سم این مار حاوی مقادیر زیادی نوروتوکسین‌های پیش سیناپسی، کمک انعقاد‌ها و myotoxins است. در نتیجه، پزشکانی که افراد مبتلا به این نوع مارگزیدگی را معالجه می‌کنند، باید مستمر ضد زهر تجویز کنند. علاوه بر این، زهر آنقدر قوی است که اگر ظرف چند ساعت درمان نشود باعث آسیب به قسمت‌هایی از بدن و مرگ می‌شود.
«ببرمار»، ماری است که بیش از یک متر طول دارد و معمولا در سواحل شرقی استرالیا تا انتهای جزایر ساحلی غرب استرالیا یافت می‌شود. زیستگاه آن‌ها شامل نهرها، رودخانه‌ها و باتلاق‌هایی است که در آن‌ها شکار و از طعمه‌های فراوانی تغذیه می‌کنند. این مار‌ها به طور کلی می‌توانند حدود ۱۰ تا ۱۵ سال زندگی کنند.
به گزارش خبرآنلاین، با افزایش تغییرات آب و هوایی و تغییرات سطح دریا این مار‌ها تکامل پیدا کردند و به دلیل تغییراتی که فشار‌های مختلف محیطی در ظاهر آن‌ها ایجاد کرده‌است، جمعیت این گونه در طول ۶۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ سال گذشته کاهش پیدا کرده‌است.
رنگ تیره پوست آن‌ها موجب بقایشان شده است، زیرا در طول فصل رشد آن‌ها که در اواخر تابستان اتفاق می‌افتد، رنگ تیره به آن‌ها کمک می‌کند تا گرما را سریعتر جذب کنند. گرما متابولیسم آن‌ها را سرعت می‌بخشد، بنابراین آن‌ها انرژی لازم برای هضم غذای خود را کسب می‌کنند. از آنجایی که «ببرمار» یک حیوان خونسرد است، نمی‌تواند دمای بدن خود را بالا ببرد، این مار‌ها برای حفظ عملکرد بدن خود نیازمند آن هستند که بدن خود را از خارج گرم نگه دارند.
این مار‌ها در بخش‌هایی از منطقه جنوب شرقی استرالیا واقع در تنگه باس و جزیره تاسمانی و سایر مناطق جنوب غربی از جمله تالاب‌های آلکوا ولارد و دریاچه هردزمن یافت می‌شوند.
در طول روز، آن‌ها برای کشف محیط اطراف خود فعال هستند، معمولاً روی زمین و گاهی در حال شنا و بالا رفتن از درختان هستند. با این حال، آن‌ها فقط با شروع فصل جفت گیری با مار‌های دیگر تعامل خواهند داشت، زیرا ترجیح میدهند به تنهایی زندگی کنند!
به دلیل تنوع رنگ، مردم معمولا آن‌ها را اشتباه تشخیص میدهند، با این حال رنگ پوست و اشکال روی آن به طور کلی به زیستگاه آن‌ها بستگی دارد. اگرچه پوست این مار اشکال راه راه دارد، اما فلس‌های آن نیز می‌تواند فاقد هر نوع شکلی باشد که البته همین امر موجب می‌شود تا مردم آن‌ها را با مار‌های قهوه‌ای اشتباه بگیرند.
سم این مار حاوی مقادیر زیادی نوروتوکسین‌های پیش سیناپسی، کمک انعقاد‌ها و myotoxins است. در نتیجه، پزشکانی که افراد مبتلا به این نوع مارگزیدگی را معالجه می‌کنند، باید مستمر ضد زهر تجویز کنند. علاوه بر این، زهر آنقدر قوی است که اگر ظرف چند ساعت درمان نشود باعث آسیب به قسمت‌هایی از بدن و مرگ می‌شود.
