برخی از حیوانات، مانند اسبها و فیلها، زمانی که به دنیا میآیند شما دقیقا میتوانید تصور کنیدکه آنها شبیه والدین بالغشان خواهند بود. اما دنیای حیات وحش همیشه ما را سوپرایز میکند. بله در برخی از گونهها وقتی نوزادی متولد میشود هیچ شباهتی به والدین خود ندارد.
به گزارش فرادید، در این گزارش ۸ حیوان را به شما معرفی میکنیم که این ویژگی را دارند یعنی تفاوت ظاهری با والدین تا زمانی که بالغ شوند. تا پایان این مطلب خواندنی با ما همراه باشید:
هنگامی که تاپیرها متولد میشوند، پوستی راه راه و به رنگ قرمز متمایل به قهوهای دارند که آنها را شبیه هنوانه میکند. این نشانههای ظاهری به نوزادان کمک میکند تا بتوانند خود را در جنگل به راحتی پنهان کنند. البته بینی مشابهی از کودکی تا بزرگسالی دارند. تاپیرها از قد کوتاه، اما چابک و سریع خود برای گرفتن شاخهها و چیدن میوه هااستفاده میکنند. با وجود اینکه تاپیرهای بالغ در سرتاسر جهان از نظر ظاهری متفاوت هستند، اما همه نوزادان پوستی راه راه دارند.
وقتی جوجههای امو از تخم خود بیرون میآیند، پرهای آنها با نوارها و لکههای کرم و قهوهای پوشیده شدهاند که به آنها کمک میکند از دید شکارچیان پنهان شوند. چند لحظه پس از خروج از تخم جوجهها میتوانند راه بروند. حدود سه ماهگی، الگوی رنگی راه راه بدن جوجهها کم کم محو میشود.
این خرسهای بامزه ممکن است در بزرگسالی با عنوان خرسهای غول پیکر شناخته شوند، اما هنگام تولد بسیار کوچک ومینیاتوری هستند. بچه پاندای غول پیکر که توله نامیده میشود، در هنگام تولد به اندازه یک توپ است. اندازه بدن تنها تفاوت بین مادر و توله نیست.
در حالی که پاندای بالغ به خاطر پوست سیاه و سفیدش شناختهشدهترین خرس جهان است، توله کوچک صورتی و کاملاً متفاوت است. توله پاندا پس از اولین هفته زندگی خود، زمانی که لکههای سیاه مشخصی در اطراف چشم ها، گوش ها، شانهها و پاها ظاهر میشود، شروع به ایجاد تغییر در ظاهر میکند. تولهها چشمان خود را در حدود سه هفتگی باز میکنند و پس از سه تا چهار ماه میتوانند به تنهایی حرکت کنند.
دگردیسی تبدیل شدن بچه قورباغه به قورباغه بالغ فرآیند شگفت انگیزی در حیات وحش است. بعد از بیرون آمدن نوزادان از تخمها، قورباغهها بیشتر شبیه ماهی هستند. بعد از حدود یک هفته، آنها میتوانند شنا کنند و غذا بخورند، اما پاهای آنها شش تا نه هفته تشکیل نمیشود. هنگامی که پای قورباغهها رشد میکند، بسیار شبیه به والدین خود میشوند، به خصوص در حدود ۱۲ هفتگی، زمانی که دم آنها میافتد.
تولههای فوک در بدو تولد کاملاً شبیه فوک هستند، اما با پوستی زرد که پس از چند روز به رنگ سفید کرکی در میآیند. در این دوران است که نوزادانی که هنوز نمیتوانند شنا کنند بیشتر آسیب پذیر هستند. پوست سفید به آنها کمک میکند تا با محیط برفی خود ترکیب شوند و شکارچیان را از خود دور کنند.
با این حال، ظاهر آنها نیز آنها را به هدفی مهم برای شکارچیان تبدیل میکند. خز تولهها در عرض چند هفته شروع به ریختن میکند و تا سال پنجم به آرامی ظاهر آنها تغییر میکند. در بزرگسالی، فوکها دارای الگوهای ظاهری مختلفی هستند: نرها سرهای تیره و لکههایی تیرهتر روی بدن خود دارند.
بچه قو یا سیگنتها به دلیل تغییر شکلشان از بدو تولد تا بزرگسالی معروف هستند. جوجهها به رنگ قهوهای کرکی یا خاکستری با منقار تیره متولد میشوند. قوهای بالغ کاملا سفید و دارای منقار نارنجی روشن و گردنی بلند هستند.
میمون لوتانگ یک میمون از دنیای قدیم است که در جنوب شرقی آسیا یافت میشود. این میمون به دلیل رنگ بدنش که سیاه است و از خاکستری تا خاکستری قهوهای و سیاه را در بر میگیرد، اینگونه نامگذاری شده است. اما نوزادان تازه متولد شده دارای خز نارنجی با صورت، پا و دست سفید هستند. رنگ پوست نوزادان مانند بزرگسالان به سرعت سیاه میشود، اما خز نارنجی خود را سه تا پنج ماه حفظ میکنند.
تعداد بسیار کمی از پرندگان در بدو تولد شبیه والدین خود هستند. پرها معمولاً از یک رنگ شروع نمیشوند و اغلب شناسایی آنها را دشوار میکند. جوجههای شاه کرکس تا چهارسالگی بدنی با پرهای کاملا سفید و سری یکدست سیاه دارند. شاه کرکسهای بالغ نر و ماده بدنی با پرهای سیاه و سفید دارند و پوست سر آنها تا گردن بسیار رنگارنگ با سایههای روشن زرد، صورتی، قرمز و نارنجی است.