امام خمینی (ره) در دوران پر برکت حیات خود برای همسر و سایر اعضای خانواده نامه‌هایی نوشته‌اند که هر کدام از این نامه‌ها خود حاوی مطالب و نکات ارزشمندی برای تحکیم بنیان خانواده است. با مطالعه دقیق این نامه‌ها می‌توان به جایگاه زن و خانواده از منظر امام خمینی (ره) پی برد، موضوعی که کمتر به آن توجه و پرداخته شده است.
وقتی امام خمینی در سال ۱۳۱۲ عازم سفر حج شدند در بین راه نامه عاشقانه‌ای برای همسرشان نوشته‌اند که تصویر دیگری از بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را مقابل چشم مخاطب قرار می‌دهد.
به گزارش فارس، نامه‌نگاری یکی از رایج‌ترین راه‌های ارتباطی در گذشته و حال بوده و است و هر روزه تعداد زیادی از نامه‌های اداری، عاشقانه، تسلیت و تبریک توسط پستچی‌ها و یا از طریق سیستم‌های نامه‌رسانی الکترونیک جابجا می‌شود.
در واقع دو شخص به زبان نامه‌رسانی به یکدیگر می‌فهمانند که آنقدر برای هم ارزشمندند که وقتی را صرف نوشتن برای یکدیگر می‌کنند. یکی از روش‌های ابراز علاقه به همسر هم نوشن نامه است. نامه‌ها به شما اجازه می‌دهد که با همسر خود خودمانی‌تر باشید و خیلی بهتر عشق و صمیمیت خود را ابراز کنید.
شما چقدر از نامه برای ابراز علاقه به همسر خود استفاده کرده‌اید؟ آیا تا به حال به همسر خود نامه نوشته‌اید؟ چه مطالبی را در نامه به همسرتان بیان کرده‌اید؟ یا اگر تا حالا نامه‌ای ننوشته‌اید علتش چیست؟
همچنین به احتمال زیاد همه ما علاقه‌مندیم بدانیم شخصیت‌های سیاسی، علمی، فرهنگی و هنری برای چه افرادی نامه شخصی می‌نویسند و در نامه‌هایشان چه مطالبی را بیان می‌کنند. آیا تاکنون برای اعضای خانواده خود نامه نوشته‌اند؟
سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (ره) فرصتی شد تا بیشتر با ابعاد شخصیتی این سیاستمدار قرن و نگاه ایشان به زن آشنا بشویم.
امام خمینی (ره) در دوران پر برکت حیات خود برای همسر و سایر اعضای خانواده نامه‌هایی نوشته‌اند که هر کدام از این نامه‌ها خود حاوی مطالب و نکات ارزشمندی برای تحکیم بنیان خانواده است. با مطالعه دقیق این نامه‌ها می‌توان به جایگاه زن و خانواده از منظر امام خمینی (ره) پی برد، موضوعی که کمتر به آن توجه و پرداخته شده است.
متن کامل این نامه را در ادامه می‌خوانید:
زمان: فروردین ۱۳۱۲ / ذی القعده ۱۳۵۱.
مکان: لبنان، بیروت
مخاطب: خدیجه ثقفی همسر حضرت امام (ره)
تصدقت شوم؛ الهی قربانت بروم، در این مدت که مبتلای به جدایی از آن نور چشم عزیز و قوّت قلبم گردیدم متذکر شما هستم و صورت زیبایت در آئینه قلبم منقوش است. عزیزم امیدوارم خداوند شما را بسلامت و خوش در پناه خودش حفظ کند. حالِ من با هر شدتی باشد می‌گذرد، ولی بحمدالله تاکنون هر چه پیش آمد خوش بوده و الان در شهر زیبای بیروت هستم؛ حقیقتاً جای شما خالی است فقط برای تماشای شهر و دریا خیلی منظره خوش دارد. صد حیف که محبوب عزیزم همراه نیست که این منظره عالی به دل بچسبد.
در هر حال امشب شب دوم است که منتظر کشتی هستیم، از قرار معلوم و معروف یک کشتی فردا حرکت می‌کند، ولی ما‌ها که قدری دیر رسیدیم، باید منتظر کشتی دیگر باشیم. عجالتاً تکلیف معلوم نیست امید است خداوند به عزت اجداد طاهرینم که همه حجاج را موفق کند به اتمام عمل، از این حیث قدری نگران هستیم، ولی از حیث مزاج بحمدالله به سلامت، بلکه مزاجم بحمدالله مستقیم‌تر و بهتر است. خیلی سفر خوبی است جای شما خیلی خیلی خالیست.
