با ورود فضای مجازی به چرخه زندگی انسانی بخش قابل توجهی از این اوقات فراغت به تصاحب تکنولوژی درآمده است که هم می‌تواند مفید و هم مضر باشد، منع و انکار صددرصدی فضای مجازی در دایره اوقات فراغت مجاز و ممکن نمی‌باشد، لیکن نشستن و چشم دوختن مدام روی گوشی‌های هوشمند که بخش مهمی از فضای مجازی را اشغال کرده‌اند آسیب جدی به زیست فراغتی فراگیران دانش است
کیکاوس پورایوبی؛ جامعه‌شناسان معمولا حالات شاد و نشاط‌آوری که بدور از دغدغه‌های ممکن برای افراد است را اوقات فراغت تعریف می‌کنند، در این بین دانشجویان و دانش‌آموزان و تمام کسانیکه در امر آموزش در طول سال درگیر بوده‌اند اکنون با پایان سال تحصیلی اوقات و زمان زیادی را در اختیار دارند، طول زمان، بدون پایش کیفیت اوقات فراغت اهمیتی ندارد، بهره‌مند شدن و استفاده مفرح و شاد از زمان‌ها بخصوص که با تعطیلات پیوسته و طولانی همراه است باید جزو اوقات فراغت بحساب آورد، برای دانشجو و دانش‌آموزی که با قلم، کاغذ و دفتر با ذهنی آشفته و چهره‌ای مضطرب چندین ماه پیوسته مشغول درس و مشق‌هایی هستند که غالبا جذاب و دل‌انگیز نیست و تاثیر و ارتباط مستقیمی هم با آینده زندگی آنان ندارد.
اکنون محیط و زمان باید متفاوت از لحظات گذشته باشد، برای آزاد شدن و تخلیه انرژی فضای فراخ و بازی لازم است، این فضا اکنون در شهر‌های بزرگ و حتی شهرستان‌ها و حاشیه شهر‌ها با زندگی آپارتمانی و امکانات کم میسر نیست، درست همین جاهاست که انحرافات اجتماعی با شکل‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند، انواع بیماری‌های روحی و روانی، بزهکاری‌های جنسی، آشوب‌های غیرقابل کنترل داخل خانواده‌ها، درگیری‌های خانوادگی، اضطراب و استرس، خودکشی و... همگی معمولا در خلاء کنش و واکنش روحی و جسمی انسان‌ها بوجود می‌آید.
با ورود فضای مجازی به چرخه زندگی انسانی بخش قابل توجهی از این اوقات فراغت به تصاحب تکنولوژی درآمده است که هم می‌تواند مفید و هم مضر باشد، منع و انکار صددرصدی فضای مجازی در دایره اوقات فراغت مجاز و ممکن نمی‌باشد، لیکن نشستن و چشم دوختن مدام روی گوشی‌های هوشمند که بخش مهمی از فضای مجازی را اشغال کرده‌اند آسیب جدی به زیست فراغتی فراگیران دانش است، مساله‌ای که در این اوضاع و احوال جدی است و کیفیت زمان فراغت را زیر تیغ سوال برده میزان درآمد خانوارهاست، برای داشتن محیطی شاد و خاطره انگیز منابع مالی و پولی اهمیت زیادی دارد، فرستادن بچه‌ها برای فراگیری آموزش‌های علمی یا جسمانی، مانند انواع ورزش که لازمه جسم و روح است برای تعداد بسیار زیادی از هموطنان امکان‌پذیر نیست.
جامعه‌ای که تعداد معلولان آن اندک است و تیپ جوانان آن سالم و وارسته است اوقات فراغت را با مواد مخدر و مشروبات الکلی، آن هم از بدترین نوع خودش که گاهی وقت‌ها صدمات و فوتی‌های آن به ده‌ها نفر می‌رسد، تعریف نمی‌شود، شاهد بودید در یک مراسم ساده اخیرا در کرج تعداد فوتی‌ها و مصدومان مواد الکلی خطرناک به چندین نفر رسید، درست است این تیپ افراد در همه کشور‌ها وجود دارند لیکن فراموش نکنیم ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که اخلاق‌مداری و تعالیم دینی در اولویت است.
پس نتیجه‌گیری ساده، پذیرش این راه حل است که تنها با سخن و پاک کردن صورت مساله که همان روش تهاجمی است مشکلات حل نمی‌شود، محیط و تغییر شرایط است که نقش عمده‌ای را بازی می‌کند، اگر فراهم باشد، نه در حد اتوپیا، تا اندازه لازم، قطعا تابستان و تابستان‌های متمادی به کام همگان خوش خواهد بود.
