تصرف باخموت یک سکوی پرتاب برای نیرو‌های روسیه محسوب می‌شود. این شهر یک مرکز حمل و نقل و لجستیک منطقه‌ای در استان دونتسک اوکراین است؛ استانی صنعتی و عمدتاً روس‌زبان که مسکو قصد داشت با «عملیات ویژه نظامی» آن را ضمیمه خاک خود کند.
یوگنی پریگوژین، فرماندۀ گروه مزدوران واگنر روسیه روز شنبه ادعا کرد که نیروهایش پس از ماه‌ها درگیری شدید توانستند شهر باخموت (باهموت) اوکراین را به طور کامل تصرف کنند؛ ادعایی که اوکراین آن را رد می‌کند.
یورو نیوز، در ادامه نگاهی انداخته به اهمیت شهر ویران شدۀ باخموت برای هر دو طرف این درگیری؛ شهری که کانون طولانی‌ترین و خونین‌ترین نبرد‌های جنگ اوکراین بود.
در صورتی که ادعای تصرف باخموت درست باشد، آنگاه دو شهر بزرگتر منطقه دونتسک یعنی کراماتورسک و اسلوویانسک که مسکو مدت‌ها آرزوی تصرف آن‌ها را داشت، در برد آسان توپخانه نیرو‌های روسیه قرار می‌گیرند. مسکو برای تکمیل آنچه «آزادسازی» این مناطق نامیده به کنترل هر دوی این شهر‌ها نیاز دارد.
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین نیز در ماه مارس در جریان گفتگو با شبکه خبری سی‌ان‌ان آمریکا ابراز نگرانی کرده بود که با تصرف باخموت، نیرو‌های روسیه «راهی هموار» به سوی این دو شهر پیدا کنند و به همین دلیل دستور مبارزه‌ای سخت برای حفظ آن را داده بود.
احتمال می‌رود شهر «چاسیو یار» در غرب باخموت، هدف بعدی نیرو‌های روسیه باشد؛ اگرچه این شهر در ارتفاعات قرار دارد و گمان می‌رود که نیرو‌های اوکراینی در نزدیکی آن استحکامات دفاعی زیادی ساخته باشند.
با این وجود تحلیلگران و دیپلمات‌های غربی تردید دارند که نیرو‌های روسی بتوانند به سرعت از تصرف باهموت بهره ببرند، چراکه طی یک سال گذشته در تلاش برای تصرف این شهر متحمل خسارات زیادی شده‌اند.
عقب‌نشینی آشفتۀ روسیه از مناطق شمال‌شرق اوکراین در سال گذشته نیز، مسکو را از در اختیار داشتن سرزمین‌هایی که اکنون می‌توانست روند تصرف شهر‌هایی مانند اسلوویانسک را برای نیروهایش آسان‌تر کند، محروم کرده است.
از شهر باخموت که قبل از جنگ حدود ۸۰ هزار نفر جمعیت داشت اکنون دیگر چیزی باقی نمانده است. بیشتر جمعیت آن فرار کرده‌اند و بنا بر اعلام کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، افراد باقی مانده نیز در پناهگاه‌های زیرزمینی زیر گلوله‌باران شدید زندگی می‌کنند.
در شبکه‌های اجتماعی تصاویر زیادی از قربانیان دو طرف جنگ باخموت منتشر شده است و اگرچه آمار تلفات اعلام نشده، اما مقامات آمریکایی تخمین می‌زنند که ده‌ها هزار سرباز روسیه (که بسیاری از آن‌ها مجرمانی بودند که توسط واگنر استخدام شدند) کشته شده باشند. مقامات روسیه نیز مدعی تلفات بالای نیرو‌های اوکراینی هستند.
باخموت پیش از این نیز شاهد قربانیان بسیاری بوده است: در جریان جنگ جهانی دوم، سربازان نازی ۳۰۰۰ یهودی را داخل معدنی در آن نزدیکی حبس کردند و در معدن را بستند و به این ترتیب همه را خفه کردند.
در صورت تایید ادعای رهبر واگنر، تصرف باخموت اولین پیروزی مهم نیرو‌های روسیه از ژوئیه سال گذشته میلادی محسوب می‌شود که پس از شکست‌های پیاپی، برای سربازان مسکو روحیه‌بخش خواهد بود.
در مقابل، از دست دادن این شهر روحیه ارتش اوکراین را تضعیف خواهد کرد؛ حتی اگر همانطور که متحدان کی‌یف می‌گویند دیگر ارزش استراتژیک کمی داشته باشد.
تصرف این شهر بیش از همه روحیه مزدوران واگنر را تقویت خواهد کرد.
یوگنی پریگوژین ۶۱ ساله که خود نیز در دوران جوانی سابقه چند فقره سرقت و محکومیت به زندان را داشته و اکنون نیز تحت تحریم کشور‌های غربی است، امیدوار است بتواند از این پیروزی برای تقویت نفوذ سیاسی خود در کرملین استفاده کند.
اگرچه تحلیل‌ها حاکی از آن است که کرملین سعی دارد نفوذ سیاسی بیش از حد پریگوژین در روسیه را مهار کند، اما هیچکس نمی‌تواند منکر این موضوع باشد که مزدوران واگنر، از جمله محکومان استخدام شده توسط پریگوژین، نقش مهمی را در عملیات تهاجمی روسیه در خاک اوکراین بازی کرده‌اند.
