محققان امیدوارند که مورچهها به لطف شاخکهایشان این توانایی را داشته باشند که به اندازه دستگاههای تشخیص زیستی سرطان، کارآمد عمل کنند؛ چرا که گزینه به مراتب ارزان قیمتتری هم هستند.»
تحقیقات جدید حکایت از آن دارند که میتوان با آموزش دادن مورچهها، از آنها برای تشخیص سلولهای سرطانی در ادرار استفاده کرد.
به گزارش خبرآنلاین، البته طبق گفته محققان، هنوز راهی دراز پیش روست تا بتوان از بو کشیدن مورچهها به عنوان ابزاری برای تشخیص بیماریها استفاده کرد؛ اما نتایج این بررسیها حسابی دلگرم کننده نشان داده است.
از آنجا که مورچهها بینی ندارند، از دریافتکنندههای بویایی که در شاخکهایشان وجود دارد، برای پیدا کردن غذا یا یافتن جفت احتمالیشان بهره میبرند. تحقیقی که در روز ۲۵ ژانویه در مجله علوم بیولوژیک منتشر شده، گزارشی از دانشمندانی است که ۳۵ مورچه ابریشمی را تعلیم دادند تا از شاخکهای بویاییشان برای فعالیت متفاوتی بهره ببرند: یافتن تومورها
به گزارش واشنگتن پست، این دانشمندان در یک آزمایشگاه، برشهایی از تومورهای سرطان سینه را از نمونههای انسانی، به بدن موش پیوند زدند و به این ۳۵ مورچه آموزش دادند تا ادرار موشهای حامل تومور را با قند موجود در آن بسنجند. طبق گزارشهای منتشره، مورچهها هنگامی که در کنار ظرفهای حاوی نمونههای ادرار دارای تومورهای سرطانی قرار میگرفتند، ۲۰ درصد زمان بیشتری سپری میکردند.
باپتیست پیکرت، نویسنده این مقاله و محقق دانشگاه سوربن پاریس دراین باره گفت: «آنها فقط میخواستند قند بخورند.»
از آنجا که سلولهای تومور، حاوی VOC (ترکیبات آلی فرار) هستند، محقان میتوانند از آنها بهعنوان نشانگرهای زیستی سرطان استفاده کنند و حیواناتی مثل سگها و حالا مورچهها میتوانند سریعا برای تشخیص این ناهنجاریها از طریق حس بویاییشان تعلیم ببینند. البته محققان بر این باورند که مورچهها ممکن است در این زمینه برتری کمی نسبت به سگها و دیگر حیوانات که تعلیم آنها زمان برتر خواهد بود، داشته باشند.
این نکته مهمی است؛ چرا که هرچه بیماری سرطان زودتر تشخیص داده شود، دوره درمانی سریعتر آغاز خواهد شد. محققان امیدوارند که مورچهها به لطف شاخکهایشان این توانایی را داشته باشند که به اندازه دستگاههای تشخیص زیستی سرطان، کارآمد عمل کنند؛ چرا که گزینه به مراتب ارزان قیمتتری هم هستند.»
پیکرت دراین باره گفت: «نتایج این تحقیق بسیار امیدبخش است. البته مهم است بدانیم که ما فاصله زیادی تا آن زمان داریم که بخواهیم از مورچهها بهصورت روزمره و عادی برای تشخیص سرطان بهره ببریم.»