دستیار سابق میروسلاو بلاژویچ بعد از شروع کار خود به عنوان سرمربی تیم ملی ایران در سال ۲۰۰۱ و پس از کسب عنوان قهرمانی بازی‌های آسیایی که آخرین طلای ایران در رقابت‌های بزرگ آسیایی به شمار می‌آید، در شرایطی ایران را ترک کرد که شاید خودش هم فکر نمی‌کرد دوباره با سلام و صلوات برای هدایت تیم ملی به جای همایون شاهرخی از سوی وزارت ورزش به ایران خوانده شود.
برانکو پیش از صعود ایران به جام جهانی ۲۰۰۶، یک جام ملت‌های موفق را پشت سر گذاشت و سپس در جام جهانی آلمان به واسطه کسب نتایج نه چندان خوب، صندلی خود را از دست داد؛ درحالی‌که به نظر می‌رسید ایران بتواند با ادامه حضور او در فوتبال ملی، در جام ملت‌های ۲۰۰۷ حرف زیادی برای گفتن داشته باشد.
نقطه اوج کار ایوانکوویچ اما بازگشت پیروزمندانه به پرسپولیس در زمانی است که این تیم پرطرفدار دچار فطرتی طولانی شده بود. برانکو در بازگشت به فوتبال ایران با پرسپولیس یک تیم بزرگ و فوق‌العاده درست کرد که یک نایب قهرمانی و سه قهرمانی پیاپی برایش به ارمغان آورد و سپس وقتی چوب به دست یحیی گل‌محمدی داده شد، او نیز با موفقیت این مسیر را دنبال کرد.
او با جدایی از پرسپولیس، تجربه ناموفقی در الاهلی عربستان داشت و سپس از آنجا به تیم ملی فوتبال عمان پیوست؛ کشوری که ذاتا در بین قدرت‌های آسیا حرفی برای گفتن ندارد اما بعد از حضور دوساله برانکو به نحو آبرومندانه‌ای از نظر فنی صعود کرد و در دوره اخیر مسابقات جام خلیج فارس، به عنوان نایب قهرمانی رسید. حضور برانکو در فوتبال عمان در شرایطی رخ داد که مهدی تاج پیش از اتمام دوره قبلی ریاست، با او مذاکره کرده بود و پیش‌قرارداد حضورش در فوتبال ملی را امضا کرده بود، اما با جدایی تاج از فدراسیون، این پروژه به محاق رفت تا بعدها دراگان اسکوچیچ هدایت تیم ملی فوتبال ایران را در دست داشته باشد.
اما با شروع بحث‌های جدید درباره انتخاب سرمربی تیم‌ملی برای فیفادی پیش‌رو (فروردین) دوباره بحث‌هایی درباره احتمال حضور برانکو در فوتبال ایران بالا گرفته است. در شرایطی که در آخرین جلسه هیئت رییسه نام برانکو به عنوان یکی از گزینه‌های اصلی مطرح شده اما او به دلایلی نخواهد توانست سرمربی تیم ملی فوتبال ایران باشد که البته ریشه آن در مسائل مالی است.
سرمربی عمانی‌ها که قراردادش با فدراسیون فوتبال این کشور تا زمستان سال آینده و بعد از جام ملت‌های ۲۰۲۴ ادامه خواهد داشت، برای کار با فوتبال ایران باید از قرارداد خود بیرون بیاید که فدراسیون عمان برای از دست ندادن این مربی بند فسخ گران‌قیمتی را برای برانکو در نظر گرفته و او برای جدایی باید ۶۰۰ هزار دلار پرداخت کند که این عددی در حد استخدام یک مربی برای یک سال در فوتبال ایران محسوب می‌شود.
برانکو همچنین مالیات‌های پرداخت‌نشده‌ای از زمان حضور در ایران دارد و در شرایطی که باشگاه پرسپولیس از تسویه حساب مالیاتی با او طبق قرارداد خودداری کرده است، انباشت این پول یک تعهد جدید را برای او ایجاد کرده است. اتفاقی که قبلاً هم برای وی رخ داده بود و باعث شد تا وی در بازی استقلال - الاتفاق به ایران نیاید. برانکو اگر این بار هم پا به خاک ایران بگذارد، باید مالیات خود را پرداخت کند و از باشگاه پرسپولیس شکایت کند تا این مبلغ را از آنها پس بگیرد و تا زمان پرداخت نشدن مالیات ممنوع الخروج خواهد بود. از این جنبه حضور مجدد برانکو بدون تسویه این مبلغ امکان‌ناپذیر خواهد بود.
باتوجه به ارزش قرارداد برانکو و البته مدت زمان حضور وی در ایران، این مبلغ در حدود ۴۰۰هزار دلار تخمین زده می‌شود که جمع این مبالغ روی یک هم او را به بدل به گزینه غیرقابل دسترسی برای فدراسیون فوتبال ایران می‌کند که به دنبال اقتصادی‌ترین قرارداد برای جذب سرمربی خارجی بعدی تیم ملی ماست.
البته به جز این مبلغ اولیه، دستمزد خود برانکو هم نکته مهمی است و این سرمربی کروات بعد از کار موفقی که در عمان انجام داده، بعید است که حاضر باشد با مبلغ ارزان و زیر یک میلیون دلار به ایران بازگردد.
