خرس آفتاب باغ وحش هانگژو حالا یکی از مشهورترین حیوانات دنیاست؛ البته بعضی‌ها شک کرده‌اند که او حیوان باشد و این شهرت تازه هم به خاطر همین تردیدهاست. اما واقعیت این است که این جانور بامزه انسان نیست بلکه یک گونۀ کمیاب و در خطر انقراض از خرس‌هاست که بیشتر افراد اطلاعات کمی دربارۀ آن دارند.
خرس روی پاهای عقب خود می‌ایستد و شاید برخی افراد به وضعیت خوب بدنی او شک کنند. این موجود در حالی که دو پای جلویی خود را به هوا برده و پشتش صاف است، شانه به شانه به جمعیتی از بازدیدکنندگان باغ‌وحش نگاه می‌کند. چین‌های پوست پشت بدنش به‌گونه‌ای کنار هم قرار گرفته‌اند که انگار یک انسان شلوار گشاد پوشیده است.
به گزارش فرادید، این صحنه که هفته گذشته در باغ وحش هانگژو در چین ضبط شده منجر به شکل‌گیری شایعاتی در اینترنت شده است مبنی بر اینکه این خرس در واقع یک انسان در لباس مبدل بوده است. باغ وحش نیز در پاسخ به این شایعات بیانیه‌ای را از طرف خرسی که نامش آنجلا است، صادر کرده است!
«بعضی‌ها فکر می‌کنند وقتی روی پاهایم می‌ایستم بیش از حد شبیه انسان به نظر می‌رسم. انگار واقعاً مرا درک نمی‌کنید. پیش از این، برخی از بازدیدکنندگان فکر می‌کردند جثه کوچک من اصلاً شبیه خرس‌ها نیست! باز هم تاکید می‌کنم: من یک خرس آفتاب مالایی هستم! نه یک خرس سیاه! نه یک سگ! یک خرس آفتاب مالایی!»
در گذشته، نگهبانان باغ‌وحش‌های چینی حین مراقبت از پانداها، لباس‌های پاندایی غول‌پیکر می‌پوشیدند و این کار برای آرام کردن خرس‌ها بود. در موارد دیگر، برخی از باغ‌وحش‌ها در چین به دلیل رنگ کردن سگ‌ها و شبیه کردن‌شان به گرگ یا جایگزینی یک شیر با ماستیف تبتی (از انواع سگ‌های نگهبان) با انتقاد مواجه شده‌اند.
اما به گفته‌ی کارشناسان، خرس مورد بحث قطعا انسان نیست. یکی از کارمندان باغ‌وحش به یک ایستگاه تلویزیونی پکن گفته است که «در گرمای تابستانی ۱۰۴ درجه فارنهایت هانگژو هر انسانی در لباس مبدلی از جنس چرم و خز در عرض چند دقیقه از هوش می‌رود».
در مورد چین‌های پوستی پشت خرس، این چین‌ها از حیوان در برابر گاز‌های عمیق شکارچیان محافظت کرده یا به راحت‌تر کردن فرار آن‌ها از جنگ کمک می‌کند.
وایرال شدن ویدئوی این خرس نشان می‌دهد که اطلاعات مردم در مورد این حیوانات چقدر اندک است. عده بسیار کمی از مردم خرس‌های آفتاب را می‌شناسند. در واقع این خرس‌ها جزو گونه‌های فراموش شده هستند.
در واقع، از بین هشت گونه خرس روی زمین، کمترین مطالعه روی خرس‌های آفتاب مالایا انجام شده است. این گونه به دلیل تخریب زیستگاه و شکار غیرقانونی به شدت در معرض خطر است.
با گسترش شایعات و گمانه‌زنی‌ها در فضای مجازی، بد نیست چند لحظه وقت صرف کنید و با چند حقیقت در مورد خرس‌های آفتاب مالایایی اشنا شوید.
وزن این خرس‌های چهار-پنج فوتی فقط ۶۰ تا ۱۵۰ پوند است. بگذارید مقایسه کنیم: وزن خرس سیاه به ۵۵۰ پوند و وزن خرس گریزلی به بیش از ۷۰۰ پوند هم می‌رسد و بزرگترین خرس‌های قطبی ۱۷۰۰ پوند وزن دارند. نام خرس‌های آفتاب بخاطر تکه‌های خز سفید یا زرد روی سینه‌شان است که می‌تواند به شکل پیش‌بند، هلال یا طلوع خورشید تعبیر شود. به گفته مرکز حفاظت از خرس آفتاب، در میان این خرس‌ها، علامت‌گذاری هر خرس خاص خودش است.
نشنال جئوگرافیک می‌نویسد زبان خرس آفتاب مالایی به اندازه‌ی تقریبی ۱۰ اینچ به طرز خنده‌داری دراز است. در واقع درازترین زبان بین خرس‌ها است تا حدی که رکورد جهانی گینس را هم برای این ویژگی در اختیار دارد. این زبان دراز برای بیرون کشیدن عسل از کندو‌ها مفید است. در نتیجه بهره‌مندی از این مهارت، این گونه در مالزی و اندونزی «خرس عسل» یا «بروانگ مادو» نامیده می‌شود.
این پستانداران همه چیزخوار غیر از عسل، میوه‌هایی مانند انجیر و انواع توت‌ها، همچنین حشرات از جمله موریانه‌ها، سوسک‌ها و مورچه‌ها را هم مصرف می‌کنند.
خرس‌های آفتاب به عنوان میوه‌خوار، دانه‌ها را پراکنده می‌کنند و به ریشه‌زنی گیاهان در مکان‌های جدید کمک می‌کنند. آن‌ها با بلعیدن موریانه‌ها، جمعیت حشرات را کنترل می‌کنند و این کار آن‌ها برای درختان مفید است.
آن‌ها پنجه‌هایی دارند که می‌تواند بیش از چهار اینچ طول داشته باشد. آن‌ها از این پنجه‌ها برای جستجو در خاک و شکار بی‌مهرگان یا پیدا کردن عسل استفاده می‌کنند. وقتی خرس آفتاب در یک درخت سوراخ ایجاد می‌کند، حیوانات دیگری مانند سنجاب‌های پرنده یا سنجاب شاخدار ممکن است داخل آن شوند و لانه‌سازی کنند.
بر اساس فهرست قرمز گونه‌های در معرض خطرِ اتحادیه‌ی بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، خرس آفتاب مالایی در معرض انقراض است. تعداد این گونه در حال کاهش است، اما اندازه جمعیت بالغ وحشی آن نامشخص است.
اگرچه این خرس‌ها هنوز ساکن چندین کشور در جنوب و جنوب شرق آسیا هستند، جمعیت آن‌ها به طرز چشمگیری کاهش یافته است: طبق گزارش صندوق جهانی حیات وحش، در ۳۰ سال گذشته، حافظان محیط زیست اعلام کردند تعداد خرس‌ها ۳۰ درصد کاهش یافته است. آن‌ها به صورت محلی در سنگاپور منقرض شده‌اند و حضورشان در چین قطعی نیست.
جنگل‌زدایی یک تهدید بزرگ برای خرس‌هاست و شکارچیان غیرقانونی آن‌ها را برای اعضای پرسود بدن‌شان شکار می‌کنند. کیسه صفرای خرس‌های آفتاب در طب سنتی چینی استفاده می‌شود و پنجه‌های آن‌ها یک غذای لذیذ درجه یک است. تهدید بزرگ دیگر برای خرس‌ها تجارت صفرا در چین و ویتنام است که مایع گوارشی حیوانات زنده را برای استفاده در لوسیون‌ها، قطره‌های چشم یا دارو‌های تزریقی استخراج می‌کنند. گاهی‌اوقات خرس‌های مادر را می‌کشند و توله‌ها را برای تجارت حیوانات خانگی از مادر جدا می‌کنند.
با این حال، هنوز امید هست؛ حافظان محیط زیست برای افزایش آگاهی مردم در مورد وضعیت بد حیوانات و همچنین نجات و بازپروری خرس‌ها در تلاش هستند. به گزارش سی‌ان‌ان، مرکز حفاظت از خرس آفتاب در حال حاضر از ۴۳ خرس مراقبت می‌کند.
برخلاف خرس‌های قهوه‌ای و سیاه در آمریکای شمالی، خرس‌های آفتاب در زمستان به خواب زمستانی نمی‌روند. (یا از آنجا که خرس‌ها اساساً به خواب زمستانی نمی‌روند، فرآیند‌های بدن آن‌ها، مانند ضربان قلبشان، به اندازه‌ای کاهش نمی‌یابد که آن‌ها را در خواب زمستانی قرار دهد.)
این به آن معناست که خرس‌ها در تمام طول سال فعال هستند و می‌توانند در هر زمانی جفت‌گیری و تولیدمثل کنند. وقتی این کار را انجام می‌دهند، خرس ماده یک لانه زمینی درست می‌کند و یک یا دو توله بزرگ می‌کند. این توله‌های کوچک و نابینا در هنگام تولد فقط ۱۱ اونس وزن دارند، چیزی کمتر از وزن یک قوطی سوپ!
گاهی‌اوقات، خرس‌های آفتابِ مادر، بچه‌هایشان را با دو بازوی جلویی خود می‌گیرند و روی دو پای عقبی خود راه می‌روند. این حرکتی است که به‌طور تکان‌دهنده‌ای انسانی به نظر می‌رسد، تا حدی که شاید فکر کنید با خرس که نه بلکه با انسانی در لباس مبدل مواجهید. مردم هم به همین دلیل دچار اشتباه می‌شوند و باور نمیکنند این خرس‌ها واقعی باشند.
