انتشار عکسهایی ازمحمود احمدینژاد پس از ۷ماه، از بازگشت دوباره او به فضای خبری کشور حکایت میکند. این عکسها درحالی منتشر شده است که درچند ماه گذشته خصوصا پس از انتصاب مجددش در مجمع تشخیص و حوادث اخیر درکشور خبری از او منتشر نشده بود. ازهمینرو شایعات زیادی درباره دلایل غیبتش مطرح بود. داوری از نزدیکان احمدینژاد دلیل این غیبت را بیماری او اعلام کرده است.
دنیای اقتصاد نوشت: محمود احمدینژاد پس از ۷ماه از پس پرده بیرون آمد. ۷ماهی که بسیاری را به دلیل عدم اظهارنظرش در مورد وقایع پس از مرگ مهسا امینی در کشور با این سوال مواجه کرد که او کجاست؟ در چنین شرایطی روز گذشته دولت بهار، رسانه منتسب به محمود احمدینژاد با انتشار تصاویری از احمدینژاد به نوعی از بازگشت او به صحنه خبر داد.
براساس عکسهایی که رسانه منتسب به رئیسجمهوری اسبق دیروز منتشر کرده و اتفاقا تاریخ آن را نیز ۴ اردیبهشت اعلام کرده است، او درحالی که قلمی در دست گرفته و در حال امضای برگههای درخواستهای مردم است، نشان داده شده است.
تصویری که طبق معمول همه این چندسالی که دیگر جامه ریاستجمهوری برتن ندارد، او را در حال رتقوفتق امور مردمی که همچنان برای رفع گرفتاریهایشان در نارمک به او مراجعه میکنند، نشان میدهد. سایت دولت بهار نیز محل عکسهای دیروز را میدان ۷۲ نارمک و عنوانش را «سنگصبور مردم» بیان کرده است.
این عکسها درحالی روز گذشته ازسوی دولت بهار منتشرشده که طی روزهای گذشته برخی از شایعات از احتمال حصر خانگی احمدینژاد به دلیل اظهارنظرهایش طی سالهای گذشته حکایت میکرد، از همین رو احتمالا انتشار عکسهای دیروز او را میتوان به نوعی تکذیب چنین شایعاتی برداشت کرد.
بخواهیم یا نخواهیم محمود احمدینژاد یکی از جنجالیترین روسای جمهور ایران است. مردی که سال ۸۴ در میان ناباوری اهل سیاست ردای ریاستجمهوری پوشید و راهی پاستور شد. دور دوم ریاستجمهوری او نیز در سال ۸۸ از بحثبرانگیزترین روزهای تاریخ سیاسی کشور شد و سرنوشت سیاسی بسیاری از چهرههای مطرح کشور را تغییر داد.
در کنار این مسائل آنچه نام او را بیش از روسای جمهور دیگر ایران بحثبرانگیز کرد، مجموعه اظهارنظرها و عملکردهای او در دولتش طی سالهای ۸۴تا ۹۲ است. اما پایان دوران ریاستجمهوری احمدینژاد هم نتوانست او را که طی ۸سال در متن بود، به حاشیه براند یا شاید بهتر است بگوییم خود او نخواست جامهای که ۸سال برتن داشت، بیرون بیاورد.
از همینرو شروع به نامهنگاریهای گاهوبیگاه با شخصیتهای سیاسی دنیا در مورد مسائل مختلف کرد و در کنار آن با توییتها و پیامهایش به زبان انگلیسی تلاش کرد چهرهاش را در یادها همچنان زنده نگه دارد. هرچند در این بین ماجرای بازداشت دو یار دیرین و نزدیکش (بقایی و مشایی) نیز خود در نگه داشتن نامش در صدر اخبار کمک زیادی کرد.
آنچه البته درکنار مجموعه این مسائل او را در صدر اخبار سیاسی ایران نگه داشت، تغییر چهره او از یک رئیسجمهور سابق و حلال مشکلات مردم، به چهرهای منتقد از سیاستهای حکومت و دولت مستقر بود. اظهارنظرهایی که به باور بسیاری عبور از خطقرمزهای نظام بود. با تمام اینها او همچنان به بیان این سخنان که در قالب سخنرانی در جمعهای هوادارانش در شهرهای کوچک و بزرگ در فضای مجازی منتشر میشد، ادامه میداد.
اینکه تذکری به او در این مدت داده شد یا نه کسی از آن خبری ندارد، از همینرو ناپدید شدن و سکوتش پس از حوادث پیش آمده در کشور پس از مرگ مهسا امینی خیلیها را با این سوال مواجه کرد که او در تمام این مدت کجا بوده است؟ سوالی که بسیاری پاسخ آن را حصر خانگیاش و برخی نیز انتصاب مجدد او در مجمع تشخیص مصلحت نظام میدانند.
احمدینژاد نخستین بار پس از پایان دوران ریاستجمهوری در سال ۹۲ به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام درآمد. با این حال طی این سالها با اینکه عضو مجمع بود، سخنانش بوی اعتراض و نقد به وضعیت موجود میداد. ازهمینرو بسیاری حضور مجددش در مجمع تشخیص را بعید میدانستند.
با این حال او برای بار دوم در تاریخ ۲۹شهریور سال گذشته طی حکمی از سوی مقام معظم رهبری به عنوان یکی از اعضای حقیقی مجمع منصوب شد. حکمی که پیش از وقوع ناآرامیهای سال گذشته کشور صادر شد و پس از آن با وقوع برخی مسائل در کشور، احمدینژاد دیگر نه سخنی گفت، نه توییتی زد نه حتی عکس و خبری از او در حال امضا کردن نامههای مردمی منتشر شد. موضوعی که این شائبه را در اذهان ایجاد کرد که شاید به او تذکر داده شده یا از او به صراحت خواسته شده تا در این مسائل دخالتی نداشته باشد.
عکسهای روز گذشته او در چنین حالوهوایی از آنچه در این مدت از دلایل سکوتش در عالم سیاست و کویوبرزن شنیده شده و آرام شدن نسبی فضای سیاسی کشور منتشر شده است.
اما اینکه چرا پس از این غیبت ۷ماهه مجدد در انظار با همان ژست مردمی بودن ظاهر شده و این مدت کجا بوده است، سوالی است که با عبدالرضا داوری از نزدیکان پیشین او در میان گذاشتیم. داوری در پاسخ به این سوال که او در این مدت کجا بوده از بیماری دوماهه احمدینژاد خبر داد. هرچند او بهطور مشخص بیماری احمدینژاد را اعلام نکرد، اما گفت که او در این مدت تا جایی که اطلاع دارد به دلیل بیماری در منزل بستری بوده است. به گفته وی نوع بیماری به شکلی بوده که باید در منزل میماند و امکان حضور در مکانهای اجتماعی را نداشت.
داوری همچنین گفت که اگرچه احمدینژاد در این مدت صحبتی نکرده است، اما در جلسات مجمع حضور داشته است. داوری در این خصوص که چرا احمدینژاد پس از حوادث اخیر در کشور سکوت کرد و موضعی نگرفت نیز گفت: احمدینژاد نمیخواهد در مورد این مسائل موضع بگیرد، چون به هرحال او عضو مجمع تشخیص است و با توجه به اینکه حکمش از طرف مقام معظم رهبری صادرشده نمیخواهد خارج از نظام موضع بگیرد، به همین دلیل ترجیح داده سکوت کند. داوری همچنین تاکید کرد که فیلمهایی هم که درحال حاضر در فضای مجازی پخش میشود، مربوط به سالهای قبل از ۱۴۰۰ است.
همین سوالها را با پویا دبیریمهر، روزنامهنگار مطرح کردیم. او برخلاف داوری معتقد بود که احمدینژاد به هیچ عنوان در این مدت بیمار نبوده است. وی با بیان اینکه احمدینژاد یک سیاستمدار است و براساس صلاحدید خود هر وقت که خواست اظهارنظر میکند، گفت: احمدینژاد پیش از این هم که نقد داشت در مجمع بود.
به عبارتی او همیشه یا رئیسجمهور بوده یا عضو مجمع و به هرحال یک مسوولیتی در نظام داشته و هیچوقت شهروند عادی نبوده است. دبیریمهر در ادامه با بیان اینکه همانطور که نقدهای او در جای خودش قابل بررسی است، سکوتش هم در جای خودش میتواند جالب باشد، به سخنان پیشین احمدینژاد در دوران ریاستجمهوریاش مبنی بر سکوت الهامبخش وحدت اشاره کرد و گفت: احمدینژاد معتقد است ما حرفهایمان را زدهایم. همچنانکه فیلمی هم که اخیرا از او منتشرشده اگرچه مربوط به نزدیک به سه سال پیش است، ولی انگار همین امروز صبح این سخنان را مطرح کرده است. دبیریمهر همچنین تصریح میکند که احمدینژاد همیشه بازی خود را در زمین سیاست دارد.