یکی از شکایتهای رایج کاربران اندرویدی که به iOS مهاجرت میکنند، سیستم اعلان در آیفون است. در حالی که کاربران میتوانند کنترل کنند که این اعلانها به صورت اپلیکیشن به اپلیکیشن، چقدر قابل شنیدن یا هشدار دادن باشند، اما اعلانها همچنان نامرتب به نظر میرسند و دستهبندی مناسبی ندارند. برنامهها میتوانند از رابط کاربری برنامه نویسی حساس به زمان، برای برجسته کردن یک پیام مهم استفاده کنند. با این حال، فراتر از آن، چیز زیادی وجود ندارد که بتوان سازماندهی کرد.
سیستم عامل iOS در مقایسه با اندروید کاملا محدود است، اما پنج ویژگی وجود دارد که کاربران دوست دارند نرم افزار اپل، از سیستم عامل گوگل کپی کند.
به گزارش ایسنا، امروز هزاران تلفن هوشمند عالی در بازار وجود دارد که هر کدام نیازها، بودجهها و انتظارات متفاوتی را برآورده میکنند. با این حال، با وجود این که این تلفنها تفاوت زیادی دارند، اما سیستم عامل، عنصر اصلی است که آنها را متمایز میکند. هر دو سیستم عامل iOS و اندروید، پلتفرمهای محبوبی هستند که به میلیاردها کاربر در سراسر جهان خدمات رسانی میکنند. اگرچه اندروید از iOS کپی برداری کرده و بالعکس، اما همچنان چیزهای زیادی وجود دارد که این دو سیستم عامل میتوانند از یکدیگر کپی کنند. وب سایت xda-developers در گزارشی، پنج قابلیت اندروید را بررسی کرده که اپل میتواند در iOS معرفی کند.
چند سال پیش اپل به کاربران جدیدترین مدلهای آیفون اجازه داد اپلیکیشنهای پیشفرض را تنظیم کنند. با این حال، تا نسخه iOS ۱۶، این گزینه تنها به اپلیکیشنهای ایمیل و مرورگر وب محدود ماند. بنابراین، کاربران تنها میتوانند اپلیکیشنهای اپل میل و سافاری را جابجا کند. هنوز انتخاب موزیک پلیر، اپلیکیشن نقشه، فایل اکسپلورر، دوربین و ... به عنوان اپلیکیشن پیش فرض ممکن نیست. این امر حذف اپلیکیشنها از سیستم اپلیکیشنهای اپل را فوقالعاده ناخوشایند و دشوار میکند. بسیاری از کاربران از این اپلیکیشنهای داخلی استفاده میکنند، زیرا به نوعی مجبور به استفاده از آنها هستند. میتوان امیدوار بود که اپل، انتخاب اپلیکیشن پیش فرض را گسترش داده و اپلیکیشنهای بیشتری را تحت پوشش قرار دهد.
اگرچه از نظر فنی میتوانید آیکون سفارشی در اپلیکیشنهای iOS تنظیم کنید، اما این فرآیند به هیچ وجه راحت نیست و مستلزم این است که برای هر کدام از اپلیکیشنها به صورت جداگانه، ویجت سفارشی انتخاب کرد. آیفون برای عدم وجود سفارش سازیهای غنی معروف است، اما به کندی در حال گشایش این سیستم است. به عنوان مثال، قفل صفحه نمایش در ios ۱۶ فوق العاده انعطاف پذیر بوده و به کاربران اجازه میدهد رنگها، سبک حروف و موارد دیگر را تغییر دهند. با فراهم کردن امکان استفاده از پکهای آیکن سفارشی در iOS، کاربران میتوانند آیفون خود را با استفاده از تمهای خاصی که مطابق با سلیقه آنها است، شخصی سازی کنند.
یکی از موارد آزاردهنده در iOS، مرکز کنترل است. در حالی که کاربران میتوانند تاگلها را در انتهای صفحه اضافه و حذف کنند، بخش بالایی اصلی ثابت میماند. در سیستم عامل اندروید، کاربران میتوانند تاگلها را آن طور که دوست دارند جا به جا کرده و حذف کنند. به این ترتیب امکان پیدا میکند تا گزینههایی را در اولویت قرار دهند که برای آنها مهمتر هستند. در آیفون، دکمههای مرکز کنترل وجود دارد که کاربران هرگز از آنها استفاده نمیکنند، اما با این حال صفحه را اشغال میکنند. برای افرادی که آشنا نیستند، تاگلها شامل وای فای، بلوتوث، ایردراپ، هات اسپات، حالت پرواز، داده سلولاری، پخش آهنگ، قفل چرخش صفحه، ایرپلی، فوکوس، روشنایی و تنظیم صدا است که هیچ کدام از این گزینهها نمیتوانند جا به جا یا حذف شوند.
اپل در سالهای اخیر، قید و بندهای صفحه هوم و لاک اسکرین را در iOS کاهش داده است. به عنوان مثال، کاربران اکنون میتوانند ویجتها را در صفحه هوم قرار دهند و همانطور که قبلا ذکر شد، لاک اسکرین اکنون تقریبا کاملا قابل تنظیم است. با این حال، هنوز محدودیتهای زیادی در این دو صفحه وجود دارد. نخست آن که، کاربران هنوز نمیتوانند بین دو برنامه یا ویجت فاصله بگذارند. آیکنها یا ویجتها باید به ترتیب قرار گرفته، از گوشه سمت چپ بالا شروع شده، سپس ردیف به ردیف، به سمت راست جای بگیرند. این امر شخصیسازی صفحه هوم را دشوارتر میکند، زیرا کاربران برای دستیابی به این نقاط خالی، باید از ویجتهای شخص ثالث غیرقابل جداسازی استفاده کنند. لاک اسکرین هم با وجود این که قابل سفارشی سازی است، اما همچنان محدودیتهایی دارد. میانبرهای دوربین و چراغ قوه ثابت هستند و نمیتوانند آنها را حذف یا میانبرهای مفید دیگر را جایگزین آنها کرد. گفتنی است که نمایشگر همیشه روشن، از هیچ گونه سفارشی سازی فراتر از پنهان کردن عکس پس زمینه یا اعلانها، حمایت نمیکند.
در آخر، یکی از شکایتهای رایج کاربران اندرویدی که به iOS مهاجرت میکنند، سیستم اعلان در آیفون است. در حالی که کاربران میتوانند کنترل کنند که این اعلانها به صورت اپلیکیشن به اپلیکیشن، چقدر قابل شنیدن یا هشدار دادن باشند، اما اعلانها همچنان نامرتب به نظر میرسند و دستهبندی مناسبی ندارند. برنامهها میتوانند از رابط کاربری برنامه نویسی حساس به زمان، برای برجسته کردن یک پیام مهم استفاده کنند. با این حال، فراتر از آن، چیز زیادی وجود ندارد که بتوان سازماندهی کرد.
آیفون به دلایل زیادی یک گوشی عالی است. اما مانند هر دستگاه دیگری، هرگز بیعیب و نقص نخواهد بود. همواره مواردی وجود دارند که که میتوان روی آنها برای بهبود تجربه کلی کار کرد. فقط امیدواریم که iOS ۱۷ با افزودن این پنج ویژگی اندروید به آیفون، کلافگی ناشی از این محدودیتها را رفع کند.