برطبق گزارش نیویورک‌تایمز که بر اساس نظرسنجی از ۲۲۰۰ بزرگسال آمریکایی در سال ۲۰۲۳ انجام شده است، از هر ۵ زوج ۱ زوج حداقل گاهی‌اوقات در اتاق‌های جداگانه خانه می‌خوابند. ممکن است این پدیده خیلی رایج نباشد، اما نشان می‌دهد که حداقل زوج‌ها گاهی دوست دارند که آن را امتحان کنند.
در دید عموم این پذیرفته شده است که زن‌وشوهر‌ها و شرکای عاطفی بسترشان را با هم شریک شوند. درحالیکه خوابیدن در کنار شریک عاطفی می‌تواند برای استحکام رابطه مفید باشد، اما درباره فواید همیشگی آن هنوز اتفاق‌نظر وجود ندارد.
به گزارش راهنماتو، جدا کردن بستر یا حتی اتاق خواب که به «طلاق‌خواب» معروف است، آنقدر‌ها که ممکن است به‌نظر بیاید، پدیده غیرمعمولی نیست. برطبق داده‌های بنیاد خواب در آمریکا، از ۱۲۵۰ نفری که در یک نظرسنجی شرکت کردند، ۱.۴ درصد به مدت ۱ سال یا بیش‌تر در بستر‌هایی جدا از شرکای عاطفی‌شان خوابیده بودند.
مهم‌ترازآن، بیش‌از نیمی (۵۲.۹ درصد) گفته بودند که خوابیدن در بستر‌های جداگانه کیفیت خواب آن‌ها را بهبود بخشیده است. ازطرفی، ۲۵.۷ درصد از پاسخ‌گویانی که تجربه جدا خوابیدن را داشتند، دوباره‌خوابیدن در کنار شریک عاطفی‌شان را برگزیده بودند و این کار باعث شده بود که کیفیت خواب‌شان بهتر‌ازقبل شود.
بیش‌از یک‌سوم از زوج‌ها از طلاق‌خواب دست برداشته بودند، چون دلشان برای شریک عاطفی‌شان تنگ شده بود. خدای من!
برطبق گزارش نیویورک‌تایمز که بر اساس نظرسنجی از ۲۲۰۰ بزرگسال آمریکایی در سال ۲۰۲۳ انجام شده است، از هر ۵ زوج ۱ زوج حداقل گاهی‌اوقات در اتاق‌های جداگانه خانه می‌خوابند. ممکن است این پدیده خیلی رایج نباشد، اما نشان می‌دهد که حداقل زوج‌ها گاهی دوست دارند که آن را امتحان کنند.
البته اصطلاح طلاق‌خواب به‌نظر خیلی بی‌رحمانه و تند است. در جدا کردنِ بستر و اتاق خواب هیچ دشمنی یا جداکردنِ مسیری وجود ندارد. برطبق گزارش نیویورک‌تایمز زوج‌ها به دلایل مختلفی از جمله تعارض در برنامه‌ها، نیاز به فضای شخصی بیش‌تر، بیدار‌ماندن تا دیروقت و جستجوی اینترنتی یا (همان‌طور که احتمالاً حدس زده‌اید) به دلیل خروپف شریک عاطفی این کار را انجام می‌دهد.
یکی از مشارکت‌کنندگان در نظرسنجی بنیاد خواب آمریکا، یک زن ۴۳ ساله از میسوری است که در بدو امر به دلیل بارداری جدا از شوهرش می‌خوابید، اما تصمیم گرفتند بعد از به دنیا آمدنِ فرزندشان نیز به این برنامه ادامه دهند.
رجینا می‌گوید: «ما تشخیص دادیم که جدااز‌هم بهتر می‌خوابیم و الآن ۹ سال است که این کار را انجام می‌دهیم. ما در اتاق‌های جداگانه می‌خوابیم، اما زندگی صمیمانه شخصی خودمان را هم حفظ کرده‌ایم.»
مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۰ بروی ۱۲ زوج انجام شد نشان داد که وقتی زوج‌ها در کنار هم می‌خوابیدند، تجربه حرکت سریع چشم (REM)؛ عمیق‌ترین و سرحال‌کننده‌ترین نوع خواب که به تعمیر حافظه در مغز و تنظیم احساسات کمک می‌کند، در آن‌ها ۱۰ درصد افزایش پیدا می‌کرد.
مطالعه دیگری با مشارکت ۱۰۰۰ نفر نشان داد که سهیم‌شدن بستر با شریک عاطفی به معنای خواب بیش‌تر، خستگی کم‌تر در صبح روز بعد و سریع‌تر خوابیدن بود. یک برد دیگر برای با هم خوابیدن.
آنچه با قطعیت از آن مطمئنیم آن است که یک خواب باکیفیت ـ خوابی با برنامه منظم که تقطیع نشود ـ برای سلامت جسمانی و ذهنی ما ضروری است. اگر خواب باکیفیت را از دست بدهیم، بهره‌وری‌مان آسیب می‌بیند، تمرکز کردن برای‌مان دشوار می‌شود و خطرات بلندت‌مدت بیماری افزایش پیدا می‌کند؛ بنابراین متخصصان می‌گویند: «وقتی بحث بر سر طلاق‌خواب است، بهتر است روشی را انتخاب کنید که برای شما و همسرتان و درنتیجه رابطه‌تان مناسب است. این پدیده به‌وضوح برای برخی مفید و برای برخی نیست. درست مثل خواب که هیچ فرمول ثابتی ندارد، نمی‌توان در این مورد نیز پاسخی که برای همه مناسب باشد، در نظر گرفت.»
