
او با قسمت بالاتنه به خوبی روی اسکیت‌برد قرار می‌گیرد و تمام حرکت این ورزش را انجام می‌دهد؛ از جمله پریدن از روی نرده و ....
سِسِر خودش را به اینجا محدود نکرد و تصمیم گرفت وارد رشته اسنوبرد نیز شود، چون این رشته را شبیه به اسکیت‌برد می‌دانست. او علاقه‌مند است بیشتر از اسنوبرد استفاده تا ویلچر، چرا که با آن احساس استقلال بیشتری می‌کند.
این دختر تایلندی پس از ورود به دنیای مدلینگ، حضور در هالیوود را نیز تجربه کرد و در فیلم‌های Fear of the Walking Dead و The Walking Dead به ایفای نقش پرداخت که این بازیگری تا چند ماه قبل و حضور در فیلم Babylon نیز ادامه داشت.
سِسِر در بیان زندگی‌اش می‌گوید: «چیزی که بیشتر از همه پشیمانم می‌کند، این است که کامل‌ترین زندگی خودم را نداشته باشم. زمانی که بمیرم، تنها حسرتم این خواهد بود که نتوانسته باشم آنگونه می‌خواهم، زندگی کرده باشم.»
